♛❤ Twelve❤♛
1857 Words
♛❤ Twelve❤♛
“’Di ba defense niyo na ngayon, Mira?” Untag ni Hira sa kapatid na tahimik na kumakain sa mesa. Pansin ng kapatid ang pananahimik nito simula ng makabalik mula Manila. Hindi naman ito nagsinungaling kay Hira kung sino ang sadya nito sa syudad—kaya naman napangaralan na naman ito ng kapatid.
Pero kataka-takang ito kumikibo sa nagdaang-araw.
“Oo.” Tipid nitong sagot sa kapatid na papaalis na para magtrabaho sa mansyon ng mga Ademar ngunit ‘di pa rin maalis ang pag-aalala para sa kapatid.
May ginawa ba si Yden sa kaniya? Napatanong si Hira sa sarili. Ang Yden na nakilala niya ay matagal ng nawala—matagal ng nakabaon at aminado siya sa pagbabago ng lalake. Kaya nga’t ganun nalang ang pag-aalala niya para sa kapatid nang sabihin nito ang pabiglang pagluwas sa syudad nang ‘di pinag-iisipan ang mga bagay na pwedeng gawin sa kaniya ng isang Yden Ademar.
“Mira..” Tawag ulit ni Hira sa kapatid. “Kung may tao kang dapat pinagkakatiwalaan—ako yun.. Makikinig ako sayo, okay?” Sabi ni Hira saka ngumiti sa kapatid. Pilit na ngumiti si Mira at tumayo para hugasan ang pinagkainan.
“’Wag kang mag-alala ate—okay lang ako. Ako pa? Sige na, trabaho ka na!” Ani nito at nagsimula ng linisin ang mesa. Pero nang ibinalik ng dalaga ang tingin sa mesa ay naaalala na naman niya si Yden at ang alingaw-ngaw ng bala mula sa kinalabit nitong baril.
Pinatay niya kaya ang lalakeng yun? Demonyo talaga siya.. Dali-dali na nitong hinugasan ang mga pinagkainan dahil ngayong umaga na nga ang kanilang group defense para sa research nila. Kaso, wala siya sa tamang kondisyon—paano nalang niya masasagot ang tanong ng mga panelists?
“Hay! Tama na, Mira.. ‘Wag kang magpaapekto sa demonyong yun—erase, erase, erase!” Nakikipag-usap lang naman ito sa repleksyon sa salamin at tapos ng maglagay ng kunting abubot sa mukha.
Bumuntong-hininga si Mira saka itinale na ang mahabang buhok. Mabuti nalang at meron itong nahiraman na simpleng bestida para sa defense nila ngayon. Puro lamang kasi mga t-shirt at lumang pantalon ang nasa kaban nila ng ate Hira niya.
“Erase, erase, erase! T*ngina ka Yden paano ko ba kakalimutan ang kademonyuhan mo!?” Saka malakas na itinapon ang suklay sa salamin. Dahil walang-gabing ‘di niya napapanaginipan lahat-lahat.. Walang gabing ‘di pawisan siya dahil sa malakas na putok at paghiyaw ng lalakeng binaril ni Yden! Lahat ng yun.. Nasa isipan pa rin ni Mira.
Lalo na nung gabing nasa bahay siya ng lalake..
Flashback:
“Ito po ang kwarto niyo, miss. Pinapasabi ni sir Yden na magpahinga na kayo.” Sabi ni Tomas, ang personal assistant ni Yden matapos nitong iginaya ang nahahapong dalaga sa guest room. Dalawang silid lamang ang layo mula sa kwarto ni Yden.
Habang si Yden ay dumiretso sa bar counter at nagsalin ng wine para sa sarili.
Tumango si Mira at dahan-dahan na pumasok sa loob ng malaking silid. Silid ba ‘to? Hindi maiwasang ‘di humanga sa kabuoan ng kwarto. Sobrang maganda at mamahalin lahat ng mga bagay sa loob. Isinara nito ang pintoan at inilibot ang mga mata sa mga babasaging bagay na mukhang sobrang mahal talaga.
