Episode 23
1208 Words
Maaga akong nagising sapagkat umaasam ako na makakapagusap na kami ng maayos ni jake napagisip isip ko kasi na baka pagod lamang ito sa trabaho o baka nastress lamang at nakadagdag ako sa mga alalahanin nito agad akong lumabas ng aking silid ng matapos akong maayos ang aking sarili at mga gamit saaking bag agad akung bumaba at nagtungo sa dinning area naabutan ko si jake na nagbabasa ng diyaryo habang humihigop ng kape agad akong lumapit upang batiin ito
“Good morning” masayang bati ko sa huli agad ko naman nakuha ang atensyon nito nagangat ito ng mukha at nagsalubong ang aming mga mata ngunit mababakasan ng kawalang emosyon agad nitong tiniklop ang diyaryong kaninay kanyang binabasa
“Lets start to eat” aniya agad napalis ang ngiti saaking mga labi ni hindi manlang siya nito binati sa pagkadismaya ay naupo na lamang siya at kumain halos hindi niya malunok ang pagkain dahil parang may nakabara sa kanyang lalamunan hindi na niya tinapos ang pagkain ng magsalita ito na kung tapos na raw siyang kumain sapagkat kailangan na raw nilang umalis at may maaga pa daw itong meeting na dadaluhan kaya tumango na lamang siya at tumayo
Tahimik lamang sila habang lulan ng sasakyan walang maririnig kundi ang tunog ng sasakyan at aircon, ipagliliban na muna niya ang plano sana niya na pagpapaliwanang siguro mamayang gabi nalang tutal susundoin naman siya nito iintindihin nalang muna niya ang pagkabipolar ng huli masyado lamang itong stress sa trabaho kaya siguro nagsususngit nanaman
Tahimik lamang itong nagmamaniho at nakakunot ang noo nito halos magdugtong ang mga kilay nito kaya naalarma din siya na mag initiate ng usapan kaya isasarado na lamang niya nga kanyang bibig nakarating sila sa university ng walang imikan agad naman siyang nagpaalam sa huli tanging pagtango lamang ang sagot nito kaya napanguso na lamang siya sa kaalang galit parin ito sakanya agad siyang lumabas ng kotse at naglakad palayo hindi na niya nilingon pa ito sapagkat agad nitong pinasibad ang sasakyan pagkababa palang niya
Hindi namamalayang tumulo ang kanyang munting luha dahil sa nadaramang mumunting kirot ng kanyang puso
Natapos ang buong maghapon na lutang hindi pumapasok sa kanyang utak ang mga lectures nila maghapon hapon ng makatanggap siya ng message mula sa taong maghapon niyang iniisip natuwa ang kanyang puso kaya agad naman niya binuksan ang mensahe ngunit sa pagkadismaya hindi daw siya nito masusundo sa kaalamang marami pa daw itong trabahong dapat taposin kaya nagutos umano ito ng taong susundo sakanya
Nakalipas ang mga araw ganon parin ang setups nila sa umaga ihahatid siya nito sa hapon naman may inuutosan itong driver na susundo sakanya pahatid sa bahay nito ilang araw na siyang walang gana kahit sa pagpasok
“Hey!” Isang boses na nagpabalik sa kanya sa kasalukoyan
“Your spacing out again” ani jeff
“Huh?” Balik tanong niya dito
“Prof benitez is talking to you”
Doon lamang niya napansin na halos nasakanya ang atensyon ng lahat bigla siyang nahiya
“I’m asking you ms. Robles if you are willing to join the upcoming event since your classmates recommend you to be the representative in your block” said prof Benitez
“I-I’ll think about it first ma’am” alangang sagot ko
“Ok I’m giving you until tomorrow to think and let me know what would be your decision”anito at ikinatango ko na lamang
“Goshhh girl! your so pretty and you have a nice curves why you need to think about it pa its your chance to shine!” Maarting ani ng isa sa kanyang kaklase na si jeda na mahilig magsalita ng conyo
