My Unknown Husband

Kung hindi pa tumama ang sinag nang araw na nagmumula sa labas at nagrereflect sa bintanang salamin sa mukha ni Arabella ay hindi pa ito magigising.Naghihikab pa na bumangon ito mula sa kanyang kama.Tiningnan ang maliit na orasang nakapatong sa maliit na mesa sa gilid nang kanyang kama. "Oh My!"Arabella,slapped her forehead.Mag-aalas-nueve pasado na nang umaga.She's been waiting for an hour nang kanyang Ama sa opisina nito tiyak na hindi na maipinta ang mukha nito sa galit dahil wala pa siya.This is the important day that it says because there is an important guest coming to the office and she should be there,her father said.That's why it's important that everything is already here early. Anu naman kaya ang papel niya dahil kailangan pang anduon siya.Hindi naman siya empleyado nang kanyang papa para pati ang kanyang presensya maobligang pumunta.Napabuntong hininga ang dalaga na tinungo ang banyo para maligo. A simple knitted jeans ang isinuot ni Arabella at tinernuhan nang puting hanging blouse that is only up to a navel length.Kaya naman hindi maiwasan makita ang kanyang mumunting pusod.Hinayaan lamang na nakalugay ang medyo alon along niyang buhok na humahalimuyak sa bango.Isang manipis na pahid nang lipstick lamang ang inaplay sa malahugis puso niyang labi at kunting blush on na lalong nagpatingkad sa kaniyang ganda. "Wow!napakaganda nyo talaga,Mam.", the security guard Kanor was admiring when Arabella entered the Mondejar Company that was owned by her Dad. Arabella smiled at what he said,everytime she went to the company of her Dad ay lagi siyang nakakatanggap nang paghanga mula kay Kanor kaya nasanay na siya rito. Napakunot-noo si Arabella pagpasok pa lamang niya sa bungad Every corner is full of balloons,whether in her way,balloons are flying and when she looks up,there are still many balloons that seem to be butterflies flying high.And infairness huh!Ang paborito pa niyang kulay,the color of balloons,YELLOW. "Good Morning,Mam!"an employee is greeting her. "Good Morning!What's up?"she is eager to help her go to the Conference Room.Everyone is there and besides her is the only one waiting for. Hmmm.Arabella can't be sure of what event the company has.There are food,wine and all the employees and friend's of her Dad are there.And the guy beside her Dad accidentally captured her eyes stared at her but no expression can be read on his face.Arabella wanted to raise an eyebrow but it stopped her.Some people might notice it's embarrassing and think about her in a bad way. Well,infairness kung itsura ang pag-uusapan hindi ito pahuhuli sa mga kahanay nang mga naggwagwapuhang holy wood actor...He looks like Bradd Pitt!Ang paborito pa naman niyang holywood actor..kaya lang mukhang ipinaglihi ata ito sa Sampalok.Maasim.Napangiti si Arabella sa naglalaro sa kaniyang utak.Asim-Asimangot!: "Arabella"her Dad calls her name. Oh dead!when the father call him like this,He already feels irritated."Why are you taking so long?" She smiled at Dad and kisses it on the cheek. "Im sorry,Pa!My alarm clock didn't work!That's why I woke up late."she alibi to her Father. Napailing si Mr.Mondejar sanay na siya sa mga ganitong alibi sa kanya nang anak..sa tuwing may usapan o lakad sila lagi itong huli at lagi rin di nawawalan nang alibi. Bumaling ito sa katabing si Marco saglit lang na nagtinginan ang mga ito mata sa mata na parang nag-usap dahil nakita ni Arabella na tumango ang lalakeng di niya kilala.Kapagkuwa'y binalingan siya nang ama. "Anuman ang marinig mo na sabihin ko, hija!makiayon kana lang..this is for your own good."pabulong na wika nito sa anak. May pagtataka mang gumuhit sa mukha ni Arabella dahil sa tinuran nang ama ay napatango pa rin ang dalaga.Ngumiti ang kanyang ama at tinanguan siya. "Thank you so much for coming to my invitation everyone..I know you are