3:เสือหิว

2600 Words

เสือหิว : “ฮะ…เฮีย!” ผมร้องเสียงหลงไม่ได้จะขัดขืนกับรางวัลที่เฮียจะยัดเยียดให้หรอกนะที่ร้องน่ะเพราะผมตกใจ เป็นคนขวัญอ่อนไงจะมีใครเชื่อผมมั้ยครับ? ไม่เชื่อเหรอ? โอเคงั้นข้ามไป… เรามาให้ความสนใจกับการจู่โจมอันรวดเร็วว่องไวแบบไม่ทันให้ผมได้เล่นตัวจากเฮียกันดีกว่ามือใหญ่ยังกดแขนผมไว้กับเตียงด้วยแรงที่มหาศาล ใบหน้านิ่งดูจริงจังของเฮียก็ขยับเข้ามาใกล้วัดระห่างไม่น่าจะถึงคีบนะแต่ที่ผมสนใจน่ะคือสายตาที่ไม่สามารถแปลความได้ เฮียไม่เคยมองผมแบบนี้ ผมเคยชินแต่สายตาที่เกรี้ยวกราดดุดันแต่ตอนนี้มันดูผ่อนคลายดูอบอุ่นและดูมีหลายความรู้สึกทับซ้อนกันอยู่งั้นผมแปลความได้มั้ยว่าประกายตาที่สุกใสของเฮียมันหมายความว่าเฮียน่ะหลงผมแล้ว ตกคนแก่ได้แล้วกู… “จ้องเข้าไปถ้าเฮียไม่รู้จะพูดไรจะบอกรักผมก็ได้นะ” “ใครรักมึง?” “เฮียไงขยับมาใกล้ผมซะขนาดนี้คิดอะไรกับผมใช่ป่ะล่ะใช่มะกิ้วๆ …” “กิ้วหาพ่อง!” “พ่อไม่มีไม่บูลลี่ดิเฮีย” ผมแกล้งทำหน้าหง๋อยกะจะอ่อยให้เฮียสงสารนั่นแหล่ะ “เออ” “เออไรวะเฮีย?” “มึงนี่พูดมากจังวะจะเอามั้ยรางวัลน่ะ” “รางวัลแบบไหนล่ะถ้าเฮียจูบผมนี่คือผิดผีเลยนะต้องให้นายใหญ่ไปพัทยาเป็นเถ้าแก่มาเจรจาสู่ขอผมกับแม่ใหญ่ไม่งั้นผมไม่ยอมจะฟ้องมูลนิธิคุ้มครองเด็กจะฟ้องปวีณาจะฟ้อง…” “พอ! ...เด็กไหนมึงโตเป็นควายแล้วไอ้ดิม” “ถึงผมจะโตเป็นควายแต่ก็เป็นไอ้ต้าวเด็กดื้อของเฮียได้นะสนใจป่ะ” แกล้งขยิบตาแถมยังส่งจุ๊บหวานๆ ใส่หน้าเฮียอีกหนึ่งที “…” “เงียบไมวะเฮีย? ได้จุ๊บหวานๆ ของผมทีเดียวนี่ไปไม่เป็นเลยดิ” “พูดมากน่ารำคาญ!” “เอ้า! …อะ…อื้อ” ยังพูดไม่จบเลยครับคนขี้รำคาญก็จัดรางวัลมาให้ ปากที่บางกว่ากดลงมาบนปากผมแบบจงใจมันค่อยๆ ขยับไล่บดไล่เบียดไล่ต้อนผมที่ยังไม่ทันได้เตรียมใจให้ตอนนี้ใจเต้นโครมคราม ต้องทำสังฆทานเก้าวัดฉลองที่เฮียจับผมจูบก่อนต้องไปลง นะ หน้าทอง นะ เมตตา บูชาคาถามหาเสน่ห์ให้แฟนรักแฟนหลงเท่านี้เฮียคงเสร็จผมได้ไม่ยาก อะ…โอ้ ร้องอุทานอยู่ในใจเพราะตื่นตกใจกับความดุดันร้อนแรงที่เฮียจัดให้น่ะครับ ปากเฮียบดเร้าสลับกับการขบกัดในจังหวะที่เบาสลับหนักไล่ไปทั่วริมฝีปากจนเห่อร้อน ขยับ… ตอบโต้บดปากที่ทาบวัดกันอยู่กลับไปเดี๋ยวเฮียจะหาว่าผมตายด้านไงชั่วโมงนี้มันก็ต้องขายของกันหน่อยใช่มั้ยล่ะครับลองแล้วติดใจจะได้ซื้อกลับไปใช้พรีออเดอร์ปากตัวเองเป็นเทสเตอร์สู่ประตูหัวใจถ้าทำสินค้าเสียหายมากกว่านี้คือเปลี่ยนคืนไม่ได้นะครับเฮีย