อ่อน!!
1193 Words
ไลน์!!!
เสียงแจ้งเตือนของแอพสีเขียวดังขึ้น ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นกดดู หลังจากก้าวเข้ามานั่งในรถ
/เสร็จธุระยัง สุดหล่อ/ เพชรใส
/ทิ้งกันเฉยเลยนะพี่/ สิงห์
/เออน่า ที่เดิมนะ ตามมา/ เพชรใส
ผมวางโทรศัพท์ไว้ข้างเบาะ ยกยิ้มมุมปาก ที่จริงวันนี้พี่เพชรต้องมากับผมด้วย แต่ดันมีเดทกับดาราเด็กคราวลูกที่อยากดังเข้ามาเป็นนักแสดง จึงใช้ทางลัดใช้เป้าไต่ ป่านนี้คงเสร็จพี่เพชรบ้ากามไปหลายรอบแล้วแน่ๆสิงห์คิดพร้อมเร่งเครื่องขับรถสปอร์ตหรูตรงดิ่งไปยังที่นัดหมาย
XX Pub...
กว่าจะขับรถฝ่ารถติดมาได้ ก็เกือบ เที่ยงคืน ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอด เดินตรงเข้าไปทางหลังร้าน ซึ่งจะมีประตูทางเข้าสำหรับแขก VIP เท่านั้น พี่เพชรได้จัดการจ่ายเงินให้เจ้าของผับทำประตูทางด้านหลังขึ้นมา เพื่อสะดวกและไม่อยากถูกตกเป็นเป้าสายตาด้วยอยากจะมาพัก เพื่อผ่อนคลายในฐานะนักเที่ยวทั่วไป การเดินเข้าออกหน้าร้านท่ามกลางผู้คนมากมายนั้นเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะมากนักสำหรับดาราดังอย่างผม หลังจากทำงานมาเหนื่อยๆผมและพี่เพชรจะนัดกันมาเพื่อสังสรรค์ที่นี่เป็นประจำ
"มาช้าจัง"
พี่เพชรเอ่ยเสียงทัก หลังจากผมก้าวขาเข้ามาในห้องสำหรับแขก VIP ซึ่งอยู่ชั้น 3 ของผับ แห่งนี้ ภายในห้องจัดแต่งด้วยโซฟาสีแดงสด มีโต๊ะกลางห้องสำหรับวางเครื่องดื่ม ไฟดวงน้อยใหญ่ส่องแสงสลับสีกันไปมาทั่วห้อง เสียงเพลงดังกระหึ่มเชิญชวน ปลุกเร้าอารมณ์ให้นักท่องราตรีออกไปโยกย้าย วาดลีลากันอย่างสนุกสนาน
พี่เพชร นั่งอยู่บนโซฟา โดยมีเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวลูกที่หวังใช้เป้าไต่เพื่อเข้าวงการ กอดรัดซุกไซร้ซอกคอพี่อยู่ไม่ห่าง พี่เพชร แต่ผมชอบเรียก เพชรใส ภายนอกเป็นชายหนุ่มหล่อล่ำ หน้าตาหล่อเหลา แต่งกายสะอาดสะอ้าน พูดจาไพเราะจนสาวๆทอดสะพานให้ แต่จริงๆแล้วพี่เพชรชอบกินเด็ก โดยเฉพาะเด็กหนุ่มๆ เรื่องนี้เป็นความลับที่่มีแค่เรา 2 คนเท่านั้นที่รู้ จนเกิดเหตุผิดพลาดวันนั้น ทำให้ลิลลี่รู้ความลับนี้เข้า ซึ่งกลายมาเป็นข้อต่อรองทำให้ผมไม่สามารถสลัดเธอทิ้งได้เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ
"เป็นไงบ้าง บอสเรียกไปทำไม" พี่เพชรถามขึ้นเมื่อผมหย่อนตัวนั่งบนโซฟาหนานุ่มตรงข้าม
"เรื่องซีรี่ย์เรื่องใหม่" ผมถอนหายใจ ยกแก้วเหล้าที่ถูกรินไว้กรอกใส่ปากพรวดเดียวจนหมด
"ข่าวดีนี่ ยังไง เล่ามา" พี่เพชรทำแววตาอยากรู้ ผลักหัวของเด็กหนุ่มเชิงบอกให้หยุดไซร้ซอกคอก่อน พร้อมบอกให้ออกไปรอข้างนอก
"ผมว่าจะปรึกษาพี่อยู่พอดี" สิงห์ทำหน้าเครียด ก่อนเล่าสิ่งที่คุยกับบอสให้เพชรฟัง
ก๊อก ก๊อก!!