wondering why I asked you to be invited,But I want you to know everyone that from tomorrow I will no longer be your Boss,"anitong bumaling kay Marco."This is Marco Zaldivar a new CEO of Mondejar Company." Huh!Agad na rumehistro sa magandang mukha nang dalaga ang matinding pagtataka sa narinig na sinabi nang ama.Bakit?Nalulugi na ba ang kumpanya at ibenta na nang kaniyang ama sa iba..bakit hindi niya ito alam na iba na pala ang magiging may-ari ng Mondejar Company. Maging ang lahat nang empleyado ay nagulat sa tinuran ni Mr.Mondejar,nasa mukha rin nang mga ito ang pagtataka at pagtatanong na rin. Kahit hindi magsalita ang lahat ay naunawaan ni Mr.Mondejar ang reaksyon nang karamihan.May kung anong lungkot na bumalatay sa mukha nang matanda ngunit pilit iyung itinago sa isang pilit na ngiti bago muling nagsalita. "I have some things to fix in America so I have to leave them temporarily or maybe Marco's management will be permanent,"anito na inakbayan ang anak na napaawang ang bibig sa gulat."Marco Zaldivar is my daughter fiance' kaya dont you worry guys." Tila isang malakas na pagsabog nang bulkan sa pandinig ni Arabella ang huling tinuran nang ama.Ano raw?the guy is her fiance'?Is what she heard right or nabingi lamang siya at namali nang pagkakarinig.Or maybe she was still at home not in the office at nanaginip lamang sa mga nakakagulat na rebelasyon nang kaniyang ama.Arabella secretly pinched her arm,to make sure na it's only a dream. "Ouch,sakit ah"napangiwi si Arabella,nasaktan sa pagkurot na ginawa sa sarili. "You didn't dream,Arabella!everything you heard is true."Marco's whispered to Arabella when she saw the woman pinch herself. Tila nagsitayuan lahat nang balahibo ni Arabella sa katawan when they felt the man's warm breath in her ears..Para siyang nakadikit to the electric wire and there seems to be ground flowing through her whole body.Wheww!Is it that strong electricity in this guy's body so that she can feel a different flow of electricity in her body."Oh s**t!"stop it!Arabella!saway nang utak nang dalaga.Paanu pa kung makadikit ka nang tuluyan sa katawan nang lalakeng ito baka hindi lang ground nang electric wire ang maramdaman mo kundi mangisay kana dahil sa kakaibang hatid na electricity nito to her body. Kung hindi pa nagsalitang muli ang ama ay hindi pa mababalik sa huwisyo ang utak nang dalaga dulot nang kakaibang hatid sa kanya nang hininga ni Marco. "After the wedding of these two I will fly to America." Arabella couldn't handle what she's hearing from her father.She doesn't know anything about sa mga pinagsasabi nito..parang isang lobo na kinakapos na sa hangin ang kanyang utak na handa nang pumutok anumang oras mawalan nang hangin..Hindi na niya malaman kung ano ang mararamdaman nang oras na iyun,kaya hindi na niya nakayanan ang lahat napapikit ang dalaga but before her body completely fell to the floor she felt the arms that grabbed her body. Arabella carefully opened her eyes.She looked around,and she was in the hospital.Bakit nga ba siya andito?Oh! because of what her Dad says she has no idea if her Dad telling the truth or just being pranked.It's hard to believe..Gusto niyang isipin na biro lang ang lahat..dahil kung isang biro nga lamang ito,hindi talaga nakakatuwa.A big question for her? why does her father have to do this...to marry a man he doesn't know. Who is Marco Zaldivar?who suddenly appear's like a mushroom and her father will say her fiance'.She doesn't even know kung saang planeta ito galing,baka naman may asawa't mga anak na ito,a many mistresses! Sa itsura palang nang Marco na iyun hindi malabong 100% sure He's a womanizer.Gwapo ito like her Idol Bradd Pitt. "Papa,why did you do this to me?"Arabella's brain whispered with suffering. Bumukas ang pinto nang silid..Si Mr.Mondejar ang iniluwa nito. "Anak," "Pa", "I'm sorry hija,I know you'll