Episode22
946 Words
“Woooohhhh hahahaha” masayang bonding ng dalawa puros halakhak at tuksuhan lamang silang dalawa hindi mo iisipin na galing sa hindi pagkakaunawaan ang dalawa
“Waiitttt oh my gosh!!” Tili ko dahil sa aming paghahabolan napagkasundoan namin na nagkarera sa skating “hahaha you will not bit me i promise” tanging halakhak at kantyawni jeff ang maririnig sobra namin namis ang kulitan kaya para kaming mga bata na nakawala sa lunga
“Are you tired?” Aniya
“Yes! But it’s worth it look we’re ok now” masayang kung tugon Ginulo lamang nito ang aking buhok
“Lets go?” Yaya nito “it’s getting late let’s have our dinner”anito sabay hawak saaking kamay nagpatianod nalamang ako dahil may alam daw itong masarap na kainan
Dinala niya ako sa isang western restaurant masaya kaming nagkukwentohan at nagtatawanan kapagkwan dahil katulad ni kuya max may sense of humor din ito bukod sa matalino at gwapo ang aking kaibigan hindi ko alam kung bakit hindi ako nagkagusto dito ngunit natanong ko na rin minsan ang aking sarili siguro kung mas nauna ko lang siyang nakilala kaysa kay jake baka nagkagusto narin ako sakanya na bigla kung ikinahinto sa pagmumuni muni nakalimutan kung itext o tawagan si jake its almost nine in the evening agad kung kinuha ang aking cellphone sa bulsa ng aking bag pagbukas ko nito ay sumalubong saakin ang 39 missed calls and 53 messages kaya agad ko itong binasa
“Baby where are you”
“Baby I’m here at parking area”
“Babe?”
“Where are you? Why your not answering my call?”
“Babe please answer my call?”
“I’m being paranoid now tell me where are you for the Christ seek!”
“Babe!”
Hindi ko na binasa pa ang ilang message nito agad kung binalik saaking bag ang cellphone ko at hinarap si jeff na ngayon ay nakatingin saaking
“You ok?”anito parang bigla naman ako nanlamig at namutla
“Y-yes I’m ok” tugon ko dito “it’s late i think we need to go back home” anunsyo ko dito na agad naman nitong sinang ayonan nagpasalamat nalamang ako dito dahil hindi na ulit ito nangulit pa naintindihan naman din niya umano ang sitwasyon ko hinatid niya ako hanggang sa tapat ng gate pagbaba ko nagpaalam at nagpasalamat sakanya agad siyang umalis pagpasok ko sa bahay ay katahimikan ang sumalubong saakin didiretso na sana ako sa aking silid ng biglang may isang baritonong boses ang nagsalita saaking likoran Agad ko itong nilingon mukhang kararating pa lamang nito at kapansin pansin ang pagod sa mga mata nito
“It’s late” aniya
Napalunok naman ako parang nalunok ko ang aking dila ramdaman ko ang panlalamig ng aking katawan mahihimigan sa napakalamig nitong boses ang pagiging strikto nito para naman akong tinalasan ng lakas
“Aren’t you aware what time is it?”
“So-sorry kun—“He cut me hindi ko na natuloy ang dapat na sasabihin ko sakanya
“Did you have fun with his accompany?” Nanlalaki ang aking mga mata na tumingin dito “s-sorry balak ko sanang etext ka kaya lang-“
“Kaya lang what?!” Tumaas ang boses nito na halos ikinatalon ko sa gulat mahigpit na napahawak ako sa aking bag napalunok ako ng magkakasunod feeling ko nahuli ako na may ginawang kalokohan
“Na-nakalimutan ko” nakayukong pagamin dito at hindi makatingin sakanyang mga mata
“Dahil sa magkasama kayo nakalimutan mo na ako?” Aniya na nanlalaki ang aking matang nagangat ng tingin galing sa aking pagyuko
“No! please listen…”
“Sa sobrang saya ninyo hindi mo na inisip na may nagaalala sayo?”
“You even forgot that there is someone who is waiting for your reply nor answer my phone calls!”
“Hindi sa ganon!”
“You don’t know how worried i am and not knowing that my girl is happy with someone else’s while she forgets about me”aniya makikita ang pagtaas baba ng dibdib nito dahil sa bigat ng dinadala
“No’no! Hindi sa ganon I’m sorry” nagmamakaawa pakiusap ko
At akoy kanyang naman tinalikuran
“J’jake Please hear me out…” pakiusap ko dito
Napahawak ito sa kanyang sintido at nagpakawala ng buntong hininga
“It’s late go to your room and take a rest” pagkuwan at tuloyan ng pumasok sa sariling silid Naiwan akung natitigilan hindi ko alam kung bakit ganon na laman ito magalit sakanya nakalimutan ko lang naman magsabi na gagabihin ako ng uwi ipapaliwanag ko naman sakanya kung bakit ako ginabi ng uwi ngunit tila sarado ang isip nito sa anong pang aking balak sabihin nanlulumo na lamang akong pumasok saaking silid natutulalang naupo saaking kama
“Why he didn’t let me explain myself? Nakalimutan ko oo kasalanan ko dahil nakalimutan ko pero sana hinayaan niya akong mag paliwanag” lumuluhang kausap ko saaking sarili nasasaktan ako dahil hindi manlang ako nito pinakinggan ng napagod ako sa pagiyak napagdesisyonan ko na maligo at ng gumaan ang aking pakiramdam tatapos ako makapagayos naking sarili agad naman akong humiga sa aking kama iniisip ko parin kung paano ko ipapaliwanag sakanya gusto kong ipaintindi sakanya yung side ko dahil wala naman akong ginawang masama sasabihin ko sakanya na nagkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan ni jeff nitong nakaraang araw at ngayon lang ulit kami nagkaayos kaya napagdesisyonan namin na magbonding dahil matagal na rin kami walang bonding na magkainigan “hayyyyy” humugot ako ng malalim na paghinga dahil sa bigat ng aking nararamdaman “sana bukas ok na kami “ usal ko saaking panalangin
- Writer