"เอาเครื่องดื่มมาส่งครับ" เสียงพนักงานพูดเชิงขออนุญาตเข้ามาด้านใน ก่อนจะถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามา
"เอ่อ ผมวางไว้ตรงนี้นะครับ ถ้ามีอะไร เรียกได้เลยนะครับ" พนักงานหนุ่มพูดขึ้นอย่างนอบน้อม เสียงที่คุ้นหู แม้จะเบามากด้วยโดนเสียงเพลงที่ดังลั่นกลบจนแทบไม่ได้ยิน แต่เขาก็จำได้แม่น สิงห์ค่อยๆเงยหน้ามองพนักงานหนุ่มที่กำลังวางเครื่องดื่มลงบนโต๊ะ
"เฮ้ย!" เสียงร้องดังขึ้นจนเกือบจะพร้อมๆกัน ทำให้เพรชขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
"รู้จักกันหรอ"
"หืมม ไม่รู้หรอก แต่อีกไม่นานได้รู้แน่" สิงห์พูดในลำคอ ทำสายตาดุดัน ด้วยยังเจ็บใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าหน้าลิฟต์ที่ตึก GM กรุ๊ป
ครืด!
"อ่ะ สิิงห์ พี่ออกไปรับโทรศัพท์แปบนะ แล้วถ้าพี่ไม่กลับมา นายกลับคอนโดไปก่อนเลยนะ" เพชรขอตัวหลังจากโทรศัพท์ดังขึ้น
"ไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ" ชายหนุ่มโค้งคำนับตามมารยาทของพนักงานบริการ ทำท่าจะหมุนตัวกลับ
"เดี๋ยวสิ ดื่มเป็นเพื่อนฉันก่อน" สิงห์ลุกขึ้นยืนขวางชายหนุ่ม
"ไม่ได้ครับ กฎของที่นี่ห้ามพนักงานดื่มกับลูกค้า และที่สำคัญ ผมดื่มไม่เป็น" ชายหนุ่มตอบอย่างสุภาพ ทิ้งความขุ่นเคืองที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าด้วยต้องรับบทของบนิกรที่ดี ต้อนรับลูกค้าด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ชายหนุ่มก้าวขาเบี่ยงซ้ายเพื่อหลบสิงห์ แต่เขาขยับขาตามเพื่อดักหน้าไว้ พร้อมกับทำหน้าตายียวน
ชายหนุ่มกำหมัดแน่น มองหน้าคนตัวสูง ขบกรามด้วยอารมณ์โกรธ นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาต้องหาเงินก้อนใหญ่ เขาคงซัดไอ้หน้าหล่อตรงหน้าคว่ำไปแล้วแน่ๆถึงแม้ดูจากรูปร่างและส่วนสูงแล้ว เขาจะเป็นรองอยู่มากก็ตาม แต่เขาก็ไม่อยากจะเสียเวลางานไปกับลูกค้างี่เง่าคนนี้มากนัก
"ก็ได้ แต่ แค่แก้วเดียวนะครับ และห้ามบอกผู้จัดการ" ชายหนุ่มบอก เพราะอยากจะออกไปจากตรงนี้เต็มทน สิงห์กระตุกยิ้ม ดวงตาเป็นประกาย รินเหล้าที่แรงสุดบนโต๊ะ ลงแก้วทรงสวย ยื่นให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า
เขารับแก้ว และยกเข้าปากพรวดเดียวจนหมด ชูแก้วขึ้นเป็นเชิงว่าหมดแล้ว พร้อมวางแก้วลงบนโต๊ะ แต่ทันทีที่ก้าวขาแรกเพื่อที่จะออกจากห้อง โลกทั้งใบของเขาก็หมุนติ้ว ตัวเบาหวิวจนเหมือนลอยอยู่ในอากาศ ภายในตัวมันร้อนผ่าวจนอยากจะถอดเสื้อผ้าออก หัวใจเต้นแรงขึ้น ห้องที่ยืนอยู่เริ่มหมุนเป็นวงกลม ยืนเซไปเซมา ชายหนุ่มเอามือกุมขมับ และรู้สึกเหมือนกำลังตกจากที่สูง สิงห์ยืนมองคนตรงหน้า แววตาแสดงถึงความสะใจ
"อ่อนว่ะ!!!" สิงห์หัวเราะเบาๆอย่าพอใจ
"เฮ้!" สิงห์ตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังจะทิ้งตัวลงพื้น จึงถลาเขาไปหาหวังคว้าร่างชายหนุ่มไว้ แต่ด้วยแรงของคนเมานั้นมักมากกว่าแรงของคนปกติ ทำให้สิงห์และชายหนุ่มล้มลงไปกองที่พื้น หลับกลางอากาศ สิงห์ซึ่งล้มทับอยู่บนตัวของชายหนุ่ม ค่อยๆเงยหน้าขึ้นหลังจากล้มจนหน้ากระแทกเข้ากับอก ในระยะประชิด หน้าห่างกันแค่คืบ สิงห์พิจารณาหน้าคนที่นอนหลับไม่ได้สติ ผมสีทองหยักศกนุ่ม ใบหน้ารูปไข่เนียนขาว คิ้วหนาโก่งได้รูป ดวงตาที่หลับลงเห็นขนตายาวเป็นแพชัดเจน จมูกโด่งรั้น ปากบางอมชมพู ถ้าไม่บอกว่านี่คือผู้ชาย สิงห์ต้องคิดว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่ง
"ผู้ชายอะไรว่ะ หน้าอย่างกับผู้หญิง น่า......ชมัด" สิงห์พึมพำ พร้อมยิ้มบางๆ
- Writer