be shocked and confused by the events but please forgive me ,hija.I'm doing this for your own good". Arabella's got her breath.Is it good for her to marry a man she doesn't know..mapaklang napangiti ang dalaga."Really!" "Please hija,just understand Papa huh!," napakahirap din para kay Mr.Mondejar ang ipakasal ang kaniyang anak but ito lang ang tanging paraang alam niya para bago siya umalis o mawala sa mundong ito alam na niyang nasa mabuting kalagayan ang anak.Arabella was so stubborn,hindi pa nito kayang mamuhay mag-isa..kailangan pa nito nang masasandalan lalo na kapag nalaman nito ang dahilan kung bakit siya tutungo nang America. "Pa,naman!paano naging mabuti na ipakasal mo ako sa lalakeng hindi ko kilala at ngayon ko lang nakita."puno nang paghihinagpis na wika ni Arabella hindi na naitago pa ang matinding hinanakit sa ama. "Please,anak!unawain muna lang ang Papa huh!mauunawaan mo rin ang lahat pagdating nang araw." tila hirap na rin si Mr.Mondejar,naaawa siya sa kaniyang anak na makitang ganito..miserable dahil sa mabigat na desisyong kaniyang ginawa.Alam niyang mahirap para kay Arabella na makasal sa lalakeng hindi nga naman nito kilala but Marco is a good man..kaya kinausap niya ito nang masinsinan nung una ayaw nitong pumayag pero dahil na rin sa matindi niyang pakiusap ay napapayag niya ito na pakasalan ang kaniyang anak. "Paano kitang uunawain,Pa!sobrang sakit dito oh!"aniya sa ama na unti unti nang nagmamalibis ang luha sa kaniyang mga mata. "Oh!Arabella,anak ko!"nayakap ni Mr.Mondejar ang anak hindi niya kayang makitang nasasaktan nang ganito ang anak pero kailangan niyang manindigan at hindi baliin ang anumang binitiwan niyang desisyon."Balang araw,maiintindihan mo rin ako kung bakit ko ito ginagawa" May namuong pagtataka sa isip nang dalaga,bakit ganito na lamang magbitiw nang salita ang kaniyang Papa may hindi ba siya nalalaman.. "Pa,may hindi ba ako alam?"tanong niya sa ama. Umiling ang kaniyang ama.. "Marco is a good man". Napasimangot si Arabella,pakirandam niya umiiwas ang ama na sagutin nito ang kaniyang tanong. "Pa," "Hija,"the sadness can't be hidden in the voice of Mister Mondejar..Pero pinipilit nitong itago ang sakit at paghihirap sa anak.hindi lamang ang kaniyang anak ang nasasaktan mas higit siyang nasasaktan na makitang puno nang paghihinagpis ang anak dahil sa kaniya..But kailangan niyang magpakatatag matagal niyang plinano at pinag isipan ito bago siya nakabuo nang desisyon at yun ay ipakasal si Arabella sa pinagkakatiwalaan niyang tao. "You can rest now!ayokong pangit ang anak ko sa araw nang kaniyang kasal.So,prepared yourself, hija!Tomorrow is your wedding with Marco."pilit nitong pinasigla ang boses at ngumiti. "What?"tuluyan nang napaiyak ang dalaga..she was surprised.Lahat nalang ba nang sasabihin sa kanya nang ama ay maghahatid sa kanya nang tila bombang handang sumabog.Hindi pa nga siya nakakamove-on sa unang ibinalita nito ,tapos ito na naman ulit ang nakagugulat na rebelasyon nang kaniyang ama..wala na bang katapusang pasurpresa ito sa kaniya. "Pa," Gustong magalit ni Arabella sa ama,gusto niya itong sumbatan sa mga oras na iyun..pero sa nakikita niya tila nahihirapan at may lungkot na mababanaag sa mga mata nito.pakiramdam niya may hindi ito sinasabi sa kanya na may nililihim ito..She loves her father so much.At ganun din ang kaniyang Ama sa kaniya,alam niya kung gaano siya nito kamahal lalo na nang mawala ang kaniyang ina mas doble ang pagmamahal na ipinaramdam nito sa kaniya. Kaya parang napakahirap salungatin at suwayin ang mga desisyon nito sa kaniya. Hindi niya kayang suwayin ang ama,.So,makikisabay nalang ba siya sa agos na gusto nito. "I know Marco,He's a good man,i gurantee you,hija!I trusted him.."at masuyong hinaplos ang pisngi nang anak. "Talaga bang ipamimigay muna ako sa iba"parang batang sumisighot-singhot pa ang