หากไม่ดูเป็นการรบกวนก็จะชวนเฮียมารักกันถูกใจเฮียมาตั้งนานรู้มั้ย… ฮัมเพลงยุค90ยุคของเฮียอยู่ในใจตอนนี้ใจผมฟูอิ่มไปหมดแล้วครับ “อืออ…” พอใจกับจังหวะที่เฮียเริ่มแทรกลิ้นเข้ามาเหมือนผมไปกระตุ้นความรุนแรงให้เริ่มหนักขึ้นเหมือนกันนะมือเฮียที่เคยกดแขนผมทั้งสองข้างผละออกข้างหนึ่งมาลูบจับอยู่แถวเอวฝั่งซ้าย ตกลงที่เฮียทำอยู่นี่คือเมาหรือว่าไม่เมากันแน่วะเริ่มสับสนไม่มั่นใจ ไม่เมาหรอก…คนเมาที่ไหนจะร้อนได้ขนาดนี้กันล่ะจริงมั้ยครับทุกคน รุกแรงมากจนแทบจะหลอมละลายผมได้แล้วล่ะครับตอนนี้ในปากผมเต็มไปด้วยกลิ่นและรสของเหล้าที่มาจากปลายลิ้นเฮียทั้งนั้น คลุ้ง อบอวลอยู่ในปากจนผมอยากจะเมาตามแต่ขอเป็นเมารักจากเฮียแล้วกันเพราะมันโคตรดีอ่ะ ยอมเฮียก็ได้วะตอนนี้จะทำไรก็ทำมือที่เป็นอิสระของผมเริ่มขยับขึ้นไปแตะบนแผ่นหลังกว้างของเฮียไว้ค่อยๆ สอดผ่านใต้เสื้อที่ปลดกระดุมครบทุกเม็ดเข้าไปสัมผัสผิวหยาบที่มีแต่ไอร้อน ในขณะที่ปลายลิ้นเฮียยังกวาดต้อนไล่เข้ามาในปากทำให้ผมเริ่มจะ… “อื้อออ…” ร้องประท้วงและเริ่มตบแขนแสดงอาการต่อต้านให้เฮียรู้สึกด้วยภาษากายว่าผมนั้นเริ่มต้องการอากาศหายใจ จูบหรือจะสูบวิญญาณผมวะเฮีย…บ่นในใจแล้วก็ยกมือมาจับหน้าเฮียไว้ “อะ! …แฮ่ก แฮ่ก…” สะบัดหน้าหลุดออกมาได้ก็รีบโกยอากาศเข้าปอดทันทีเลยครับ เฮียไม่ได้ตามมาประกบปากให้รางวัลต่อหรอกนะครับเพราะขยับตัวต่ำลงไปจากปากลากลงไปที่ลำคอ ลมหายใจร้อนปะทะผิวตรงคอในระยะประชิดนี่ทำเอาผมขนลุกซู่เลยนะครับอะไรที่ลุกได้ก็ลุกตามไปทั้งตัวไหนจะเสียงลมหายใจฮืดฮาดแม้มันจะฟังดูประหลาดๆ แต่แม่งก็ให้ความรู้สึกว่าเฮียแม่งเซ็กซี่มากในมุมมองผมที่ชื่นชมคนอายุมากกว่าผมนับสิบปี เสียงลมหายใจติดขัดจากเฮียเริ่มดังถี่อยู่ใกล้หูตามมาด้วยการรับรู้ว่าปลายลิ้นเฮียกำลังลากวนอยู่แถวกกหูผม ขนลุกอีกแล้วดิ! ... “ฮะ…เฮียหยุดก่อนขนลุกว่ะ” พูดไปก็ย่นคอหนีจุดอ่อนของผมอยู่ตรงนี้นะถ้าเฮียจะเก็บข้อมูลไว้ ปากก็ห้ามมือก็พยายามดันหัวเฮียออกไปถ้าไม่ใช่เฮียที่กระชากผมจนหน้าหงายแล้วนะ เฮียฟังมั้ยล่ะ? เฮียแม่งฟังที่หนายยย! ... “เฮีย! ...” ร้องเสียงหลงเพราะไรหนวดมันจิ้มคอแล้วขนผมแม่งก็ลุกตั้งจากหัวลงไปยันปลายขา ไม่ไหวแล้วโว้ย! ... จั๊กจี้อ่ะ…ตัดใจรวบรวมแรงฮึดสู้จิกขยุ้มเส้นผมเฮียไว้ในมือกระจุกใหญ่ “จะหยุดมั้ยวะเฮีย!” “หึหึ…” ฮั่นนะหัวเราะแบบนี้แปลว่าท้าทาย “โอยยย…” กลับมาขนลุกใหม่เพราะลิ้นเฮียมันลงไปในหูผมครับ อูย…ตายสิครับทีนี้มือที่เคยจิกขยุ้มเตรียมทึ้งผมเฮียเปลี่ยนเป็นขยุ้มลูบผมหนาเฮียเบาๆ เฮียแม่งโคตรร้ายกาจจู่โจมจุดอ่อนไหวผมซะจนไปไม่เป็นได้แต่นอนเกร็งปล่อยให้เฮียละเลงลิ้นและขบเม้มติ่งหูผมตามสบาย ฟินมากมายจิกปลายเท้าลงกับที่นอนและขยุ้มเสื้อเฮียจนยับย่นเพราะคนมันทั้งเกร็งทั้งเสียวอ่ะขนลุกเกรียวยิ่งกว่าสัมผัสพลังงานลี้ลับแต่แล้วอาการเกร็งทุกอย่างในตัวผมก็ดับวูบไปดื้อๆ สิ่งที่แทรกเข้ามาตอนนี้คืออาการแน่นอึดอัดร่างกายผมขยับไม่ได้ อย่าบอกนะ! “เฮีย เฮีย! เชี่ยเอ๊ยโคตรหนัก” ตบตัวเรียกสติครับเพราะตอนนี้ผมโดนตัวหนักๆ ของเฮียทับอยู่ “ครอกกก…” กรนเสียงดังฟังชัดเกินไปว่ะเฮีย ตื่นมารับผิดชอบกันก่อนดิจะมาหลับกลางอากาศแบบนี้ได้ “อะ…อ้าวเห้ยตื่นดิวะเฮีย!” ผมตบแขนเรียกสติแต่ก็ดูจะไม่ได้ผล โคตรหนัก! เริ่มจะหน้ามืดแล้วครับผมตัดสินใจดันตัวเฮียลงจากตัวผม ดันตัวเองลุกขึ้นมานั่งหันไปมองเฮียที่นอนหงายไร้สติแถมยังกรนเสียงดังอย่างต่อเนื่องแล้วแม่งขัดใจ เซ็งจัด! “ครอกกก…” เฮียขานรับผมด้วยเสียงกรน “แม่งเอ้ยหลับซะงั้น!” เกาหัวแกรกๆ ขัดใจจะขำหรือจะโกรธเฮียก่อนดีล่ะสรุปที่เฮียทำไปทั้งหมดก็คือ เมาใช่มั้ย? ... โอยยย…กูอยากจะบ้า! แล้วทีนี้จะเรียกร้องให้มารับผิดชอบไงล่ะอีกนิดนึงก็จะมีได้มีเสียกันแล้วนะตาแก่คออ่อนเอ้ย! “หึหึ…” แต่ก็น่ารักไอ้ต้าวคนแก่ของผม ยิ้มคนเดียวแล้วก็ยื่นมือไปหยิกแก้มเฮียทั้งสองข้างด้วยความเอ็นดู นับจากนี้สาบานเลยว่าจะไม่เชื่อคนเมาที่บอกว่าไม่เมาเด็ดขาด “หลับกลางอากาศแบบนี้มันเกินไปนะเฮีย” ขำๆ กับเฮียที่ยังนอนกรนใส่สรุปจากนี้ผมจะเอาไงต่อดีล่ะครับ คิด คิด คิด… ยิ้มมุมปากพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์ขยับไปนั่งคร่อมคนแก่ จ้อง… ตั้งแต่หน้าผากกว้างที่ยังไม่ยกสูงเข้าหลักล้านเหมือนดั่งคนแก่ที่มันต้องมาตามวัย เฮียโคตรดูดีเลยรู้ตัวมั้ยดูแลสุขภาพออกกำลังกายจนพูดได้เต็มปากว่าสามสิบต้นๆ ใครเขาก็เชื่อ คิ้วก็ไม่บางไม่หนาเรียงตัวเป็นระเบียบไม่รกขัดตาเวลามอง ดวงตาที่ปิดสนิทตอนนี้ทำให้ผมย้อนคิดไปถึงเวลาที่ได้สบตากัน ดวงตาเรียวเล็กแต่เฉี่ยวคมคู่นั้นซ่อนแฝงความนัยไว้มากมายไม่ต่างจากตาสองชั้นที่หลบในของเฮีย