ในช่วงเวลาหลังเลิกงานที่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ นีรมีเวลาคุยกับบุคคลในแชทมากยิ่งขึ้น สรุปแล้วเธอเป็นฝ่ายถามชื่อเขาก่อน ถึงได้รู้ว่าเขานั้นชื่อ *วรุต หรือรุต
R : เลิกงานรึยังครับ
เขาส่งข้อความมาหาเธอในช่วงค่ำของทุกวัน นีรที่ไม่ได้ปิดแจ้งเตือนจึงมองเห็น การเมินเฉยหรือเล่นตัวที่ไม่ใช่นิสัยถึงได้มีการตอบกลับในทันทีอย่างต่อเนื่อง
N: ค่ะ เพิ่งถึงหอ
R: หอ? ยังเรียนอยู่เหรอครับ ไหนบอกทำงานแล้ว
N: เป็นหอพนักงานค่ะ หนูเช่าเพราะเห็นว่าถูกดี
และดูเหมือนความสนิทกำลังก่อตัว
R : อยู่คนเดียว?
N : ค่ะ
R : เป็นคนต่างจังหวัด?
N : เป็นคนที่นี่แหละค่ะ แต่พ่อกับแม่อยู่อีกอำเภอ
คนในแชทเงียบไปหลายวินาที ซีนีนที่ก้มมองจออยู่ถึงกับเลิกคิ้ว เดาไม่ยากว่าเขากำลังงุนงง สงสัยกับประโยคนั้นล่าสุด เธอจึงส่งอีกข้อความเพื่อชี้ความกระจ่างให้
N : เป็นคนชอบอยู่คนเดียวค่ะ วันหยุด หรือถ้ามีเวลาก็มีกลับไปหาบ้าง พ่อกับแม่ไม่ได้ไกลจากหนูมาก
แต่ทว่าทันทีที่กดส่ง และมีเครื่องหมายอ่าน ถึงได้รู้ว่ามันไม่สมควรอย่างแรง เนื่องจากไม่รู้เธอจะเล่าให้คนแปลกหน้าฟังไปทำไม อีกไม่กี่วันเขาคงไม่คุยด้วยแล้ว เผลอๆอาจจะเป็นพรุ่งนี้ก็ได้ เขาอาจหายไปไม่ส่งข้อความมา
R : อยู่คนเดียว อันตราย
N : อยู่ที่ไหนก็อันตรายค่ะ
เธอเถียง อีกฝ่ายเงียบไปอีกเหมือนเคย หญิงสาวเริ่มอึดอัด ไม่ค่อยพึงพอใจตัวเอง ที่อยู่ๆก็เริ่มแสดงกริยาไม่ดี ส่งประโยคเหมือนยียวน ไร้มารยาท
R : ครับ แต่ก็อย่าประมาทเลย ดูแลตัวเองด้วยนะ
คราวนี้กลายเป็นเธอที่เงียบบ้าง หลังส่งคำขอบคุณกลับไป
และไม่นานเขาก็ส่งฝันดีกลับมา วันนี้ข้อความในแชทยุติลงเพียงเท่านี้ ซึ่งไม่ต่างกับวันที่ผ่านมา ถ้าจะไม่เหมือนก็คงเป็นการบอกเล่าชีวิตประจำวันของเธอที่ปกติรู้กันแค่ไม่กี่คนนั้นแหละ
หญิงสาวไม่ได้ลงรายละเอียด เกี่ยวกับภาระที่มีของตัวเอง สาเหตุทำให้ต้องมาเลือกหอ ที่ไม่มีการคัดกรองผู้อาศัย และเข้าออกอย่างเคร่งครัด เรียกว่าเป็นพื้นที่กึ่งอิสระ หากใครไม่กลัวสุนัขเฝ้ายามก็สามารถเข้าออกได้ทุกเวลา ความน่ารำคาญหนึ่งในปัญหาของผู้อาศัยจะอยู่ตรงนี้ ตรงที่หมายามจะเห่ากรรโชกรถทุกคันที่แปลกหน้า ยังไม่นับการส่งเสียงดังรบกวนในบางวัน สำหรับเพื่อนพนักงานที่ออกกะงานตอนดึก จากนั้นก็มาซักผ้าทำกับข้าวต่อ และการทะเลาะกันของคู่รักที่มีเกือบจะทุกวันด้วย
เธออดทน ก็เพราะเธอต้องส่งน้องเรียนมหาลัย และมีลูกติดที่ฝากแม่เลี้ยงดูตั้งแต่เกิด แต่เธอไม่ได้บอกเขา หรือทุกคนที่รู้จักเธอแบบไม่สนิท
ช่วงสายของอีกวัน ที่ผ่านการทักทายหลังตื่นนอนมาแล้ว
R : สรุปบอกได้ยังครับ ว่าทำงานที่ไหน
ซีนีนหลุดหัวเราะ ไม่นึกว่าคนในแชทจะจริงจังขนาดนี้ ก่อนจะหุบยิ้มทันควันก็ตอนที่แชทถูกส่งกลับมา
N : ทำที่ xxxx ค่ะ
R : จริงไหม? พี่ขับรถผ่านทุกวันเลยนะ
“ฮะ?”
