รามสูร สกาย

รามสกาย_Ch.2 ปลดให้เกลี้ยง

สกายกลับมาถึงบ้านเช่าช่วงเย็น รถจอดอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกุญแจที่ซ่อนอยู่ในกระถางต้นไม้ข้างประตู

ต้องขอบคุณพี่หล่อที่ทำให้ชีวิตของสกายมีอะไรดีๆเข้ามาบ้าง

"นังสกายหายหัวไปไหนมา?"

"แม่มาทำไม?"

สกายชะงักมือที่กำลังจะไขกุญแจเข้าบ้าน

"อีนี่ถามแปลก มาเอาเงินซิวะ"

แม่ที่ได้ชื่อว่าแม่เพราะเบ่งลูกออกมา แต่หลังจากนั้นไม่มีอะไรมีค่ามีความหมายกับชีวิตลูกอีกเลย

"ไม่มี! เมื่อสองวันก่อนสกายเพิ่งให้แม่ไปสามพัน"

"สามพันมันจะพออะไร อยู่กันตั้งกี่ปากกี่ท้อง"

แม่สวนกลับ

"แม่ก็บอกให้ไอ้บุญยืนกับไอ้ต้าร์ลูกชายมันไปหางานทำซิ"

สกายตวัดสายตาผ่านหน้าบุญยืนผัวใหม่ของแม่ พ่อของสกายเป็นใครไม่มีใครรู้ แต่ตอนนี้บุญยืนเกาะแม่หมือนปลิง เกาะคนเดียวไม่พอยังพ่วงลูกชายขี้ยามาด้วย

"เฮ้ยย! พูดแบบนี้ไม่เคารพกันเลยนี่หว่า กูมีศักดิ์เป็นพ่อนะโว้ยย"

"..ฮึ.. พ่อใคร?"

สกายแสยะยิ้มด้วยความรังเกียจ ไอ้พ่อเลี้ยงหน้าหม้อหวังจะเคลมลูกเลี้ยง

"นังสกายหยุดก้าวร้าวพ่อ เอาเงินมา แม่จำเป็นต้องใช้"

"สกายไม่มี"

"เอากระเป๋ามาดู"

แม่ไม่ยอม ยังงัยวันนี้ต้องได้เงินกลับไป ถ้าไม่มีจะเข้าไปในบ้าน เอาของสักอย่างสองอย่างไปจำนำ

...ควับบ..

"ไอ้บุญยืนเอากระเป๋าคืนมา!"

สกายกระชากเสียงใส่ ไล่คว้ากระเป๋าสะพายคืนจากพ่อเลี้ยง

"แหมม.. เรียกไม่มีหางเสียงเลยนะลูกเลี้ยง"

"เปิดดูซิ"

แม่สั่ง

"สองพัน"

แบงก์พันสองใบถูกดึงออกจากกระเป๋า

"แม่สกายต้องใช้ เอาไปไม่ได้"

สกายบอกเสียงแข็ง โชคดีที่เอาเงินที่ได้จากการขายนาฬิกาเข้าธนาคารไปแล้ว

"ฉันเป็นแม่นะ! สำนึกบุญคุณกันบ้าง ถ้าไม่ใช่แม่จะมีชีวิตมาถึงวันนี้มั๊ย?"

บุญคุณไม่มีวันทดแทนหมด พระคุณแม่ยิ่งใหญ่มหาศาล กี่ชาติถึงจะหลุดพ้น

"....."

สกายเม้มปากแน่น ก็เพราะคำว่าแม่มันค้ำคอนี่แหละทำให้ชีวิตยังจมปลัก วนอยู่ในลูบเดิม เงินที่หามาด้วยความยากลำบากถูกขูดรีดออกไปเกือบทุกวัน

"..หึ..หึ.. ทำงานอะไรลูกเลี้ยง? เงินดีขนาดนี้"

บูญยืนยื่นหน้าที่มีกลิ่นเหล้าคละคลุ้งมาใกล้ สายตาจาบจ้วงจ้องลึกเข้าไปในคอเสื้อ เนินอกขาวอวบโผล่แพลมออกมาเห็นแล้วน้ำลายเกือบไหล

"ไอ้บุญยืนจะกลับมั๊ย!?"

