หมาหวงเพื่อน

มีตัวเดียวในโลก

เราสองคนหาอะไรกินในห้างสรรพสินค้านั่นแหละ แล้วก็มาร้านสักตอนบ่ายสองครึ่ง มาก่อนเวลานัดแต่ช่างว่างพอดีเลยได้เริ่มสักเลย ฉันนั่งรอเขาที่ร้าน หยิบหนังสือที่ซื้อให้เขานั่นแหละมาอ่านฆ่าเวลา ซึ่งน่าจะราวๆ สองชั่วโมงเท่านั้นเบสก็ออกมาจากห้องข้างใน

“เสร็จแล้วเหรอ”

“อืม” ยังไม่เห็นรอยสักเขาเลย

“ไง เจ็บไหม”

“หลับ...แต่ตอนนี้เริ่มจะเจ็บๆ แล้วละ”

“ขับรถได้ไหมล่ะ”

“เธอขับได้ไหมล่ะ”

ทำไมรู้สึกว่าเขาสำออยจัง แต่แม้ว่าจะคิดว่าเขาไม่น่าจะเจ็บมากมายขนาดนั้นหากก็เป็นฝ่ายขับรถให้ เพียงแค่สตาร์ตเครื่อง เปิดแอร์ คนข้างๆ ก็ทำให้ฉันชะงักกึกเมื่อเขาถอดเสื้อยืดออก แล้วหันมาดันนมใส่หน้าฉัน

“นี่ไงที่ไปสักมา เท่มั้ย” เหนือหัวนมสีชมพูที่ดึงดูดสายตาในวินาทีแรกมีรูปสัตว์สีดำอยู่ตัวหนึ่ง ที่พอมองออกในวินาทีนั้นว่าเป็นแมงมุม...มันทำให้ฉันใจเต้นกว่าแผ่นอกแน่นๆ หัวนมสีชมพูดที่ตัดกับผิวขาวจั๊วะของเขาเสียอีก...ตั้งใจสักชื่อฉันอะไรแบบนั้น

“คิดว่าอยากสักสัตว์สักตัวที่ให้ความรู้สึกน่ากลัวหน่อยๆ ซึ่งดูๆ แล้วแมงมุมน่าจะสักง่ายสุด” แต่เหตุผลของเขาก็ทำให้ใจแป้วลงมาครึ่งหนึ่ง รูปรอยสักแมงมุมมันให้ความรู้สึกเท่ ลึกลับ น่ากลัวได้จริงๆ และถ้าเทียบกับสัตว์ชนิดต่างๆ ก็อาจจะอยู่ในกลุ่มที่สักง่ายและไม่เจ็บตัวมาก และแบบที่อยู่บนหน้าอกข้างขวาของเขาก็ค่อยข้างจะเรียบง่าย

ไม่ได้ตั้งใจสักชื่อฉันจริงๆ สินะ...ถ้าตั้งใจคงสักบนหน้าอกข้างซ้ายแล้วมั้ง

“เบส แมงมุมบ้านแกมีสิบขาเหรอ” พอมั่นใจว่ามันคงไม่ได้มีอะไรพิเศษจริงๆ ก็เพิ่งสังเกตความผิดปกติของมัน พาลหาเรื่องเขาหน่อยๆ

“อ้าว แล้วปกติมันมีกี่ขา” นี่เขาเล่นมุกหรือโง่จริงกันแน่ ถ้าสับสนระหว่างหกขากับแปดขาจะไม่ว่าเลย

“แปดสิ”

“ออ งั้นก็ถูกแล้วแหละ”

“แมงมุมสิบขาเนี่ยนะ ฉันว่าช่างวางยาแกแล้วละ”

“ถูกแล้วๆ ฉันบอกช่างเองว่าเอาสิบขา ก็อยากได้แบบพิเศษ ตัวเดียวในโลกอะไรแบบนี้” เขาอมยิ้ม ดวงตาเป็นประกายมากๆ ตอนพูดมาถึงตรงนี้...มันทำให้ฉันเริ่มใจหวิวๆ อีกครั้ง หรือว่าแมงมุมตัวนี้จะหมายถึงฉันจริงๆ

บ้าน่า เป็นไปไม่ได้หรอก เบสดูจะไม่ระแคะระคายความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขาเลยสักนิด ความรู้สึกที่มันเปลี่ยนไปหรือฉันเพิ่งจะรู้สึกตัวตอนมอห้า

“มันบังเอิญตรงกับชื่อเธอด้วยไงแมงมุม เธอก็มีตัวเดียว” เขาพูดยิ้มๆ ตาเป็นประกายแบบที่ฉันไม่กล้าเดาว่าเขาหาเรื่องแกล้ง หรือสื่อความหมายตรงๆ ...แต่แค่บังเอิญนี่ ไม่ได้ตั้งใจ พยายามหาเหตุผลไม่ให้ตัวเองคิดไปไกล

“เรียกเป็นตัวเลยเหรอ” ทำเป็นพูดจาหาเรื่องเขา อีกฝ่ายยิ้มขำ

“เธอมีคนเดียว” แก้ให้ด้วยแววตาหวานๆ ...แบบที่รู้ว่าแกล้งฉันแน่ๆ

“ไม่ต้องมาทำตาหวานเบส ฉันไม่ใช่สาวๆ ของแกที่จะมาหลงคารมปลอมๆ”

“แรง...ว่าแต่เมื่อกี้ฉันทำตาหวานเหรอ แบบไหนอะ” แล้วก็ยื่นมามากะพริบตาปริบๆ ทำตาหวานแบบเด็กสองขวบใส่

“อื้อ เอาหน้าไปไกลๆ” ต้องผลักหน้าเขาหนี

“สรุปว่าตั้งใจสักเพราะชื่อฉันจริงๆ ใช่ไหม” แล้วก็ถามเขากลับแบบกวนๆ บ้าง เขาชะงักไปเล็กน้อย แล้วก็ไหวไหล่แบบไม่อยากยอมรับ

“ก็มันสักง่ายไง ตรงกับชื่อเธอด้วย” ก็เป็นเหตุผลที่เข้าใจได้ ถ้าฉันไปชื่อมังกร อินทรี เสือ อะไรทำนองนั้นเขาก็คงไม่สักหรอก

“กลับห้องเลยไหม” ฉันถามคนข้างๆ แล้วดึงเบรกมือ ออกรถได้เสียที

“เธออยากไปกินข้าวก่อนไหมล่ะ ตอนเย็นฉันจะไปผับแล้ว”

“ยังไม่หิว เดี๋ยวต้มมาม่ากินก็ได้”

“ดีเลย ต้มเผื่อด้วยสิ”

ฉันถอนหายใจ...ก็ยังจะวอแวจนถึงวินาทีสุดท้าย มันทำให้ฉันอ่อนไหวเอามากเลย จนอดคิดไม่ได้ว่าเขาจะล่วงรู้หัวใจฉันมากแค่ไหน

มาต่ออีกนิดให้จบบทนะคะ สรุปว่า แมงมุมตัวนี้น่าจะหมายถึงแมงมุม(เพื่อนรัก)แหละเนอะ