Buti at naisipan pa ng gago na patulogin ako sa mismong bahay niya? Akala nga kasi ni Mira ay iibalik lang siya ni Yden sa terminal at doon na rin siya magpapalipas ng gabi hanggang sa first trip ng bus patungong Pah.
At ‘di nga nito inaasahan na dito siya papatulogin ni Yden. Pero ‘di pa rin niya kayang matuwa para sa binata! Hindi nito suka’t akalaing kaya nitong pumatay ng taong walang kasalanan.. Alam naman ni Mira kung ba’t siya dinala ni Yden sa lugar nay un—para ipamukha rito kung anong klaseng tao ang binangga ni Mira.
Humiga ito sa kama at dinama ng katawan ang lambot nito. Para akong lulubog ah! Nagulat talaga si Mira at gulat na bumangon ulit. “Anong klaseng higaan ba ‘to!?” Para talaga itong lulubog sa lambot o ano. Para din siyang isinasayaw-sayaw ng higaan at para itong nahilo lalo—isa pa, dahil wala pa siyang kain hanggang ngayong gabi.
Kinuha nito ang unan at ang makapal na kumot saka inilatag sa sahig. Mas maiging matulog nalang sa sahig dahil sa nakasanayan na nito—at ‘di parang nilulunod ito na parang nasa dagat.
Anong klaseng kama ‘to? Ang hirap lang talaga pang ‘di ka mayaman at walang alam sa mga gamit pang-mayaman. Tss..
Humiga na ito at pilit na ipinikit ang mga mata. Pero saglit lang sobrang sakit na ng tiyan nito—suot pa rin ni Mira ang punit na damit at ang jacket na bigay ni Tomas kanina sa kaniya. Wala man lang talagang pakialam si Yden—e, pinagbantaan na nga ito kanina ‘di ba?
“A, bahala na!” Tumayo ito. Ibinutones niya ang suot na jacket at saka maingat na lumabas ng kwarto. Lumingin ito sa paligid at walang katao-tao.
Kusina.. Yun ang pakay niya ngayon. Siguro naman ay tulog na si Yden. Dahan-dahan itong naglakad patungo sa hagdan at pababa. Hindi naman madilim sa loob ng bahay ni Yden—actually sobrang liwanag nga. Nang makababa na si Mira ay kaagad niyang nakita ang mismong kusina.
Pagkain! Kaagad na sigaw ng tiyan nito. Kanina pa siya walang kain—tubig lang kaya ang ininum nito.
“Ref ba ‘to? Ang laki, a!” Sabi pagkakita sa isang malaking ref na animo’y parang malaking cabinet lang talaga. Malalaking hakbang na nagtungo si Mira dun at binuksan ang ref. “Wow! Pagkain..” Nalula ito sa laman ng ref. Kaagad niya inabot ang isang plato na may lutong karne.
Ito ba yung stake? Inamoy ni Mira at lalo lamang siyang natakam na kumain. Dali-dali itong naupo sa at inilagay ang plato sa mesa. Ipinalibot niya ang tingin sa labas ng kusina—at wala nan gang tao!
“Ang sarap..” Pinapak niya nito ang beef stake at kinamay lang nito ang pagkain. Saka ito tumayo at kumuha ng baso at nagsalin ng tubig sa gripo.
Para itong mabibilaukan dahil sa punong-puno ng karne ang bibig. Kinakabahan rin kasi ang dalaga na baga may makakita sa kaniya.
“What the hell are you doing?” Si Yden! Diresto itong tumingin kay Mira na muntikang mabitiwan ang bitbit na baso saka lumapit sa mesa.
Nakapajama lamang si Yden at wala ng suot na pang-itaas kaya naman kitang-kita ni Mira ang alagang katawan ng isang Yden Ademar.
Nakaarko lang ang kilay ni Yden saka lumapit sa lababo at inilagay ang kopitang hawak saka sinuri pabalik si Mira.
“G-Gutom na talaga ako.. Bumaba ako para k-kumain.” Sagot ni Mira saka tumingin ulit sa plato na may laman pang beef stake—gutom pa ito. Pero iniiwasan lang talaga nito na titigan ang mga muscles at abs ng binata!