"กลับจ้าเมียจ๋า"

หันมาส่งยิ้มกลัดมันส์ให้สกาย ก่อนจะก้าวตามเมียออกไป..

----------------------¡¡°♤♤°¡¡-----------------------

~ค่ำวันเดียวกัน~

สกายหยิบโทรศัพท์สำหรับใช้ทำงานหย่อนลงในกระเป๋า โทรศัพท์เครื่องนี้มีไว้สำหรับซิมชั่วคราวใช้แล้วทิ้ง ลูกค้าหนึ่งรายต่อหนึ่งซิม

มัดหมี่ เป็นชื่อสมมติที่สกายใช้ติดต่อกับลูกค้าคนล่าสุด

ไลน์เด้งเข้ามาตั้งแต่เช้า สกายเป็นคนระบุสถานที่และเวลาเพื่อไม่ให้ทับซ้อนกับลูกค้าคนก่อนหน้า

สิ่งสำคัญที่ต้องคำนึงถึงคืออย่าให้ใครแกะรอยตามจนเจอตัว

รถสีแดงคันกระทัดรัดขับเข้ามาจอดในคอนโดเก่าๆย่านชานเมือง

สกายหยิบกระเป๋าใบโตที่บรรจุสิ่งของจำเป็นออกมาจากท้ายรถ..

ลูกค้ารายนี้พิเศษกว่ารายอื่น สกายจำเป็นต้องมีผู้ช่วย

ปุ๊ก สาวร่างอวบ กับเอส หนุ่มร่างผอมเป็นกะเทย อาศัยอยู่ในคอนโดแห่งนี้โดยการหารค่าเช่ากันคนละครึ่ง

..ก๊อก..ก๊อก..

"สกายมาสาย"

ปุ๊กเปิดประตูรับ

"อื้ออ.. ติดธุระนิดหน่อย"

สกายเลี่ยงไม่บอกว่าติดแม่ที่ตามมาเอาเงิน

"รายนี้เหมือนเดิมรึเปล่า?"

"ใช่ รายนี้เป็นเสี่ยโรงพิมพ์"

สกายพยักหน้า ถ้าขึ้นชื่อว่าเสี่ย รายไหนรายนั้นจะตัณหากลับ บ้ากาม หน้ามืดจ้องจะเสียบกระแทกอย่างเดียว

"ถุงขยะสีอะไร?"

ปุ๊กถาม ถุงขยะที่สกายจะทิ้งคือถุงใส่ของมีค่าที่ปลดทรัพย์มาได้ ปุ๊กต้องไปดักรอเพื่อเก็บขึ้นมา

"สีส้ม ส่วนเอสขับรถมารอที่ร้านสะดวกซื้อข้างโรงแรม"

"โอเค"

เอสกดยิ้ม ยกมือเป็นสัญลักษณ์โอเค งานง่ายๆแต่เงินดีมาก ขับรถไปรับสกายแล้วส่งต่อให้สกายนั่งแท็กซี่กลับมาที่คอนโดเพื่อเอารถ..

?ณ โรงแรมสี่ดาวกลางกรุง

สกายเลือกโรงแรมที่อยู่ในซอยค่อนข้างลึก ระดับราคาเหมาะสมกับเสี่ยโรงพิมพ์ ค่าห้องคืนละสามพัน

..ติ๊งง..

เสียงไลน์ดังขึ้น

"พี่รออยู่ที่ห้องแล้ว หนูมัดหมี่จะมาถึงเมื่อไหร่?"

