อบเชย...
เช้าวันนี้ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวและเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อคืนใครบางคนจับฉันมัดเอาไว้กับเตียงน่ะสิ กว่าจะข่มตาหลับเพื่อหลีกหนีความรู้สึกประหลาดนั่นได้ฉันก็แทบใจขาดตายเลยล่ะ
"คนบ้าเอ๊ย! หลอกจูบให้คนอื่นตายใจแล้วก็มัดฉัน!"
ฉันโวยวายคนเดียวขณะบิดขี้เกียจก่อนจะลุกออกจากเตียงเพื่อเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ
งานแต่งของเราทั้งสองคู่เมื่อคืนจัดขึ้นที่สนามแข่งรถของเฮียเซียน แน่นอนว่านักข่าวมากันเต็มไปหมด ดีหน่อยที่บรรดาแม่ ๆ ของเราพากันกลับไปตั้งแต่เมื่อคืนหลังส่งตัวเข้าหอแล้ว เพราะแต่ละคนมีงานให้ไปจัดการต่อ ส่วนฉันกับนายแชมป์คงจะกลับกันเลยหลังจากที่ไปลาพี่เซียนกับคุณอีฟแล้ว
"ตื่นแล้วเหรอยัยหื่น"
ทันทีที่เดินพ้นประตูห้องน้ำมา ฉันก็ต้องตกใจกับสายตาของใครบางคนที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วมองมาที่ฉัน หื่นบ้าหื่นบออะไรกันล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะยา
