หลอกเสือออกจากถ้ำ:
“งือออ….ป่อย”
“บู้ป่อย…ฮือออ…”
“อ้าวๆ …อย่าตีกันเป็นพี่น้องกันต้องรักกันดิเจ้าเด็กคู่นี้!” ผมดุแล้วเข้าไปดึงตัวเจ้าบุ๋นขึ้นมานั่งตักก้มมองเจ้าบู้ที่ยืนปากคว่ำไม่พอใจไม่ตัดสินหรอกนะว่าใครแม่งดื้อมากกว่ากัน
แสบพอๆ กันผมว่านะ
ตอนนี้ผมอยู่บ้านเฮียตี๋พ่อของเจ้าแฝดคู่นี้ครับ ถ้านับลำดับทางสายเลือดคือผมไม่ได้เป็นญาติอะไรกับพวกเขาแต่ถ้านับญาติร่วมโลกคือเราสนิทกันมากนะเหตุผลแรกคือเพราะเราอยู่แก้งค์เดียวกันเหตุผลต่อมาคือเฮียตี๋นั้นเป็นน้องชายเฮียโตครับ เราเคยอยู่ร่วมชายคาเดียวกันมาก่อนถ้าเรียกให้ถูกก็เป็นผมเองแหล่ะที่ไปอาสัยนอนบ้านเฮียสองคนเขาเรื่องมันยาวผมจะค่อยๆ เล่าไปแล้วกันเอาเป็นว่าตอนนี้บ้านที่เคยอยู่อย่างแออัดนั้นเหลือเพียงผมกับเฮียโตกันสองคนเพราะเฮียตี๋แยกครอบครัวออกมา
บ้านหลังใหม่นี้ผมโคตรจะอิจฉาเพราะว่านายใหญ่ซื้อให้
นายใหญ่ก็ไม่ได้จะใจดีเปย์ให้ลูกน้องทุกคนขนาดนั้นผมมารู้ทีหลังว่าพวกเฮียกับนายใหญ่โตมาด้วยกันครับนอกจากเฮียโตจะเป็นมือขวาเฮียตี๋จะเป็นมือซ้ายพวกเขาก็สนิทกันไม่ต่างอะไรจากญาติพี่น้องสนิทจนเฮียตี๋สามารถที่จะกวนประสาทนายใหญ่ได้
ส่วนผมที่นายใหญ่ไม่ค่อยจะถูกชะตาเท่าไหร่เจอกันทีไรผมก็เลยแกล้งกวนประสาทนายใหญ่ทุกทีแต่ก็รอดมาได้เพราะอาสัยเส้น…
จะว่าไปผมเองก็นับเป็นคนสำคัญเหมือนกันนะเพราะนายผู้ชาย… (พูดแล้วยังขนลุกเองเลยว่ะ) เรียกง่ายๆ ดีกว่าผมกำลังหมายถึงไอ้อิฐ เด็กพัทยาบอยเพื่อนสนิทผมน่ะมันเป็นคนรักของนายใหญ่
เพื่อนผมผัวรักผัวหลงมากเพราะงั้นผมเลยรอดมาได้เพราะอาสัยบารมีจากเพื่อนอันนี้ยอมรับตรงๆ อานิสสงฆ์จากไอ้อิฐมัน ยังไม่หมดนะเรื่องที่ผมมาใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพไม่ยอมกลับพัทยาก็ได้ไอ้อิฐมันอีกนั่นละที่ไปขอให้ผมอาสัยอยู่บ้านเฮียโตหลังจากนายใหญ่ไม่ยอมให้ผมอยู่ร่วมชายคาบ้าน
ต้องขอบคุณมันที่ทำตัวเป็นกามเทพอย่างไม่ตั้งใจมั้ย?