สกายอยากจะหัวเราะ เสี่ยคนนี้อายุเกือบหกสิบ ช่างกล้าแทนตัวเองว่าพี่

'ตัณหากลับของแท้ หวังว่าคืนนี้จะใส่ของมีค่ามาเต็มตัว'

สกายนึกในใจ ก่อนจะพิมพ์ตอบ

"หนูถึงหน้าโรงแรมแล้วค่ะ”

ปิดท้ายด้วยการส่งสติ๊กเกอร์หวานจ๋อยไปให้

สกายก้าวลงจากรถแท็กซี่ เสื้อคลุมสีฟ้าอ่อนช่วยปกปิดซ่อนชุดวาบหวิวปนเซ็กซี่ไม่ให้คนอื่นสังเกตหรือสงสัย

ก่อนจะขึ้นไปที่ห้องพัก สกายแวะเข้าห้องน้ำเพื่อถอดเสื้อคลุมและเช็คสิ่งของจำเป็นต้องใช้

ขวดยาสลบขวดเล็กอยู่ในช่องซิปด้านในกระเป๋า แท่งช็อตไฟฟ้าขนาดเท่าปากกาเหน็บอยู่ด้านหน้า ส่วนสเปรย์พริกไทยอยู่ด้านข้างของกระเป๋า

สกายเติมลิปสติกสีส้มอมชมพูบนกลีบปาก ผุดยิ้มยั่วยวนปนเซ็กซี่ พร้อมแล้วสำหรับการลงมือในคืนนี้..

"พี่รอนานมั๊ย?"

"ไม่นานค่ะ หนูมัดหมี่สวยมาก"

เสี่ยตาเกือบถลน เสื้อเกาะอกสีดำกับกระโปรงสั้นแค่ต้นขาบวกกับถุงน่องสีดำเห็นแล้วซี๊ด เป็นคนร้องขอให้เพิ่มถุงน่องเข้ามาเพื่อให้เกิดสัมผัสนุ่มลื่นเวลาเกาะเกี่ยวเรียวขารัดแผ่นหลัง จังหวะตอกอัดท่อนลำเข้ารูสวาทจะเมามันส์ขึ้นเท่าตัว

"อื้ออ.. รถติดมาก หนูร้อนจัง"

สกายทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง กระซิบเสียงแผ่วพร่าออดอ้อน

"นั่งพักก่อน พี่จะชงเหล้าให้หนูดื่มให้ชื่นใจ"

"ใจดีจัง หนูชอบ"

สกายเอียงแก้มแนบกับต้นแขนอวบอ้วนของเสี่ย วาจาฉอเลาะน่าฟัง

"อ้าสสสส์.. พี่ก็ชอบ"

สายตาหื่นหิวโลมเลียไปทุกอณูของผิวขาวผ่องอวบอิ่มเต็มตึง อดใจไม่ไหวต้องยกมือขึ้นลูบไล้ปลายนิ้วสากกร้านไปตามลำแขนเรียว ลมหายใจหอบหนัก อยากประกบปากดูดแรงๆไปบนกลีบปากนุ่มสีชมพูอมส้มใจแทบขาด

"....."

สกายตาเป็นประกาย กราดตามองครั้งเดียวก็สะดุดเข้ากับสร้อยทองที่ลำคอและข้อมือของเสี่ย สมองของสกายประเมินราคาเร็วจี๋

'รวมๆแล้วน่าจะหนักเกือบสิบบาท'

"เหล้าของหนูมัดหมี่ได้แล้ว"

"ขอบคุณค่ะพี่ อื้อออ.."

สกายจิบเข้าไปอึกใหญ่ หลับตาปี๋ทำหน้าซ่านซ่าไปกับรสชาติหวานปนขม

"หนูสวยมาก"

ลูบมือสั่นๆไปตามฝ่ามือนุ่มนิ่ม ลมหายใจหอบหนักเป่ารดซอกคอหอมกรุ่นที่อยากจะกดจมูกสูดดมให้เต็มปอด

สกายเห็นท่าไม่ดี แกล้งปัดมือไปบนโต๊ะ ดันจนกุญแจรถของเสี่ยหล่นลงพื้น

"อุ้ยยย! ขอโทษค่ะ"

ก้มตัวหลบจังหวะเดียวกับที่เสี่ยโน้มใบหน้าลงมาที่ซอกคอ ทำเป็นหยิบกุญแจรถที่หล่นขึ้นมา จงใจเบียดลำแขนเรียวเข้าหากันเพื่อเน้นให้หน้าอกเด้งฟูล้นทะลักกระแทกตาเสี่ย

"เอื๊อกก.."

