ผมขึ้นไปปลุกแมงมุมลงมากินข้าวเย็นอีกรอบตอนหกโมงเย็น ถึงจะรู้ว่าเธอต้องการนอนแต่จะไม่กินข้าวทั้งวันไม่ได้
“อะไรอีก”
“ลงไปกินข้าว เธอจะไม่กินข้าวทั้งวันไม่ได้นะแมงมุม กินข้าวแล้วค่อยมานอนต่อก็ได้”
เธอถอนหายใจ มองผมอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง ผมเดินตาม พอเห็นว่าเธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบผ้าเช็ดตัวก็เข้าใจว่าน่าจะยอมไปกินข้าวกับผมแล้ว
แมงมุมต้องออกไปอาบห้องน้ำรวมของชั้นสอง แต่ผมก็นั่งรอจนเธอจะกลับห้องนอนตัวเอง แมงมุมแค่ไปล้างหน้า ไม่ได้อาบน้ำแต่งตัวใหม่ ผมก็เลยลุกจากเก้าอี้เดินนำเธอมากินข้าวข้างล่าง
น้าน้อยทำอาหารเย็นไว้ให้พวกเราแล้ว ผมกับเธอก็ช่วยกันจัดโต๊ะเอง ไม่ให้ใครต้องมาจัดโต๊ะกับข้าวให้ แม่มักจะฝึกให้เราทำอะไรง่ายๆ พวกนี้เอง
“คืนนี้จะไปปาร์ตี้วันเกิดไอ้ยีนส์ที่บ้านมันนะ แต่เดี๋ยวกลับไม่เกินเที่ยงคืน” วันนี้แม่ไม่อยู่บ้าน ไม่อยากให้แมงมุมอยู่คนเดียว
“แม่ไม่อยู่บ้าน