แต่ศรที่มันแผลงให้ผมยังไม่ปักลงกลางใจเฮียโตสักที
เฮ้อ…
พูดถึงเฮียโตแล้วก็กลุ้มใจ…
คนแก่นี่มันทำไมฟอร์มเยอะมาดเยอะจังวะ หลังจากผมเปิดใจบอกว่าจะจีบเฮียตั้งแต่อยู่พัทยากลับมากรุงเทพนานจะครบอาทิตย์แล้วนะก็ยังไม่มีไรคืบหน้าเลยครับผมทั้งหยอดทั้งกวนตีนเฮียเขาก็กลับทำหน้าเฉยๆ เหมือนที่ผมพูดไปตั้งมากมายไม่เคยอยู่ในหัวเฮียเลยครับ ไอ้ที่คิดว่าเฮียจะมีปฏิกิริยาตอบรับด้วยอาการเขินหรือไม่เป็นตัวของตัวเองบ้างเวลาอยู่ใกล้กัน
ไม่เลยครับ…
เฮียเขาปรกติดีทุกอย่างจนอดคิดไม่ได้ว่าเฮียน่าจะตายด้านไปแล้วก็ได้
ปล่อยไว้นานไม่ดีโบราณว่าตีเหล็กต้องตีตอนร้อนเพราะงั้นผมถึงต้องมาหาเฮียตี๋ที่บ้านเข้าทางพี่ไม่สำเร็จก็เขาทางน้องแม่งแล้วกัน
เฮียตี๋หลอกง่ายคิดไม่ทันผมหรอก
“เฮียตี๋…” ผมหันไปเรียกพ่อเจ้าแฝดที่นั่งอยู่นอกบ้านไม่ไกลจากผมนักปล่อยเจ้าบุ๋นลงจากตักเดินเข้าไปหาเฮียซึ่งกำลังนั่งกางขามีกะละมังใบเล็กอยู่ตรงหน้าในมือเฮียมีบราลูกไม้สีดำซึ่งเฮียกำลังออกแรงขยี้อย่างเบามือ
เฮียซักเสื้อในเมีย…
หมดกันเฮียของผมนี่คือจุดตกต่ำที่คงไม่อยากให้ใครมาเห็นสินะลูกน้องมาเฟียที่เก่งนอกบ้านกลับมาก็ยังต้องฟังคำสั่งเมียซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาการชีวิตขั้นสูงสุด
“กูบอกให้นั่งรอเงียบๆ ไงมึงเดินมาไมเนี่ย!” เฮียดุแบบเขินนิดๆ รีบเอาบราจุ่มลงไปในกะละมังที่ตีฟองจนมิดมองไม่เห็น
“ไม่ทันแล้วเฮียเห็นหมดละ…เต็มมือเหมือนกันนะ”
“ไอ้เชี่ยดิม! ไอ้เด็กลามปาม!”
“หยอก…เข้าเรื่องดีกว่าตอนนี้ผมร้อนใจว่ะเฮีย”
“ร้อนอะไรของมึง?”
“ก็เรื่อง…หึ้ย!”
“อะไรของมึงวะไอ้ดิม”
“เฮียกับแป้งนี่เป็นผัวเมียกันได้ไงอ่ะ”
“เอ้า…ไอ้ห่าก็เอากันสิวะถึงจะได้เป็นผัวเมีย”
“ไม่ช่ายยย…ผมหมายถึง…จีบยังไงถึงติดอ่ะ!”
“อยากมีเมียเด็กอย่างกูว่างั้น?” เฮียหันมามองอมยิ้มด้วยความภูมิใจ ไม่เถียงครับว่าเมียเฮียเด็กกว่าหลายปีอ่อนกว่าผมอีกอ่ะแถมยังสวยจนไม่คิดว่าจะมีเฮียเป็นผัวได้น้องเขาสไตล์เด็กป๋าน่ะ
“ตอบมาเหอะน่าอย่ากั๊กคนเขาอุตส่าห์มาปรึกษา”
“มึงก็เคยมีเมียนะยังจะมาถามกูอีก”
“แต่คนนี้ไม่เหมือนกัน…”
“ไม่เหมือนยังไงวะขึ้นชื่อว่าผู้หญิงแม่งก็นิสัยเหมือนๆ กันหมดนั่นแหล่ะดูสภาพกูนี่…” เฮียตี๋ถอนหายใจจากเรื่องผมกำลังจะกลายเป็นชมรมพ่อบ้านปรับทุกข์ไปแล้วครับ
“ไม่ดึงดราม่าดิเฮียขอคำแนะนำดีๆ สักข้อนึงอ่ะ”
“คำแนะนำดีๆ …หึกูไม่มีให้มึงหรอกนะ”
“ไหง๋งั้นวะ!”