“She’s right! And besides every year nagpapalit ng candidates para e represent ang bawat blocks at ikaw ang napili ng buong block natin so i think you can’t say no because majority wins” ani naman ni yesha na isa sa mga active sa school events
“So?” Nakatingin lahat saakin na parang sinasabing sumangayon na lamang ako dahil hindi ko sila mahihindian
“O’Ok, fine I’m joining the contest” na nagani ng hiyawan at palakpakan na akala mo ay ikinapanalo na sakanila talagang isa sa patakaran ng bawat block may representative tuwing may gaganaping school event dahil 30% ng grades ay galing sa mga school activities at lahat ay makikinabang kung kayat ganon na lamang ang pagkakaisa at suporta nila at bawat candidates na mapipili sa bawat events at sa mga iba pang representatives ng bawat aktibidadis ng paaralan
“What’s with that smile for?” Baling ko kay jeff dahil kanina pa ito pangiti ngiti na akala mo nakakaloko
“I’m just happy that you accept the challenge akala ko tatanggihan mo” may pailing iling pa ito na nagpaikot ng aking mata
“You heard it right? Majority wins” nangungusong ani ko dito na ikinatawa naman nito ginulo na lamang niya ang aking buhok at habang tatawa tawa na ikinahinga ko ng malalim kahit papano nawala pansamantala ang isip ko kay jake
“This will be the last day of your practice so that by the next two days makapagpahinga pa kayo at hindi tayo ngarag intindes ladys? Aniya ng baklang nagtuturo sa aming 2weeks rehearsal nakakatuwang isipin na kahit magkakalaban kami ay magkakasundo naman ang lahat
“Girls break time muna” aniya ng choreographer saamin naupo muna kami sa isang bleacher habang nagpapahinga inabot ko ang tubig at agad ininom napukaw ng aking pansin ang pagilaw at pag vibrate ng aking cellphone kaya agad ko itong kinuha nakatanggap ako ng mensahe galing kay tita ang sabi nito bukas ay babalik na ako sa mansyon darating ngayong gabi si kuya zion matagal din ito nawala kaya nakaramdam ako ng pagkasabik ngunit sa bahagi ng aking utak ay dapat maayos ko muna ang hindi pagkakaunawaan namin ni jake mag dadalawang lingo na niya ako hindi kinakausap kung kakausapin naman ako nito ay tungkol lamang sa pagsundo o tungkol sa nalalapit na paguwi ni kuya zion feeling ko sinasadya nitong iwasan ako naramdaman ko ang kirot sa aking dibdib dahil sa isiping galit ito saakin dahil lamang sa hindi ko pagpapaalam maliit nabagay pamang iyon kung iisipin at kung hahayaan niya lamang ako magpaliwanag
Pagkatapos ng pagiinsayo agad naman na akong umuwi at sakto naman ang pagdating ng aking sundo agad kaming nakarating sa bahay nakita ko ang dalawang sasakyan na nakaparada midyo nanikip ang aking dibdib sa kaalamang nakauwi na ito at talagang wala balak saundoin ako dahil kahit maaga itong uuwi ay pinasundo parin ako sa driver pigil ang mga luhang pumasok ng bahay rinig ko ang boses ng dalawang taong naguusap “naguusap nga ba o naghaharotan” ani ko sa aking isipan papasok na ako ng aking silid ng masulyapan ang dalawang taong naghaharotan sa balcony agad sumiklab ang sakit saaking dibdib ng masilayan ang tagpong nakakandong ang babae sakanya habang pabolong bolong sakanya na parang kinikiliti ito sa paraan ng pagtawa nito sa hinuha ko at maganda at sexy ito hindi ko gaanong maaninag ang mukha nito dahil nakatagilid ito saakin at halos maghalikan na ang dalawa agad kung pinunasan ang luhang pumatak agad akong tumalikod at pumasok saaking silid nasasaktan ako sa pinapakita at pinaparamdam niya saakin
- Writer