"พี่อยากอาบน้ำมั๊ย? หนูจะอาบให้"

"อะ อาบน้ำ อูววว.. อยาก หนูจะอาบน้ำกับพี่รึเปล่า?"

เลือดกำเดาเกือบพุ่ง หอบหายใจฟืดฟาดเหมือนคนใกล้ตาย

"อาบซิคะ หนูยอมให้พี่สองน้ำ"

สกายบอกเสียงหวาน สิ่งที่ตกลงกันเอาไว้คือสองน้ำ เสี่ยสามารถปล่อยได้สองน้ำ โดยใช้ปากและถุงยาง

"อ้าสสส์.. พี่อยากให้หนูใช้ปากดูด"

"ถอดเสื้อผ้าก่อนแล้วเข้าไปรอในห้องน้ำ เดี๋ยวหนูตามเข้าไป"

"ซี๊ดดดดดสส์.. หอมนุ่มไปทั้งตัว"

เสี่ยอดใจไม่ไหว ยกปอยผมนุ่มขึ้นมาสูดดม..

-----------------------¡¡°♤♤°¡¡----------------------

~สิบนาทีต่อมา~

เสี่ยลงไปนอนเป็นตือโปก่ายล่อนจ้อนอยู่ในอ่างน้ำ สกายเดินเข้ามาพร้อมกับถาดเหล้าที่ผสมยานอนหลับลงไป

เสื้อเกาะอกถูกถอดเหลือแค่ชั้นในสีดำลูกไม้กับกระโปรงสั้นแค่คืบและถุงน่อง

"ซี๊ดดดสส์.. หนูมัดหมี่ขาวอวบไปทั้งตัว"

เสี่ยหน้าแดงก่ำ ตัณหาครอบงำสมองและความคิด ท่อนเนื้ออวบแต่สั้นหลุบหายไปใต้ชั้นไขมันที่ยื่นออกมา

"ดื่มก่อนซิคะ หนูจะถูหลังให้”

"....."

ไม่ต้องพูดซ้ำ ยกกระดกรวดเดียวหมดแก้ว

"หนูจะทำให้พี่ผ่อนคลาย"

สกายกดครีมอาบน้ำใส่ฝ่ามือ ละเลงจนเป็นฟองนุ่มฟู ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังหนา รอเวลาให้ยานอนหลับออกฤทธิ์

ร่างของเสี่ยค่อยๆเลื่อนไถลลงไปในอ่างน้ำ สกายควานมือลงไปเพื่อดึงให้จุกปิดอ่างอาบน้ำเปิดออก

น้ำแห้งเหือดหมดอ่าง เหลือเพียงร่างอ้วนฉุก่ายเกยหลับคล้ายขึ้นอืดมาหลายวัน

ก่อนที่จะลงมือปลดทรัพย์ สกายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้เป็นหลักฐาน ถ้าวันดีคืนดีเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน รูปพวกนี้จะถูกส่งไปแบล็คเมลทีหลัง..

สร้อยทองที่ลำคอกับข้อมือของเสี่ยถูกปลด สกายหยิบกระเป๋าตังค์ของเสี่ยขึ้นมา ก่อนจะดึงเงินทั้งปึกออกจากกระเป๋า

"ค่าตัวของมัดหมี่ ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ"

สกายกดยิ้มเจ้าเล่ห์ สร้อยทองถูกพันด้วยทิชชู่ทิ้งลงในถุงขยะสีส้ม

ไม่ถึงสิบนาที..

สกายออกมาจากห้องด้วยสภาพที่ไม่มีส่วนใดบุบสลายเหมือนตอนที่เข้าไป แต่สิ่งที่เพิ่มเติมมาคือถุงขยะสีส้ม..

---------------------¡¡°♤♤°¡¡------------------------