“ก็กูกับแป้งแค่มองตาแล้วก็ไปคอนโดแป้งเลยได้กันตั้งแต่วันแรกกูจะเอาทฤษฎีจีบสวยหรูอะไรมาให้มึงวะไอ้ดิมมม…”
“ได้กันเลยเหรอวะเฮีย”
“เออดิน้ำยากูดีจนมีเจ้าสองหน่อนี่ไงเปิดปุ๊ปมาปั๊ป”
“แต่ก็รักกันดีทั้งที่เริ่มต้นแบบนั้นอ่ะนะ…นับถือๆ”
“อือ…” เฮียตอบแบบยืดนิดๆ
แต่เรื่องของเฮียน่ะก็ทำให้ผมคิดได้กับความรักบางครั้งมันก็ไม่จำเป็นต้องเริ่มต้นแบบใช้ขั้นตอน
ชอบ จีบ คบ
ใช่ว่าจะจบที่รักกันยันแก่ตาย
เฮียคือไอดอลอ่ะทฤษฎีเฮียแม่งได้รวบรัดตัดตอนเป็นผัวเมียกันให้มันจบๆ ไม่อยากจะคบแต่ถ้าอยากได้คนรับผิดชอบแม่งก็ยอมคบไปเอง
เฉียบ! ...
“เอาวะ!” เอาตบขาตัวเองเต็มแรง
“อะไรของมึงเนี่ยตกใจหมด”
“ขอบคุณนะเฮีย” ผมยื่นมือไปตบบ่าเฮียเบาๆ
“ขอบคุณอะไร? เด็กเขามีพ่อมีแม่มึงจะทำไรก็คิดให้ดีอย่าไปพรากผู้เยาว์เขาล่ะอายุเท่าไหร่วะวัยมัธยมนี่มึงอย่าเชียวนะกูขอเตือน”
” รุ่นนี้ปลอดภัยพรากความชราก็ว่าไปอย่าง”
“นี่…หาเมียเป็นเพื่อนแม่เหรอมึง”
“มั้ง…นานๆ คนแก่มันจะทัชใจผมอ่ะแต่จริงจังนะไม่ได้มาเล่นๆ”
“ไอ้ห่าเล่ามาตั้งนานกูก็คิดว่ามึงจะไปรักเด็กมัธยมอะไรอย่างนั้น…ใครวะคนแก่ที่มึงกำลังทัชใจ?”
“แถวๆ นี้แหล่ะเฮียอย่าพึ่งถาม”
“เอ้า…เปิดมาขนาดนี้ยังจะมากั๊กกูเพื่อ”
“ป้องกันผลประโยชน์ทับซ้อน”
“อะไรของมึงวะ?”
“ซักผ้าต่อเหอะไม่ต้องสนใจผมแล้ว…เย็นนี้เฮียโตมาใช่ป่ะ”
“เออ…ก็นัดกินข้าวกัน” เฮียตี๋หันไปซักบราต่อ
“มันจะกินข้าวธรรมดาๆ ได้ไงกันล่ะเฮียซักนิดมั้ยตั้งวงกันหน่อยเป็นไงไม่ได้ชนแก้วกันนานแล้วนะ”
“มึงอย่าเมาเป็นหมาอีกล่ะเฮียโตได้ทิ้งมึงไว้ที่บ้านกูแน่”
“สัญญาเลยว่าจะไม่เอาอย่างหมาแต่คนอื่นไม่รู้นะ…”
“มึงคนเดียวนั่นแหล่ะไม่ต้องมาพาดพิงใคร!”