dalaga. Natawa nang bahagya ang kanyang ama.Arabella sometimes acting like a child. "Hindi ko pagsisihan ang ginawa kung desisyong ito,hija.Pagpunta ko nang America mapapanatag ang loob ko dahil alam kung nasa mabuting mga kamay kita iiwan." "Bakit ba kasi kailangan mong pumunta doon?puwede mo naman akong isama,bakit kailangan ipakasal mo pa ako sa Marco na yun?bakit hindi ko ito alam,bakit wala kang sinasabi sa akin,pakiramdam ko may itinatago ka sa akin."sunod-sunod na tanong ni Arabella sa ama. "Mauunawaan mo din ang lahat,pero hindi pa sa ngayon,,"anito na pilit iiniiwasan sagutin ang tanong nang anak.Sige na,pahinga kana,be ready for tomorrow!."anitong hinagkan siya sa noo."Sa labas lang ako kakausapin ko si Marco,he's waiting outside." Samo't sari ang pumapasok sa utak ni Arabella na nakatingin sa pintong nilabasan nang Ama.Ano kaya ang gustong ipahiwatig nang mga sinasabi nito,bakit ganito nalang ang mga desisyon nang kaniyang ama..bakit parang may kakaiba sa mga ikinikilos nito..Sigurado siya na may itinatago sa kanya ang ama,may inililihim ito na ayaw niyang malaman,at kung meron?Ano?mukhang naglilihim na sa kaniya ang ama..Tiyak niya na may dahilan ang lahat kung bakit ito ginagawa nang ama..at yun ang dapat niyang malaman. Labing apat na minuto o higit pa ang itinagal ni Arabella sa loob nang kotse nang huminto na sila ni Mang Ben sa tapat nang simbahan bago nagpasiyang bumaba.Nakita na kasi niya sa mukha nang mga taong naroroon at nag-aabang sa kaniya ang pagkainip nang mga ito samantalang siya biglang binalot nang matinding kalungkutan ang kaniyang pagkatao paglabas pa lamang niya nang kotse.Ito na ang unang araw na mababago ang lahat nang takbo nang kaniyang buhay.Ang kaniyang kalayaan na pakiramdam niya ipinagdamot sa kaniya nang Ama pero syempre hindi niya ito maisisigaw sa kaniyang Ama..Buong buhay niya puno nang pagmamahal ang ibinigay nito sa kaniya,hindi niya naramdaman na nagkulang ito sa kaniya bilang isang ama..kaya wala siyang lakas upang kontrahin ang desisyon nang Ama..hindi niya ito kayang ilagay sa kahihiyan kung hindi siya sisipot sa araw na nakatakda siyang ikasal sa lalakeng hindi niya kilala.At ito na ang araw na iyun na ikakasal siya sa lalakeng bukod tanging pangalan lamang ang kaniyang alam. Pagpasok pa lamang ni Arabella sa b****a nang pinto nang simbahan ay hindi maiwasang mamangha nang dalaga.pPunong-puno nang mga nanggagandahang bulaklak ang kaniyang daraanan na tila ba nagsasayawan pa ang mga ito na nakikisabay sa ugoy nang hangin at masayang nakikiayon sa okasyong iyun.Para sa isang babaeng tulad niya napakaromantiko nang dating na iyun sa kaniya na para bang nag-effort pa ang groom to be para maging romantiko at perfect talaga ang tagpong iyun.Kung siguro wala siya sa ganitong kalagayan na nababalot nang kalungkutan siguro unang -una niyang mararamdaman nang mga sandaling iyun ay walang pasidlang tuwa at kilig para sa kaniyang groom to be..Mapaklang napangiti si Arabella pero hindi eh!hindi niya iyun mararamdaman dahil empty ang kaniyang nararamdaman sa kaniyang groom to be!walang ibang emosyong bumabalot sa kaniya ngayon kundi matinding kalungkutan..Hindi ito ang kasal na kaniyang pinapangarap,kahit pa sabihing wala siyang masabi sa ganda nang ayos na halos mapuno nang mga naggagandahang bulaklak ang loob nang simbahan kasama na ang napakaganda at elegante niyang gown ay hindi makakasapat para sabihing perfect na kasal iyun para sa kanya.Love!yun ang mahalaga sa kaniya,hindi ang anu pa mang kagarbong kasal.Ang importante yung Mahal niya ang lalake at Mahal siya nito.Ni hindi nga niya alam kung ano ang nararamdaman sa kaniya ni Marco ngayon,baka katulad rin nang kaniyang nararamdaman o namumuhi pa ito sa kaniya,na katulad niya ay napipilitan lamang dahil sa kaniyang Ama.Mabibigat ang mga hakbang ni Arabella papalapit sa kaniyang