Birlikte Yanalım

Benden Korkma

Seni düşünmeyi çok seviyorum. Düşüncelerime sabırla yol gösteriorum. Yoluna ağır ağır devam eden tek katarlık Asyalı bir kervana keşişmişim gibi rehberlik ediyorum. Duraklayıp dinleneceğimiz yerde yaktığım ateşin yanında uzan ve yıldızları izle, bu gece sana parmaklarınla dokunabileceğin milyarlarca yıldız vaat ediyorum

Bu düşünceler içindeyken yere sabitlediğim gözlerimi kaldırıp oturduğum yerden görebildiğim dış kapıya kilitliyorum. Tekrar saçlarım geliyor gözlerim önüne ve yine sinirleniyorum. Yerimden kalkıp yatağın baş ucunda kendine düşeni yapmayı bekleyen ve neden orada olduğunu bilmediğim, bunun üzerine de düşünmeye meyil etmediğim gümüşi, parlak makası alıp tekrara yerime geçiyorum. Kesmiyorum saçlarımı. Henüz değil. Seni beklerken seyre doyamadığım hayalinle ilgilenmeyi makasa feda etmeyi zul sayıyorum.

Tam derin bir nefes alıyordum ki bir tur döndü anahtar, sahibi olduğu kilidin kalbinde. Çıtırtısı o kadar berraktı ki gözlerimi kapatmama vesile oldu. Tüm dikkatimi vererek 'bir kez daha' diyorum. Anahtarın dönüşünü hissedebiliyorum. Kilidin içinde bir tur daha dönüyor ve bir nadide sesle daha süsleyerek sonlandırıyor tavafını. Kapı aralanıyor. Anlaşılan o ki merdiven dairesinde rüzgar var, önce kokun sonra da saçların giriyor. Seni izliyorum ve burada seni beklediğimi hissettirmek için çareler düşünüyorum. Buradayım da diyebilirim ama korkacaksın, ürkmeni istemiyorum. Makası üzerine koyduğum sehpamın ahbabı olan abajurun anahtarına uzatıyorum parmaklarımı, yakıyorum ışığı. Beni fark ettiğini görebiliyorum. Korkutmadan bunu sağlayabildiğime inan çok seviniyorum

Gözlerim dizinin bir karış kadar üzerinde biten, yer yer saçaklanmış kot eteğine takılıyor. Allahım, bu kadına ne giyse çok yakışıyor. Abajurdan yansıyan ışık açıkta duran göbeğinde bazen gölgeli bazen de berrak hareler yaratıyor . Eğer giydiğin şey göbeğini bu kadar güzel gösterebiliyorsa omuzlarına şiir yazarım bunu bence abajur bile anlıyor. O kadar çok istedim ki seni emin ol dairedeki her nesne aklımdan geçenleri biliyor. İçimden sesleniyorum sana: "Bak, bak gördün mü? Sanki makas bile yapacaklarımı hissediyor.

Saniyeler içinde gelip tam önümde dikiliyorsun. Yerimden kalkmıyorum. Çünkü ne istediğimi biliyorsun. Sol dizini sağ dizime , sağ dizini sol dizime vurarak bacaklarımı aralıyorsun. Aralanan bacaklarımdan içeri bir adım daha atıyorsun. Biliyor musun, Varlık sahasında bulunamayacak kadar güzel kokuyorsun. O kadar çok yaklaşıyorsun ki dudaklarım göbeğine dokunuyor. Ya benim dudaklarım yanıyor ya da tutuşmuş bir odanın içindeyiz hayat belki şu anda son buluyor.