มันก็จริงที่เฮียเตือนไว้เวลาผมกินเหล้าทีไรก็ใส่เต็มทุกทีเมาเป็นหมาทุกครั้งอย่างที่เฮียตี๋บอกแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมหรอกนะเฮีย
"เฮียอย่าพึ่งบอกเฮียโตนะผมจะเซอร์ไพรส์”
“มึงนี่ก็หาเรื่องให้พี่กูด่าได้ตลอดนะ”
“ชอบ…อบอุ่นดี” ผมยิ้มตาหยีเมื่อนึกถึงหน้าเฮียโตยามที่ดุด่าผม
“ไอ้ดิม อย่าบอกนะว่ามึง! …” เฮียตี๋เสียงดังหันมาชี้หน้าผม
นี่เฮียจับได้แล้วเหรอวะ!
ไม่ๆ …ใจเย็นก่อนนะไอ้ดิมมึงต้องเย็นไว้…
“มะ…มึงอะไรเฮีย!” ยอมรับว่าเลิ่กลักตกใจแล้วครับตอนนี้แต่ก็ปั้นหน้าให้เนียนที่สุดเพราะยังไม่อยากถูกเฮียจับได้
“มึงเสพติดความโหดของเฮียเหมือนกูแล้วถูกมะถ้าเฮียไม่ด่ากูก็รู้สึกว่าเหมือนขาดอะไรไปเหมือนกัน…กูนึกว่ากูเป็นคนเดียวซะอีกมึงก็เป็นถูกมะ มันรู้สึกดีนะมึงเวลาที่เฮียเขาตีหน้าบึ้งเหมือนรำคาญแต่ที่พูดออกมาคือเป็นห่วงทั้งนั้นแหล่ะ ปากไม่ตรงกับใจจะพูดว่าเป็นห่วงแบบดีๆ ให้ชื่นใจน่ะอย่าหวัง…” เฮียตี๋พูดไปยิ้มไปสายตาเต็มไปด้วยความสุข
“อ่า…มั้งคงจะใช่ว่ะเฮีย” ผมพยักหน้ารับตามที่เฮียตี๋ว่าด้วยความโล่งใจตอนแรกคิดว่าเฮียจะจับได้ซะอีกแล้วถ้าผมบอกว่าผมชอบเฮียโตล่ะ
เฮียตี๋จะยินดีมั้ยวะ?
จะกระโดดถีบผมป่าวหรือจะนั่งขำคิดว่าผมพูดเล่นเหมือนอย่างที่เฮียโตคิด เฮียตี๋จะรับเรื่องความหลากหลายทางเพศได้มากแค่ไหนและผมสามารถปรึกษาเรื่องเฮียโตได้ป่าวผมต้องการวิธีที่จะทำให้เฮียเขายอมเปิดใจ
ต้องทำยังไงวะเนี่ยยย…
“เฮียซักผ้าต่อเหอะนะผมไปเล่นกับเจ้าแฝด”
“เออ…” เฮียพยักหน้าส่วนผมยิ้มตาหยีปล่อยให้เฮียตี๋ซักผ้าต่อไปเดินกลับเข้ามานั่งดูเจ้าแฝดเล่นกันแต่ในหัวผมนี่คิดแต่แผนการที่จะจัดการกับเฮียโตในวันนี้
หึหึ…
คนเมาสติมันก็ไม่เต็มร้อยถูกป่ะ…
ยิ้มมุมปากเพราะรู้แล้วว่าจะจัดการกับเรื่องบังเอิญที่ไม่บังเอิญนี้ยังไง ตอนนี้แผนชั่วในหัวนี่เต็มจนจะระเบิดออกมาแล้วละครับ
บอกแล้วไงว่าครั้งนี้ผมไม่ได้มาเล่นๆ รู้ไว้เลยนะว่าไอ้เด็กพัทยาคนนี้แม่งจริงจัง
วันนี้เฮียเสร็จแน่! ...
ไอ้ต้าวคนแก่ของผม…