Ama at kay Marco na naghihintay malapit sa Altar..hindi niya mabasa ang anumang emosyon sa mukha nito..Pero nakikinita niya ang kakaibang kislap sa mga mata nito na hindi niya mawari,yung pakiramdam na tila ba may paghanga sa mga mata nito na nakatingin sa kaniya.Oh shut up!Arabella!hindi mangyayari ang iniisip mo,katulad mo baka empty rin ang nararamdaman ni Marco sayo. Habang papalapit nang papalapit si Arabella ay hindi maitago ni Marco ang matinding paghanga sa dalaga.Napakaganda nito at bagay na bagay ang suot nitong gown sa kagandahang nakikita niya ngayon.Si Arabella na ata ang pinaka gorgeous sa lahat nang babaeng nakita niyang ikakasal..ang kaniyang bride to be at maya maya lang ay ganap nang magiging Mrs.Zaldivar,.May kung anong kakaibang pintig ang pumukaw sa puso ni Marco sa isiping iyun..Mrs,Arabella Zaldivar parang ang sarap bigkasin at pakinggan..na dala-dala na nito ang kaniyang pangalan.Oh!stop it Marco!bawi nang isip nang binata alam mo ang dahilan kung bakit ikakasal ka ngayon kay Arabella kaya itigil mo kung anuman ang naglalaro dyan sa utak mo."Ikaw lamang ang may nararamdaman sa dalaga"sita nang isang bahagi nang utak ni Marco.Naitanong muna ba sa sarili mo kung ganun rin ang nararamdaman sayo ni Arabella,baka nga nang mga oras na ito pagkasuklam ang maramdaman nito sayo.Bigla ay nag iba ang timpla nang mukha nang binata..Napatiim bagang ito..na hindi naman nakaligtas sa mga mata nang dalaga..at dahil sa nakitang reaksyon nang mukha ni Marco parang may kung anong bagay ang matalim na tumusok sa puso ni Arabella.So,isa lang pala talaga ang nararamdaman nila sa isa't isa,yung kapwa labag sa kanilang kalooban ang magpakasal. "Hija,!"niyakap siya nang ama nang tuluyan na siyang makalapit sa mga ito."Napakaganda mo,anak!" Isang mapait na ngiti ang sumilay sa mga labi nang dalaga..Kulang siya sa emosyon nang mga sandaling iyun,kahit marami pa ang pumuri sa kagandahan niya nga mga oras na iyun ay hindi niya maramdaman ang kasiyahan..hindi matitibag nang kung sinuman ang nakabalot na kalungkutan sa kaniyang puso.. Kinuha ni Mr.Mondejar ang kamay ni Marco at kamay nang anak upang ipagdaupang palad. "Ipinagkakatiwala ko sayo ang anak ko,Marco."makahulugang turan nito na bukod tanging si Marco lamang ang nakakaalam. Tumango si Marco bilang tugon. "Makakaasa kayo,Mr.Mondejar." "Salamat".anitong ngumiti at tinapik sa balikat ang lalake. Gustong bawiin ni Arabella ang kamay na ngayon ay hawak ni Marco.Ayun na naman kasi ang kakaibang hatid na kuryente na tila dumadaloy sa kaniyang katawan sa tuwing nadidikit siya sa lalake,bakit ganito na lamang ang epekto niyon sa kanya. Naramdaman ni Marco ang kamuntik nang pagbawi ni Arabella nang kamay kaya hinigpitan niya iyun. "Huwag mong sabihin magwo-walk out ka?"bulong niya sa dalaga. Pairap na tinapunan niya nang tingin si Marco. "Hindi ko gagawin iyun,Mahal ko si Papa at hindi ko siya ilalagay sa kahihiyan." "Good!Mabuti alam mo"anito sa seryosong tinig. Halos hindi pumapasok sa tenga ni Arabella ang sinasabi nang Pari nagmalay na lamang siya nang nagpapalitan na sila nang "I do"ni Marco. Ewan niya kung totoo ang nakita niya or namalikmata lamang siya nang makita niya ang kislap sa mga mata nito nang bigkasin ang salitang"I do"na tila ba bukal na bukal sa loob nito nang sabihin iyun.At tila nabingi siya nang marinig ang sinabi ni father"you may now kiss the bride" Napatitig siya sa mga labi ni Marco na unti-unting lumalapit sa kaniyang mga labi..unti..unti..papalapit nang papalapit oh no!hindi niya kaya! sigaw ng utak ni Arabella napalunok ito nang laway sabay napapikit nang mga mata ang dalaga..kaso lang nasamid siya sa nilunok na laway kaya bigla inihit siya nang ubo...Natigil si Marco,hindi niya alam kung talagang nasamid ba ito o sinadya iyun..Nagsalubong ang mga kilay nito at hindi na itinuloy pa ang paghalik kay