Creeping! อ่อยก่อนค่อยรัก

EP5 อยากรู้ก็เข้ามาสิ... (2) -- HOT!

EP5 อยากรู้ก็เข้ามาสิ... (2) -- HOT!

โดนดูถูกขนาดนี้คนอย่างที่รักยอมไม่ได้หรอกนะ ฉันคว้าผ้าชุบน้ำอีกผืนขึ้นมาตะปบลงบนอกแกร่งของคนใต้ร่างแล้วเริ่มเช็ดตัวให้เขาอย่างไม่ยอมแพ้ กวินหัวเราะในลำคออย่างพอใจก่อนจะเริ่มเช็ดตัวให้ฉันบ้างกลายเป็นว่าตอนนี้เราสองคนกำลังสลับกันเช็ดตัวให้กันและกันอยู่

ซึ่งทำไปเพื่ออะไรก็ไม่รู้ -*-

"วะ วินมันเย็น"

"อ่า เธออย่าขย่มดิ"

ฉันเผลอแอ่นอกขึ้นจนชิดกับแผงอกแกร่งเพื่อหาที่หลบความเย็นเมื่อความเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้ผ้าที่ชุบน้ำอุ่นมาเริ่มเย็นพอสัมผัสโดนเนื้อตัวฉันก็สะดุ้ง กวินเองก็ดูจะไม่ค่อยมีสติสักเท่าไหร่เพราะฉันสะดุ้งทีไรมันก็เหมือนกับว่าฉันกำลังขย่มอยู่บนตักเขาทั้งๆ ที่จริงแล้วมันไม่ใช่

ก็ตอนนี้มันเย็นจนฉันเริ่มสั่นควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วเหมือนกันเขาปรับแอร์เท่าไหร่กันนะทำไมมันถึงเย็นขนาดนี้

"ฮื่อ พะ พอได้มั้ย"

"พอได้ไง ตรงนี้ยังไม่ได้เช็ดเลย" คนตัวสูงว่าแล้วก็จับมือฉันให้เช็ดไปตามหน้าท้องของเขาจนมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกง หน้าท้องแกร่งกดเกร็งทุกครั้งที่โดนผ้าเย็นๆ ลูบสัมผัสไปทั่วตัว ฉันได้แต่นั่งกัดปากแน่นมืออีกข้างที่ว่างจากการเช็ดตัวให้เขาก็ยกขึ้นมากอบกุมปิดบังยอดอกของตัวเองเมื่อเริ่มรู้สึกเขินต่อสายตาของเขา กวินจ้องมันเหมือนจะกลืนกินจนฉันทำตัวไม่ถูก เขากำลังเอาคืนที่ฉันแกล้งเขาสินะพอโดนเขาแกล้งกลับฉันถึงกับไปไม่เป็นเลย

นี่สินะเขาถึงบอกว่า 'อย่าเล่นกับไฟ' เพราะถ้าเราไม่แกร่งพอคนที่จะโดนไฟเผาก็คือคุณนั่นแหละ

"วะ วิน"

"อืม"

สายตาคมจ้องลึกเข้าไปในตาของคนตรงหน้าอย่างสื่อความหมาย ตอนนี้เส้นความอดทนของเขามันกำลังจะขาดลงแล้วเพราะหน้าอกเปลือยเปล่าของคนตรงหน้าและสะโพกกลมคลึงที่นั่งทับอยู่บนลำเอ็นของเขาที่มันกำลังขยายตัวอยู่ตอนนี้

แขนเรียวที่ยกขึ้นปิดบังหน้าอกถูกกวินกระชากออกอย่างแรงก่อนที่ยอดอกสีหวานจะถูกริมฝีปากร้อนครอบครองไว้เต็มปากแล้วดูดดึงมันแรงๆ

“อ๊ะ วะ วิน ไม่...อื้ออ"

ดูดดึงยอดอกสีหวานไปได้ไม่กี่วินาทีก็ผละออกเงยหน้าขึ้นกดท้ายทอยของคนบนตักลงมาประกบปากจูบเพื่อดูดกลืนเสียงห้าม ที่รักเริ่มเบลออีกครั้งเพราะจูบที่แสนดูดดื่มที่กวินมอบให้ เขาตวัดลิ้นดูดดึงลิ้นเธอรัวๆ เหมือนต้องการจะลงโทษที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้

“อึก...อื้ม”

เสียงความชื้นแฉะจากริมฝีปากทั้งสองที่ปะทะกันดังขึ้นเป็นระยะยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของคนทั้งคู่ให้ลุกโชน จูบแสนร้อนแรงผสมรสชาติแอลกอฮอล์จากคนตรงหน้ากำลังมัวเมาซึ่งกันและกันจนที่รักไม่สามารถต้านทานความต้องการได้อีกต่อไป