จมูกโด่งเป็นสันหนาดูแมนมากและเหมือนจะไปกันไม่ได้กับริมฝีปากเฮียที่บางเล็กกว่าผู้หญิงบางคนแต่ทุกอย่างมันผสมลงตัวกันจนผมหลงมองอยู่นานไม่มีวันเบื่อ กรอบหน้ารูปไข่ที่กรอบสันกรามคมชัดรับกับลำคอใหญ่ ผิวที่ขาวเหมือนคนมีเชื้อสายจีนแต่ก็ไม่ขาวจัดจนน่าทะนุถนอมเพราะตามตัวตามแขนมีแบดแผลของลูกผู้ชายมันเห็นชัดว่ากว่าจะผ่านมาถึงวัยนี้เฮียของผมผ่านอะไรมาบ้าง หน้าท้องลอนสวยที่บ่งบอกถึงการดูแลมีวินัยกับตัวเองเป็นอย่างดี ต่ำลงมาก็… อย่าพึ่งดูไว้ลุ้นเอาแล้วกันปลุกใจตัวเองให้กลับมามีสมาธิกับสิ่งที่คิดไว้ เริ่มจากจับตัวพลิกกลิ้งตะแคงไปมาจนดึงเสื้อออกมาได้สำรวจช่วงลำตัวเรียบร้อยแล้วว่าเฮียไม่มีรอยสักแอบซ่อนอยู่มีแต่ขี้แมลงวันสองเม็ดขึ้นคู่กันที่สะบักหลังฝั่งซ้าย ต่อไปเป็นอะไร… ถามตัวเองเมื่อกดสายตาลงไปมองหัวเข็มเข็ดที่ยังล็อคแน่นเหมือนเดิม เอาวะไอ้ดิมมาขนาดนี้แล้ว… ปลุกใจให้หึกเหิมแล้วก็ค่อยๆ ดันปลายสายเข็มเข็ดออกจากหูกางเกงดันมาจนถึงตัวล็อค ‘ปลด’ หัวเข็มขัดออกเป็นอิสระแบบง่ายๆ เฮียกรนหนักขนาดนั้นเรียกว่าเมาจนไม่เหลือสติก็ได้ถ้าผมเป็นคนร้ายๆ ก็จับเฮียทำเมียได้ง่ายๆ เหมือนกัน ติดอยู่ตรงที่ผมแม่งโลกสวยอยากสร้างช่วงเวลาที่งดงามระหว่างกันเพราะงั้นก็ต้องแกล้งแสดงละครเรียกร้องหาความรับผิดชอบจากเฮียมันแบบนี้แหล่ะ ครั้งนี้จะให้เกียรติเฮียเป็นผัวผมก็ได้ในฐานะที่เฮียเป็นฝ่ายกล้าจูบผมก่อนยิ่งคิดก็ยิ่งสนุกอยากเห็นสภาพเฮียตอนตื่นมาพรุ่งนี้เลยอ่ะ หึหึ… หัวเราะอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับจ้องขนเหนือขอบกางเกงที่ทำให้คิดไปไกลว่าสำนักงานใหญ่ใต้ร่มผ้ามันจะโออ่าอุดมสมบูรณ์ขนาดไหนกันนะ “ทะลึ่งแล้วมึงอ่ะ!” ด่าตัวเองแล้วก็ขยับมือช้าๆ ไปปลดกระดุมเม็ดใหญ่ออก เนื้อผ้าของกางเกงสแล็คแม่งก็โคตรบางตั้งใจจะจับซิบแต่ก็กลัวจะไปสะกิดโดนไอ้ต้าวคนแก่ที่อยู่ท่ามกลางหมู่มวลขนของสำนักงานใหญ่ยิ่งเห็นมันนูนขึ้นมาแล้วก็ใจไม่ดีค่อยๆ เอานิ้วก้อยสะกิดหัวซิบให้เด้งขึ้นมา ตื่นเต้นกับการที่จะได้เห็นจุดซ่อนเร้นของเฮียจนมือสั่น “ฮู่ว…ตื่นเต้นอะไรของมึงวะไอ้ดิม” บ่นตัวเองที่จ้องเป้ากางเกงตาเขม็งเพราะกำลังวัดขนาดมันอยู่ในใจจับหัวซิบได้ก็ หลับตา… กลั้นใจ… รีบดึงซิบรูดลงจนสุดใจก็เต้นตุบๆ คิดดีไม่ได้จริงๆ ครับใจนึงก็ไม่อยากมองอีกใจมันก็ร่ำร้องให้ผมลืมตามาถึงขนาดนี้ไม่มองก็เสียดายของแย่สิวะไอ้ดิม