มารีนตกอยู่ในภวังค์ชั่วครู่ก็ได้สติส่งเสียงไอในลำคอแผ่วเบา พร้อมกับกระพริบตาถี่ เบือนใบหน้าที่ร้อนผ่าวหันไปทางอื่น ก่อนที่เสียงทุ้มจะดังขึ้น
“ไปเก็บเสื้อผ้า”
“เก็บทำไม”
“ไปเที่ยวสักสองสามวัน”
“ที่ไหน”
“บ้านพักตากอากาศ”
หญิงสาวนั่งนิ่งจ้องใบหน้าของเพื่อนชายราวกับใช้ความคิดว่าควรจะไปกับเขาดีหรือไม่ แต่แล้วเบื้องลึกของหัวใจก็บอกว่าให้ไปเถอะ ไปเที่ยวกับเขา อย่างน้อยก็ทำให้เธอรู้สึกดีกว่าการอุดอู้อยู่แต่ในห้องนี้
“มารีน”
เมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวเงียบไป เขาจึงเอ่ยเรียก
“ฮึ”
“มีคลิปอยู่ใช่ไหม ส่งมาให้ด้วย เดี๋ยวเรื่องนี้กูจัดการให้เอง”
“อืม กูขอไอ้คูเปอร์แล้วล่ะ ป่านนี้ไม่รู้จะส่งมารึยัง พอดีโทรศัพท์อยู่ในห้อง”
มารีนเอ่ยพลางลุกออกจากโซฟาตรงเข้าไปยังห้องนอน พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูก็พบว่าเพื่อนสนิทได้ส่งคลิปที่ขอมาให้แล้ว
Cooper: (คลิปวิดีโอ)
Cooper: ต้องการให้พวกกูช่วยอะไรก็บอกมาได้เ
