Mental Disorder Series 3: Sinful Touch

Prologue Ilang years na ang lumipas pero hindi pa rin ako nakakamove on na patay na si Kyle. Hanggang ngayon ay masakit pa rin sa akin isipin na patay na ang palagi pumuprotekta sa akin. My heart still ached whenever I gaze at his picture. Huminga ako ng malalim at tumayo na mula sa kama ko. Ang ganda pa naman ng umaga ngayon pero sinisira ko 'yun. Ang aga-aga para mamugto ang mata ko. Panigurado na magagalit sa akin si BJ kapag nalaman niya na umiiyak nanaman ako.  Dito muna ako pansamantala naninirahan sa Florida para lumayo sa katotohanan na wala na ang kuya ko. Akala ko hindi ko maalala ang trahedya na 'yun dito sa America pero mas lalo ko lang siya naalala. Hinihilot ko yung bridge ng ilong ko at naghanda na ng kape. Oh god... I need to stop this pain.  Kapagkuwan ay narinig ko na may kumatok sa pintuan ko at mabilis ko 'yun binuksan. Bumungad sa harapan ko si BJ ang boyfriend ko. Ngumiti ako at sinalubong siya nang mahigpit na yakap. Kahit papaano ay nandito naman ang kasiyahan ko at hindi niya ako pinapabayaan. I cupped his face and gave him a peck of kiss in the lips. I really love this man so much. "Good morning, handsome," I said, giggling. Humiwalay na ako ng yakap sa kaniya at hinatak na siya papunta sa dining table para pagsaluhan namin ang ginawa kong almusal.  "You're so beautiful in the morning, Kyla," he responded. Hinalikan niya yung tuktok ng ulo ko at umupo na siya sa upuan. Hinanda ko na yung sandwich niya na gawa ko kanina pa. "Para kang asawa ko talaga." I chuckled. "Get me a ring first before you say that." "Of course, babe. I'll marry you soon."  Ngumiti ako sa kaniya at nilapag na sa harapan niya yung sandwich at dark coffee na gusto niya. Ganito ang gusto ko sa lahat, yung alam namin kung ano ang ayaw at sa gusto. Kaya nga sobra kong mahal itong si BJ, e. Ayaw na ayaw ko nga siya pakawalan. Akin na talaga ang lalaki na 'yan. Lalo na isa rin sa mayaman ang angkan nila sa Pilipinas.  He's Brian Justin Floresco. My one and only babe. Masaya ako kumakain ng pagkain sa harapan niya. Tapos naririnig ko pa yung huni ng mga ibon sa labas. Tsaka ang presko rin ng hangin dito sa Florida pero mainit nga lang parang sa Pilipinas. Maganda kasi ang beach dito kaya kulay morena na ako ngayon. Hindi uso rito magpaputi. Kakatapos ko nga lang magpatan kahapon, e. "May sasabihin nga pala ako sa'yo, babe," he began. Pinunasan niya muna ng table napkin yung labi niya at tumikhim. Inaabangan ko lang yung sasabihin niya. "Uuwi kasi ako sa Pilipinas. May kailangan lang ako gawin na business do'n. Gusto sana kita isama kung gusto mo." I stilled. Napatigil ako sa pagkagat ng sandwich na ginawa ko. Aware naman si Bj kung ano nangyari sa kuya ko sa Pilipinas. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako handa umuwi. It's been 2 years pero sariwa pa rin yung sugat sa puso ko. Baka nga mas lalo ako manghina ulit do'n sa Pilipinas. Although nandoon naman ang pamilya ko at namimiss ko na rin hawakan ang pamangkin ko na si Kylo. I shook my head. "I can't go with you, Bj. I'm really sorry." "Well... umaasa lang naman ako na sana sumama ka sa akin pauwi sa Pilipinas. Gusto na rin kita ipakilala sa magulang ko. Pero nirerespeto ko yung desisyon mo na 'yan." Pinatong ko yung kamay ko sa ibabaw ng kamay niya at hinahaplos ko 'yun. Do I even deserve to have an understanding man like him? Palagi niya nalang ako iniitindi at palagi niya ako inuuna sa lahat. Mahal na mahal talaga ako ni Bj, e. Kaya kung hihingi niya man ang kamay ko para pakasalan siya ay papayag kaagad ako. Gusto ko rin na makasama siya habang buhay. "Babawi ako sa'yo promise. Kailan ba flight mo?" I asked. "Tomorrow morning. That's why I'm here because I want to spend my day with you," he replied. "Samahan nalang kita sa airport bukas, okay?" "Okay, babe," aniya habang tumatango. He took my hand and kissed my knuckles. "Once you're ready to go home in the Philippines with me... we're going to build our family there." My lips curved up a smile. He's really the sweetest man I know. Another day just came like a whirlwind. I'm holding his hand while we're walking to the entrance. Nandito na kasi kami sa airport at gusto ko siya samahan. I'm just happy that we made love last night. I wouldn't forget how he claims me last night and told me how he loves me so much.  I tiptoed and kissed him in the lips. Damn... ayaw ko na malayo sa akin si Bj. Panigurado na mamimiss ko siya. Kaya nga 'di ko magawa bitawan yung kamay niya kasi alam ko na ilang buwan din siya sa Pilipinas para asikasuhin niya yung trabaho niya ro'n.  "I love you, babe. Always take care of yourself while I'm away," he muttered. "Wait for me, okay?" I nodded my head. "I'll always wait for you to come home with me, Bj. I love you too." Until we parted ways and I watch him went inside of the airport. I heaved a heavy breath because I want to go with him but I really can't. Ayaw ko pa at hindi pa ako kaya. I need some time to heal.