"ข้าอยากอาบน้ำ"
ลั่วหลี่หยวนที่นั่งอยู่บนเตียงพูดออกมาเสียงเรียบ มองลั่วหลี่เวยที่กำลังนั่งปักผ้าอยู่ที่โต๊ะกลางห้องไม่วางตา นางเอาแต่นั่งปักผ้าเงียบ ๆ และคอยพยุงเขาเดินเท่านั้น
"ชิงถงเข้ามาหน่อย"
ลั่วหลี่หยวนมองสตรีตรงหน้าที่กำลังสั่งให้สาวรับใช้เตรียมน้ำให้เขา ใบหน้าของนางเรียบเฉยไม่แสดงสีหน้าใดใดแต่กลับทำให้เขาละสายตาจากนางไม่ได้ แม้จะรู้ว่านางงดงามแต่เหตุใดช่วงนี้ถึงคิดว่านางงดงามกว่าเดิมกัน หากข้ากลับใจเป็นสามีที่ดีนางจะยิ้มให้ข้าบ้างไหมนะ...
"มาข้าจะช่วยพยุงท่านไป"
ลั่วหลี่เวยพูดออกมาเสียงเรียบหลังจากชิงถงมาแจ้งว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นางเดินเข้าไปพยุงร่างของลั่วหลี่หยวนเดินไปหลังฉากกั้นห้องที่มีอ่างอาบน้ำใบใหญ่และสาวรับใช้ยืนรออยู่
"พวกเจ้ามายืนโง่อะไรตรงนี้"
ลั่วหลี่หยวนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อเห็นสาวรับใช้ในจวนที่สวมใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นยืนอยู่มุมห้อง
"ก็เจ้าอยากอา