ผมเปล่าเป็นพวกโรคจิตนะทุกคนที่ทำลงไปทั้งหมดนี่ก็เพื่อให้ได้ความสมจริงแนบเนียนเท่านั้นขอให้เชื่อกันด้วย ค่อยๆ หรี่ตาขึ้นลุ้นสีของกางเกงในอย่างเฮียก็คงใส่แต่สีทึบๆ ทึมๆ อะไรแบบนั้น “อู้วววว…” อุทานกับกางเกงในสีเทาอ่อนที่ซ่อน… ยังไม่ขอระบุชื่อเล่นจนกว่าจะได้วัดขนาดหน้างานก่อนนะครับว่าอลังการขนาดไหน ยกมือขวาขึ้นมาทำมือเป็นกระพุ่มมาตรวัดธรรมชาติที่ใช้จากรุ่นสู่รุ่นเป็นภูมิปัญญาปู่ย่าตายายมันยังคงใช้ได้นะ ขยับตัวร่นลงไปนั่งตรงหน้าขาเอามือที่ตั้งเป็นกระพุ่มวางแหมะลงมาที่กลางเป้าตัวเองปรับขนาดจดจำมาตรวัดจากของจริง “ก็พอตัว…” ยกมือขึ้นมายิ้มอย่างภูมิใจต่อไปก็ถึงตาเฮียแล้วนะมันจะดูโรคจิตเกินไปมั้ยวะที่มาวัดขนาดกันแบบนี้ ไปให้สุดดิอย่าไปกลัวเรื่องแค่นี้ธรรมชาติ… คิดแล้วก็ ‘หมับ’ เข้าให้! “ไอ้ต้าว! ...โอ้โห! ...” ร้องเสียงหลงเพราะขนาดกระพุ่มมือมันขนายคนละชั้นกับของผมเลยอ่ะ อับอายขายหน้าไม่กล้าไปต่อแล้วครับผมรีบดึงมือออกจ้องกระพุ่มมือตัวเองที่ยังจดจำขนาดไอ้ต้าวได้เป็นอย่างดีถ้าผมเป็นเมียเฮียจริงๆ นี่มันจะเป็นไงนะ? ขนลุกขึ้นมาอีกครั้งพยายามไล่ภาพจินตนาการในหัวออกไปจัดการจับเฮียพลิกขวาพลิกซ้ายค่อยๆ ดึงถอดกางเกงออกมาได้จนสำเร็จก็เหงื่อแตกเหมือนกันนะครับทีนี้จะเอาไงกับพี่เทาอ่อนดี ถ้าใส่ไว้แบบนี้มันก็จะไม่เนียนแต่ถ้าถอดออกมันก็ดูจะโหดร้ายสำหรับจิตใจที่อ่อนไหวของผมเกินไป ไม่ได้มองว่าผมโหดร้ายกับเฮียนะแต่กำลังคิดว่ามันจะเป็นเรื่องโหดร้ายถ้าผมได้เห็นไอ้ต้าวของเฮีย กลัวภาพติดตา กลัวเป็นปมในใจ มันจะทำร้ายจิตใจผมเกินไปเห็นแล้วมันจะเสียความมั่นใจเอานะ หันไปมองนาฬิกาผมเสียเวลากับมันมานานมากแล้วครับ คิดแล้วก็ออกแรงทั้งลากทั้งดันตัวเฮียอย่างลำบากทุลักทุเลมากเพราะเฮียแม่งไม่สามารถให้ความร่วมมือได้ไงจัดท่าให้เฮียนอนสบายๆ ดูแนบเนียนมั้ยสำหรับคนที่ผ่านสมรภูมิรักไปเมื่อคืนน่ะ อืม… นั่งจ้องพยายามคิดหาข้อบกพร่องแล้วก็มาติดกับพี่เทาอ่อนที่เฮียใส่อยู่ แม่งจำเป็นจริงๆ สินะโรคจิตก็จิตวะมาถึงขนาดนี้ก็ต้องเดินหน้าเป็นไงเป็นกันคิดแบบนั้นแล้วก็ขยับคลานเข้าไปใกล้ “ขอโทษจริงๆ วะเฮียมันจำเป็น…” เอามือคว้าหมับจับขอบพี่เทาอ่อนเตรียมพร้อมสำหรับการดึงลงแล้วครับมือเย็นมากบอกตรงๆ ก็คนมันไม่เคยต้องมาทำอะไรแบบนี้น่ะ ผมลงทุนมากนะ เพราะงั้นเฮียตื่นมาต้องรับผิดชอบ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more