KABANATA DALAWAMPU’T APAT

1399 Words

Napabuntong – hininga na lamang si Mariely noon. May naramdaman na lamang siyang pagkulbit sa kanyang tagiliran. “Ano na namang iyang iniisip mo?” tanong naman ni Veron sa kanya. Napakamot na lamang siya na inaayos ang kanyang gamit sa table nito. “Hoy! Multo ba ako, para dedmahin mo?” tanong naman nito sa kanya. “Gaga ka talaga, may iniisip lang iyong tao.” Sabi naman niya. “Ano iyan? Dadagdagan ko pa iyang iniisip mo.” Nang – aasar na naman ito sa kanya. Narinig na nila ang warning bell. “Mamaya na sa lunchbreak, pupuntahan ko na muna ang mga magugulo kong anak.” Sabi pa niya. “Nambibitin ka na naman.” Napasabi pa nito sa kanya. “Mamaya na!” Agad siyang lumabas sa kanilang faculty room. Habang naglalakad siya, iniisip niya ang pag – uusap nila noong sabado. Busy na pala si

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD