Cullen
"Dad say sowy to Mama. You made mama cry. Say sowy!" sabi ni Kai kay Sage habang hinihila ang suot nitong shirt.
"Okay, okay Kai. Daddy will apologise," sagot ni Sage before she scoops Kai in her arms at pagkatapos ay tumingin sa akin.
She then gave me another bouquet of white roses na nakalagay sa isang shopping bag na hindi ko napansin.
"Sorry," sabi niya pa sa akin.
"T-thank you," sagot ko sa kanya sabay tanggap ng bag ngunit hindi ako tumitingin sa kanyang mga mata. "Would you like to come inside?" tanong ko kay Kai at hindi sa kanya.
"Otay mama! Come inside daddy."
Nagpatiuna akong pumasok sa loob. Maliit lang ang bahay ko kung uukumpara sa penthouse na tinitirhan nito. Lahat ng pwede monf abutin ay naabot lang ngbisang kamay. In short napakaliit lang nito. One room, one bathroom, share na rin ang sala at kitchen. I'm poor. I barely got this job. Plus marami pa aking utang because of my parents' medical condition. Hindi ako mayaman unlike her. I'm just an average office worker with a lot if debts to pay at may mga kapatid pa na umaasa sa akin. I can only afford a place like this na halos ay ka-size lang ng kusina niya.
"Sorry I can't afford any expensive coffee kaya pagtiyagaan mo na lang itong brewed coffee na gawa ko, boss," sabi ko sa kanya bago siya binigyan ng brewed coffee na alam kong paborito niya noon. But I'm not sure kung ito pa rin ba ang favorite niya.
"Thank you," sabi niya sa akin.
"Huh? No milk for Kai, mama? Why only dad? You no love Kai mama?" tanong ni Kai noong makita niyang wala kong inilapag sa kanya.
Ngumiti ako sa kanya.
"Of course, I have a special breakfast for Kai. But let me cook first, okay?" nakangiting sagot ko sa kanya before I scooped him in my arms and carried him with me in the kitchen at saka pinaupo ko siya sa isang silya na naroon.
Pinanood niya akong nag mi-mix ng mga ingredients sa isang mixing bowl.
"What you cook for Kai, mama?" tanong niya na hindi nakatiis sa kakapanonod ng aking ginagawa.
"Pancake. I will make you a pancake just like what your dad made for you yesterday."
"Weally? Mama knows how make pancake fow Kai?"
"Of course. I know how to cook," sagot ko sa kanya bago inilapag sa harapan niya ang isang pirasong pancake sa pinggan. Nilagyan ko ito ng maple syrup at saka naupo sa kanyang tabi.
"Hmm yum yum! This good mama! Better than daddy!" tuwang-tuwang sabi niya pagkatapos lunukin ang nginuya niya kanina. "Make this also for Rai and Sai, Mama. Rai and Sai will like you like Kai do, Mama," sabi pa niya.
"Huh? Rai and Sai?"
"Oh you no know Mama? Rai and Sai are Kai's brothers Mama. They are in Lebnon," sagot niya.
"Oh are they your twin brothers?" tanong ko sa kanya habang nag-eenjoy ako sa panonood sa kanya habang kumakain.
"Yesh," sagot niya bago isinubo ang kutsara sa kanyang bibig.
Hinayaan ko muna siyang ngumuya habang ako naman ay nagkakape. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa ni Sage sa sala but well, it's better to with Kai than her. Nawiwindang ang t***k ng puso ko kapag nariyan siya malapit sa akin.
Maya-maya ay bigla na lamang itong pumasok sa loob ng kusina bitbit ang cup na pinag-timplahan ko ng kape niya kanina. Muntik na akong mabilaukan sa kapeng iniinom ko nung bigla na lang itong sumulpot.
"Kai, daddy's going to work," sabi niya sa bata. "And you," sabi niya niya sa akin ngunit hindi ako tumitingin sa kanya. "Take him back home," aniya pa at saka inilapag sa mesa ang papel kung saan nakasulat ang code ng pintuan ng penthouse.
"Dad, where is Kai's and mama's kiss?" tanong ni Kai na siyang nagpasamid sa akin
Umuubo ako ng umubo. Catching my breath.
"Mama? Are you otay?" tanong ni Kai sa akin.
"Y-yeah," nakangiting sagot ko sa kanya bago ito tumingin sa kanyang Daddy.
"Like Sage will actually kiss me," bulong ko sa aking sarili matapos nitong hangkan sa pisngi ang kanyang anak.
Muli akong unimom ng kape at hinihintay na umalis si Sage ngunit ganun na lang aking gulat ng bigla nitong kinabig ang aking ulo at hinagkan sa kanang bahagi ng aking ulo.
"Thanks for the coffee. You still make it good. And it's still my favorite," bulong niya sa akin at saka umalis pagkatapos.
Sandaling huminto ang mundo konsa ginawa niya. Pilit na sinisink ng aking utak ang sinabi at ginawa niya.
Omg! What the heck was that? Did she just kiss me? Omg! Omg!