Arabella nawala na rin ang kislap na nakita ni Arabella sa mga mata nito..Namula naman ang mga pisngi ni Arabella sa hiya..Kainis!baka isipin nito sinadya talaga niyang gawin iyun.. "Sinabi muna lang sana na ayaw mong magpahalik,"bulong ni Marco."Sinusunod ko lang kung anong sabihin nang pari." Parang ice cream na natutunaw ang pakiramdam ni Arabella nang mga sandaling iyun sa sinabi ni Marco.Ano ang ibig sabihin nito,na hindi nito gusto na halikan siya?Na sumusunod lamang ito sa kung ano ang sabihin nang pari.Eh!Yung kanina ba na nakita niyang kislap sa mga mata nito totoo kaya? Oh!stop it!Arabella,imposible yang iniisip mo!Don't be illusion!What do you want to think that Marco likes you?that he has feeling's for you?Huwag kang ilusyunada!You don't even know him.Remember!Pangalan lang ang alam mo sa kaniya at wala nang iba.You don't know his true personality.You don't have any idea what the reason why he married you gayung kahapon lamang kayo nagkita."wika nang tinig nang isang bahagi nang utak ni Arabella."Kaya tigilan mo ang kung anong pumapasok diyan sa kukote mo,you don't know the true purpose of it..Mga katanungang hindi niya kayang sagutin na ito lamang ang makakasagot sa nagugulumihan niyang utak.Isang malaking palaisipan sa kaniya kung bakit ganun na lang kadesperad na ipakasal siya nang kaniyang ama sa lalakeng ito.Na ngayon ay ganap na silang mag-asawa. Sa reception pa lang nang mag-asawa ay nagpaalam na si Mr.Mondejar sa anak. "Hija,Marco!paano iwan ko na ang okasyong ito,kahit gustuhin ko mang magtagal ay hindi pupuwede at baka mahuli na ako sa aking flight"may lungkot na mahihimigan sa boses nito. Napayakap si Arabella sa ama at di napigilan ang sarili na hindi umiyak. "Pa," Gumanti naman nang yakap si Nicolas na tila ba pasan nilang mag ama ang bigat nang mundo.Mahirap para sa kanya ang iwan ang anak pero wala siyang magagawa. "Sssshhh...huwag ka nang umiyak masisira make up mo,papangit ka."biro nito upang ibsan ang lungkot na nararamdaman. "Kainis ka,Papa..nagagawa mo pang magbiro dyan"maktol ni Arabella na parang bata."Ang daya mo naman." "Huwag kang mag-alala,aalagaan ka rin ni Marco katulad nang pag-aalaga ko sayo,di ba Marco?baling nito kay Marco. "Makakaasa po kayo."sagot ni Marco. Napalabi si Arabella..ang galing naman nito parang totoo sa loob ang sinabi.Ano naman ang aasahan niyang pag-aalaga buhat rito?Hahaha..nakakatawa,saka hindi na siya bata para agawin ang papel nito sa kaniyang Papa para magtayong ama nito sa kaniya.Hello!hindi bagay!Bodyguard pa"oo". Bumalot ang matinding kalungkutan kay Arabella sa pag-alis nang ama.Naupo at nanhimik na lamang ito sa isang tabi bagay na hindi nakaligtas kay Marco.Nilapitan niya ang asawa na noon ay abala sa pag estima sa mga natitira pa nilang bisita. "Gusto muna bang umalis tayo?"tanong ni Marco. "Maaari ba?"walang kaemo-emosyong sagot ni Arabella. Tumango ito..Sandaling umalis para magpaalam sa kanilang mga bisita.Pagkuwa'y binalikan si Arabella at inaya nasa sasakyan. Kapwa walang imik ang mag-asawa habang binabaybay ang kahabaan nang kalsada patungong Tagaytay sa Rancho Carmenchita na pag-aari nang mga magulang ni Marco..Asan nga pala ang mga Magulang nito?Dahil hindi niya nakilala sa araw nang kanilang kasal?tanong nang isip ni Arabella ayaw naman niya itong tanungin dahil ayaw niya itong kausapin. Hinayaan lamang ni Arabella na bukas ang bintana nang sasakyan at doon ipinokos ang atensyon sa labas kahit pa hindi na niya halos maaninag ang tanawin sa labas dahil sobrang dilim bukod tanging mga ilaw lamang ang nagsisilbing liwanag.Napahalukipkip ang dalaga,malamig na ang simoy nang hangin nanunuot na iyun sa kaniyang balat dahil medyo may kanipisan ang suot niyang damit kaya ramdam na niya ang lamig ,wala pa naman siyang balabal upang pantakip sa katawan. Napalingon si Arabella nang biglan ihinto ni Marco