แน่นอนความตื่นเต้นประดังกันมาพร้อมกับความงุนงง
มันจะไม่บังเอิญไปหน่อยเหรอ
สาวเจ้าถึงกับเปลี่ยนจากเอนหลังพิงผนังเป็นนั่งตัวตรง มองแชทนั้นที่กำลังจะถูกส่งกลับมาอีกครั้ง
R : เดี๋ยววันหยุดนี้พี่จะไปเป็นลูกค้านะ
ซีนีนเงียบ ริมฝีปากที่เม้มเข้าหากัน แสดงออกถึงความประหม่า ความเงียบในตอนนั้นทำหัวใจเธอเต้นแรงและผิดจังหวะ ยังสามารถรับรู้ได้
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดสุดลึก
N : หลอกหนูใช่ไหมเนี่ย
R : ป่าว
N : หยุดวันไหนคะ
R : วันหยุดพี่ไม่ตายตัวครับ จะมีวันอาทิตย์ที่ on call ว่าแต่หนูหยุดวันไหน วันเดียวกับพี่หรือเปล่า
มาถึงประโยคเหมือนหญิงสาวจะหมั่นไส้ ถึงได้แค่นหัวเราะ และพิมพ์ประโยคข้องใจออกไปตรงๆ
N : เดี๋ยวนะคะ แทนตัวเองว่าพี่นี่อายุเท่าไหร่
R : ทำไมอ่า
N : ป่าว แค่บางทีหนูอาจจะต้องเรียกคุณว่าลุง
ก่อนจะหัวเราะลั่นก็ตอนอีกฝ่ายตอบกลับมา...
R : ร้ายยยยย
ซีนีนหลุดยิ้ม นี่คงจะเป็นรอยยิ้มแรกและรอยยิ้มเดียวที่แลกมาด้วยความรู้สึกแปลกๆ เธอเริ่มยิ้มไม่หุบ และเป็นฝ่ายชวนเขาคุยบ้าง
N : หนูหยุดวันนี้ค่ะ งั้นที่พี่บอกว่าจะมา หมายถึงมาพรุ่งนี้เหรอคะ
R : ครับ สะดวกไหม
N : ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
R : อ่าว หมายความว่า..
N : ก็ถ้าพี่มาช่วงที่ลูกค้ารุม เราก็อาจไม่ได้คุยกัน
R : อ่า งั้นพี่ต้องไปช่วงไหน
N : เช้าค่ะ ก่อนแปดโมง
R : 555555 พี่ต้องตื่นเช้าว่างั้น? โอเค ไม่เป็นไร
สาวเจ้ากะพริบตาถี่ คาดคะเนผิดพลาดไป เกี่ยวกับไอ้เรื่องที่เขาอาจหายหัว ไม่ส่งข้อความมาอีก ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนี้ แต่นี่เขากลับคิดมาเจอ เธอประมาทเกินไปจริงๆ
แต่ก็ไม่แน่ หลังจากเจอเธอแล้ว เขาอาจจะหายไปอย่างที่เธอคิดไว้ก็ได้
N : จะมาจริงเหรอ?
ทว่าความกังวลชนะทุกสิ่งในความคิด ในที่สุดจึงตัดสินใจถามออกไป และคำตอบที่ได้มาก็ทำให้เธออ้าปากกว้างอีกรอบ
R : จริงครับ
เขาตอบสั้นๆ ไม่มีประโยคอื่นต่อท้าย ราวกับต้องการย้ำให้เธอรู้ เขานั้นชัดเจน หญิงสาวขบริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น ก่อนพิมพ์ประโยคท้าทาย ทั้งที่ใจตอนนี้เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
N : ถ้าอย่างนั้นเจอกันพรุ่งนี้นะคะ
R : เจอกันครับ