“So I see, you stole my food, huh?” Mariing wika ni Yden sabay tingin sa plato ni Mira. Magkaiba ng mga mata ang dating nobya nito—ang ate Hira ni Mira. Kaya naman ‘pag dumadako ang mga mata ni Yden kay Mira—ay ‘di niya nakikita ang dating nobya niya sa katauhan nito.
This one is too loquacious and insanely annoying. Masyado ring malakas ang bilib sa sarili. Mira was the first woman who dared kicked his balls!
“Ay, sorry! Gutom na gutom na kasi ako..” Gulat ito nang marinig mula kay Yden na kaniya ang kinain nitong beef stake. “Wala naman kasing pangalan.” Dagdag pa ni Mira.
Yden spit his little fires patungo sa babaeng natigilan pagkatapos nitong mabitiwan ang huling mga salita. Binuksan ni Yden ang refrigerator at kinuha ang isang buong chocolate cake at inilagay sa mesa. He got a fork. “I have a good punishment for that f***ing mouth. Come here.” Sabi ni Yden sabay kuha sa icing gamit ang tinidor.
“Hindi ako kumakain ng cake!” Mabilis na tugon ng dalaga pero ang mga mata’y napako sa katawan ni Yden na sobrang lapit na sa kitatayuan nito ngayon. Anong gagawin niya sa icing!? Bulalas ng isipan ni Mira at napaawang nalang ang labi nito nang nilagay iyon ni Yden sa mismong dibdib nito!
Lumaki ‘ata ang mga mata at butas ng ilong ni Mira. “Anong ginagawa mo?” Gulat na tanong ng dalaga. Ba’t ba inilagay ni Yden ang icing ng cake sa dibdib nito at pababa sa puson nito! “Ba’t mo pinaglalaruan ang pagkain!?” Naiinis pa na wika ni Mira saka humarap sa kaniya ang binata.
Yden just smirked the hell of her innocence. He wanted to play with it anyway! “Come here. You’re hungry, you said? Now, eat me.” Seryosong utos ni Yden sa natulalang si Mira.
“N-Nagbibiro ka ba? Anong kalukuhan ba ‘to, Yden?” Nanginginig ang boses ni Mira ngayon dahil sa laro ni Yden sa kaniya ngayon. Oo, gutom ito! Pero ‘di sa gan’tong paraan siya kakain kahit pa siya na ang pinakasarap na putahi sa buong mundo.
Masarap na pagkain pero may lason naman! Sigaw ng isipan ni Mira.
“Don’t let me repeat myself, Mira—you’ll dislike it even more. Now, eat me—f**k, faster!” Yden leaned his back on the table at saka itinukod ang dal’wang siko sa mesa nang tumalima na nga si Mira.
F**k… This is now exciting! Ang mga mata ni Mira ay nasa katawan lahat ni Yden habang ang binata ay hinuli lahat ang reaksyon ni Mira sa laro niya ngayon. He found it very entertaining—that he never thought it could be.
She was half a foot away from Yden and now bending her head para tikman ang unang icing ng cake na inilagay ng binata sa mismong dibdib nito—pababa..
“Use your damn tongue. Lick it!” Apuradong sabi nito saka naramdaman nito ang pagdantay ng dila ni Mira sa balat niya—he was being hard even more. Got a f***ing boner down below!
Habang ang dal’wang kamay ni Mira ay nakahawak sa buhok niya habang mimadale nito ang ipinagawa ni Yden.
T**gna! Ang sarap ng icing! Ang icing nga ba? Saka ito tumayo ng tuwid at lumabi sa binata—halatang turned on talaga.
“The next time you make mistakes—I’ll put more down here until you’ll learn your lesson pretty well.” He pointed his boner right to her startled face. Saka ito tumalikod at lumabas ng kusina.
“Bastos! Hudas!” Namumulang sabi ni Mira nang mawala na si Yden sa harapan niya. Sobrang pula ‘ata ang mukha nito sa harap-harapang pambabastos ng binate sa kaniya. He just simply grabbed the opportunity dahil nasa teritoryo siya nito.
But she then bit her lower lip as she tasted his skin in her tongue. Kakainis! Ba’t parang mas masarap pa yun kasya sa beef stake!?
- Writer