ang sasakyan sa isang tabi.gumuhit ang pagtataka sa kaniyang mukha.Hinubad ni Marco ang suot na coat. Natutop ni Arabella ang bibig,My Gosh!dito ba balak nito na maghoneymoon sila?Hindi na ba ito makapghintay sa kanilang pupuntahan..Oh no!hindi siya makakapayag,"ang lamig na naramdaman niya kanina ay mas lalo pang nagpatindi nang lamig sa kanyang katawan nang maisip ang bagay na iyun.Anong tingin nito sa kaniya pick up girl?na kahit sa sasakyan pwede.No way!at tila bigla nanindig ang mga balahibo ni Arabella,bigla ang takot na rumehistro sa kaniyang isip at puso..Hindi pa siya handang ibigay rito ang pinakaiingatan niyang dangal..oh no!saka ba-baka mamatay siya?Mamatay agad?anang bahagi nang kaniyang isip..Eh kasi nga!yung electricity na nararamdaman niya sa tuwing makakadikit sa katawan nito hindi na niya kaya para siyang mahihimatay yun pa kayang ano"Oh no!no!no!hindi ko kakayanin. Namilog ang mga mata ni Arabella sa gulat hindi niya inaasahan ang gagawin nito.Ipinatong ni Marco ang coat sa katawan niya upang magsilbing panangga sa lamig.nakita niya ang paghalukipkip nito tanda na ito ay nilalamig." "Baka sipunin ka,malamig na ang simoy nang hangin"anito. Napaigtad si Arabella nang malanghap ang mabango nitong hininga kahit pa sabihin medyo amoy alak.,magsalita ba ito malapit sa kaniyang mukha!anak nang tipaklong nga naman..nakakahumaling ang amoy nang hininga nito..My Gosh!parang maraming mga bolang nag-uunahan magtalbugan ang nagkukumahog kalooblooban nang kaniyang puso.tila kinakalabog ang kaniyang dibdib sa kakaibang sensasyon na kaniyang nararamdaman dulot nang nakakahumaling nitong mabangong hininga.. Nakakahilo! "Malapit na tayo,don't worry!anito na isinara ang bintana.At muling itinuon ang atensyon sa pagmamaneho. Napakagat-labi si Arabella!Gusto niyang makaramdam nang hiya sa sarili..ang sarap mong tirisin Arabella!sigaw na naman nang kaniyang utak!Pahiya ka no!Kadumihan nang utak mo,yan tuloy napahiya ka sa kaberdehang tumatakbo dyan sa utak mo.Feeling mo talaga may pagnanasa sayo ang asawa mo "kuno".Oh ikaw tong nagnanasa sa kanya!Oh s**t!anu bang nangyayari sayo Arabella.. Arabella didn't know she was taking a nap.Mahinang tapik ni Marco sa kaniyang braso ang nagpamulat sa kaniyang mga mata. "We are here!" "Ohhh..I'm sorry!..ani Arabella. She didn't wait for her husband's car to open the door and she voluntarily got off. Hindi niya masyadong maaninag ang kapaligiran at ang kabuuan nang bahay na pinagdalhan sa kaniya ni Marco..only a few lights on slightly illuminating the darkness of the night.Sumunod siya sa asawa na nagpatiuna nang pumasok.Marco turned on the switcth with light in the living room. Wow!namilog ang mga mata ni Arabella,very antique!lahat nang kagamitang kaniyang nakikita are made of antique...Very nice! "Here!"iniabot ni Marco ang hawak na susi kay Arabella."That's the key to the room upstairs,I know you've been so tired the whole day so you need to rest." Napakunot-noo si Arabella,bakit kailangan pa na ibigay sa kaniya ni Marco ang susi,kung pupuwede namang ito ang mgbukas gayung silid naman nila iyun..at saka hawak na nito ang susi. Tila nabasa naman ni Marco ang nasa isipan ni Arabella.k "I'll just sleep in another room,if there's a ghost in your room..just shout" "Huh!"Ghost?,bigla ang takot na rumihistro sa isip ni Arabella. Marco was smiling. "I'm just kidding,there's no ghost here..and you're safe here."anito. Napairap si Arabella..hindi niya nagustuhan ang pagbibiro nito..Matatakutin pa naman siya kaya nga never siyang nonood ng mga thriller movies dahil tiyak na hindi ito mawawala sa kaniyang isipan maging sa kaniyang pagtulog.Lalo na at hindi naman siya pamilyar sa lugar na pinagdalhan sa kaniya ni Marco,malay ba niya kung meron nga multo rito..lalo na at probinsya. "Sige na,magpahinga kana."pagtataboy ni Marco sa asawa. Arabella