"Kerem..." dedim susması için. Konuştukça canı yanıyordu.
"Ama sen doğru olanı yaptın. Sana yaptığımı biri bana yapsa, herhalde çeker vururdum. Sen boyun eğdin bana. Sevmediğin, tiksindiğin halde benimle aynı yatakta yattın." dediğinde gözlerimi sıkı sıkı kapattım.
"Aç gözlerini!" dedi sert bir sesle. "Ben yaptım bunları, benim gözlerimi kapatmam lazım senin değil!" Gözlerimi açsam da yüzüne bakamadım. Bakışlarım yere sabitlense de kulaklarım söyleyeceklerindeydi.
"Bu ev, hiç gerçekleşmeyecek olan bir hayal uğruna kalmıştı burada." diyerek lafı yeniden eve getirdi. "Bu eve gelmek demek senin beni sevmen demekti. Ama ben kendimi öyle bir alıştırmışım ki senin beni sevmeyeceğinin düşüncesine, buranın varlığını bile unutmuştum. Ama sonra," dedi yüzüme düşen bir tutam saçı kulağımın arkasın