Napalunok ako at saka napahawak sa bahagi ng aking ulo kung saan niya ako hinagkan. Hindi ko mapigilan ang hindi pangiliran ng luha sa mga mata. Because why not? Sage used to kiss me on that part of my head when we were still together. It pained my heart. I yearn her to do that again to me
Why does she have to do it? Why? Sinasadya ba niya itong gawin sa akin?
"There you go again mama. Why are you cwy? You hurt?" tanong sa akin ni Kai na hindi ko napansin na nakatingin pala sa akin.
"Yes it hurts, little Kai," nakangiting sagot ko.
"Huh? Where mama? Where does it hurt? Kai will cure you mama," concern na sabi ni Kai at saka lumapit sa akin.
"Here," sagot ko sa kanya sabay turo sa aking dibdib kung saan naroon ang aking puso.
"Why does it hurt mama? Tell Kai what to do so Kai can cure you mama, Mama. Want Kai get medichine for Mama?" inosenteng tanong ng bata.
Ngumiti ako at saka nagpunas ng luha.
"No medicine can cure this, Kai," sabi ko sa kanya bago ko hinawakan ang kanyang kamay at saka idinampi ito sa aking dibdib. "This part is where the heart resides," sabi ko pa. "When your heart hurts, it will hurt for a certain amount of years or maybe forever when you love a person," dagdag ko pa sa kanya.
"Lob? What is lob Mama? Kai lob mama. Will Kai hurt because Kai lob mama?"
Ngumiti uli ako sa kanya. Hinawi ko ang kayang kulot na na kulot na buhok at saka hinalikan siya sa kanyang noo.
"No, baby. One day, when you grow up, you will find someone that you wanted to be with forever. Like you want to just be with them and then you want to get married to them. But once that the someone leave you, or you leave them for a reason, this," sabi ko sa kanya sabay turo ng kanyang dibdib. "This will hurt so bad that all you wanna do is cry and yearn for that someone. You want to be with them again but you can't anymore," sabi ko sa kanya.
Matamang nakikinig sa akin si Kai na para bang itinatanim niya sa kanyang isipan ang sinabi ko. Naramdaman ko na lang na hinawakan niya ang aking magkabilang pisngi.
"Mama?"
"Yes?"
"Mama feel lob in your heart and then the lob hurts mama becoz the one that Mama lob hurt mama? That's why Mama cry?" inosenteng tanong niya pero sapul na sapul ako tanong niya.
"I do and still my heart is in love my darling," sagot ko sa kanya.
Hindi siya umimik at tila ba sinusubukan niyang intindihin ang aking sinabi.
"Did mama lob someone? And Mama lob someone until now?" tanong niya sa akin.
Ngumiti ako.
"Why?"
"Becows mama cry again. Kai doesn't want to see mama cry. Kai hurt when Kai saw mama cry," sabi pa niya. "Pwease lob daddy. Daddy no lob someone. I want Mama to be Kai rewl mama. Pwease? Daddy won't hurt Mama. Pwease lob daddy instead Mama,"
Napatitig ako sa kanya. Hindi ako nakahuma sa sinabi ni Kai. At muli ay nararamdaman ko na naman ang paghihigpit ng aking dibdib. Even if I want us to go back again like we used to be, hindi na pwede. I was the one who ended everything. I had to sacrifice my own happiness for the sake of my family. Tiniis ko ang sakit basta alam kong nasa mabuting kalagayan ang aking pamilya. For an omega like me, wala akong karapatan na magmahal ng isang Elite alpha. Wala akong pwedeng ipagmayabang.
But Sage isn'g like the other alpha. She fought with her parents for my sake. And I was the one who gave her up. Napakagat ako sa aking mga labi at pinigilan ang hikbi na nais mag-umalpas doon.
Why do I have to be an omega? And the worst is recessive? If I was an dominant Omega, hindi sana ako nagdusa. Kung sana ay isa akong anak mayaman, Sage and I probably got married now.
"Mama? Stop crying pwease. You no like my dad? It's otay. Kai will pwotect Mama. Kai will fight bad man that comes to Mama," sabi sa akin ng bata habang pinapahiran ang luha sa akin mga mata.
Niyakap ko ng mahigpit si Kai. s**t. I hide this feeling so well. Akala ko ay nakapad-lock na ito sa isang sulok ng aking puso ngunit noong makita ko muli si Sage ay nawasak ang padlock at tila nanariwa ang nakaraan kung saan ako rin ang may kasalanan. Wala akong karapatang mahalin muli si Sage. I hurt her. I caused her pain.
I don't deserve to be with your Dad again Kai even if I still love her with all my heart. I'm sorry little guy. I'm so sorry.
Maagang natulog si Kai kinagabihan. I'm waiting for Sage to go home. Hindi ko pwedeng iwanan ang bata na mag-isa at hindi ko rin alam kung anong oras darating ito. Basta ang sinabi niya lang ay male-late daw itong umuwi. Tumingin ako sa wall clock.
Eleven pm.
Inaantok na ako kung kaya ipinasya kong magbasa muna ng novel na nadala ko kanina. Ito ang latest work ng paborito kong author. I really like her book so I always make sure na may matitira pa sa sweldo ko pambili ng kanyang gawa. Habang nagbabasa mas lalo akong inantok at hindi ko na naintindihan ang aking binabasa. Frustrated, humiga ako sa tabi ni Kai at saka umidlip.