insisted on getting the key even though it seemed hesitant to up alone.suddenly she felt scared.She will be afraid.But she couldn't do anything..Alangan naman yayain niya si Marco na doon din matulog..eh!yun nga ang iniiwasan niya di ba?mabuti na yung they are sleeping apart and at least they will lose their worries na nagbibigay kabog sa kaniyang dibdib since earlier.Yung hingin nito ang ginagawa nang bagong mag-asawa.Their honeymoon that is disturbing her mind from the beginning..So,it's good to think that they're in a separate room. Pero bakit nga ba?bakit ito parang walang balak?gayung yun ang nagpapagulo sa kaniyang isipan sa simula pa lamang..Ugh!Arabella your thinking is too advanced,what do you think?Marco has a desire for you,Oh!nothing!kasi kung meron sasamantalahin na nito ang gabing iyun na honeymoon nila.,pero hindi di ba?So stop being a fan of yourself,Arabella!sawata nang kaniyang isipan. Marco was sighing when his wife went upstairs..Para siyang nakahinga nang maluwag,yung pagpipigil niya na huwag man lang makanti kahit dulo nang daliri nito dahil baka ipagkanulo na siya nang kaniyang sarili sa nararamdaman niya nang mga sandaling iyun.Baka mawala ang kanina pa ay pagkokontrol niya sa sarili. He won't force Arabella to something she isn't ready and he doesn't want to do it just because of their honeymoon. He wants to do that with Arabella feeling something about him at hindi lamang siya yung may nararamdaman kay Arabella.He wants to do that when they feel the same way about each other and he'll wait for that day.When the day comes na pati si Arabella ay mayroon na rin nararamdaman sa kaniya ,just like how he feels here now. Kaya kahit anong pagnanasa ang nararamdaman niya ngayon kay Arabella ay pinipilit niyang pigilin at labanan iyun..Hindi pa ngayon ang tamang oras at araw para sa kanyang pagnanais na maangkin ito.Ayaw niyang pagsamantalahan ang kahinaan nito at saka alam niyang hindi pa ito handa sa bagay na matagal na niyang inaasam ang maangkin si Arabella..hindi lang ang katawan nito kundi maging ang puso nito.At ipinangako niya sa kaniyang sarili na gagawin niya ang lahat para mahalin siya nang asawa.. Muli bumalik sa isipan niya ang huling pag-uusap nila ni Mr.Mondejar,bago sila ikasal ni Arabella. "Natutuwa ako sa naging desisyon mo Marco,kapag dumating na ang araw na makita muna ang babaeng gusto mong nakasama habang buhay,sana ay yung handa na ang anak ko na harapin ang lahat..yung kaya na niyang tumayo sa sarili niyang mga paa." "Hindi mangyayari ang iniisip mo,Mr.Mondejar " "A--anong ibig mong sabihin?" "Inaamin ko noong una na tutol ako sa iniaalok mo saken na pakasalan ang anak mo,pero nagbago ang lahat nang makita ko siya.."pangungumpisal ni Marco sa ama nang babaeng ngayon ay nagpapatibok nang kaniyang puso. "I fell inlove with your child,Mr.Mondejar!The first time I saw her I felt something strange in my heart." Marco's confession. Napatda si Nicolas but it was only for a short while..instead he smiled. "Mas lalo mong binigyan nang kapanatagan ang kalooban ko ,Marco.I won't worry about my child anymore..lalo na ngayong nalaman ko ang totoo mong nararamdaman para sa aking anak." "So as respect,I am asking for the hand of your child.I dont want to think that just because you talk about me,I can do it,but because I like your Child. :Marahang tinapik ni Mr.Mondejar ang balikat ni Marco. "Buong puso kitang pinahihintulutan sa nais mo,Marco!I am very happy with what I know,Marco.Thank you!" "Thank you too,Makakaasa kayo na aalagaan at iingatan ko ang iyong anak." " Hindi talaga ako nagkamali nang pagpili sayo para pakasalan ang anak ko!mas lalong matatahimik na ang kalooban ko,ngayong alam ko na ang totoong nararamdaman mo para sa aking anak." Napabuntong hininga nang malalim si Marco,sana lang hindi siya mahirapan kay Arabella para suyuin ito..