เคยจูบมาก็เยอะแต่ไม่เคยมีใครที่จูบจนเธอ 'ใจสั่น' ได้เหมือนกวินเลยสักคน

แขนเรียวยกขึ้นกอดคอขยุ้มกำเส้นผมสีเข้มแน่นขยับริมฝีปากเอียงศีรษะปรับองศาให้รับจูบจากคนตัวสูงได้ถนัด ฝ่ามือร้อนยกขึ้นบีบเค้นลูบไล้ไปตามร่างบอบบางจนเจ้าของร่างบางสะดุ้งแต่ก็ไม่ได้ผลักออกกลับกันยังแอ่นอัดหน้าอกขึ้นให้เขาบีบเค้นมันได้อย่างถนัดมือจนกวินยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้บีบขย้ำเต้าอวบจนมันล้นมือ ไม่ลืมสะกิดนิ้วเขี่ยยอดอกจนมันชูชันแข็งเป็นไตสู้มือเรียกเสียงครางแหบพร่าจากคนตรงหน้าที่จูบเขาอยู่จนเขาพอใจ

จ๊วบ!

"อ๊ะ วิน อื้ออ"

เสียงริมฝีปากถูกดูดดึงแรงๆ ส่งท้ายเมื่อกวินถอนจูบออก จูบมาราธอนนานหลายนาทีทำเอาน้ำลายเลอะเต็มปลายคาง กวินผละออกมาดูดฟัดเต้าอวบอัดอีกครั้งซึ่งครั้งนี้ที่รักยอมแอ่นอกให้ความร่วมมืออย่างดี มือเรียวยกขึ้นขยุ้มกำผมเขาแน่นเชิดหน้าขึ้นอ้าปากครางด้วยความกระสันทุกครั้งที่ปลายลิ้นร้อนลากผ่านยอดอกไปมาจนมันแข็งเป็นไตสู้ปากเขา

"อื้มม จ๊วบ..."

"อ๊า วิน เบาๆ อื้ออ"

ร่างบางถูกประคองให้นอนราบไปกับเตียงช้าๆ กวินกดจูบลงบนริมฝีปากบางอีกครั้งเร็วๆ แล้วก้มลงดูดดึงเต้าอวบอัดต่ออย่างรุนแรงจนที่รักต้องจิกเล็บลงบนไหล่เขาแรงๆ เพื่อระบายความเจ็บและความเสียวกระสันที่เขามอบให้

"ที่รัก...อื้มม นมหวานจังวะ"

“อะ อ๊า วิน~"

ยิ่งได้ยินเสียงครางหวานหูที่เรียกแต่ชื่อเขามันยิ่งทำให้เลือดในกายสูบฉีดอารมณ์พุ่งขึ้นสูงอย่างห้ามไม่อยู่ กวินรีบผละออกมาถอดกางเกงยีนตัวโปรดออกจากตัวพร้อมกับจ้องหน้าคนใต้ร่างที่กำลังมองเขาอย่างสับสน

ถ้ามันเกิดขึ้นทุกอย่างจะจบทันที...

พรึ่บ!

"อ๊ะ วินทำอะไร?”

"นอนไปไม่ต้องตามมา"

แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ กางเกงที่กำลังจะถูกถอดออกก็ถูกดึงขึ้นใส่อีกครั้งพร้อมกับผ้าห่มผืนใหญ่ที่ถูกดึงขึ้นมาคลุมร่างบางที่เกือบจะเปลือยเปล่าไว้ก่อนที่คนตัวสูงจะลุกเดินออกจากห้องนอนไปทิ้งให้ที่รักนอนงงตาปริบๆ กับการกระทำของเขา

ปล่อยให้เธอค้างกับอารมณ์ที่เขาจุดมันขึ้นมาแล้วทิ้งกันไปดื้อๆ จนคนตัวเล็กหงุดหงิด มองตามร่างสูงด้วยความสงสัยแต่ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนปวกเปียกหมดแรงที่จะลุกตามเขาออกไปแล้ว ได้แต่นอนนิ่งๆ หอบหายใจอยู่บนเตียงเพราะสัมผัสร้อนแรงที่กวินมอบให้ยังค้างอยู่...

.

.

ลมแรงๆ จากคอนโดชั้นบนสุดปะทะเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ริมระเบียง หลังจากที่เดินออกมาจากห้องนอนนี่เป็นมวนที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่กวินสูบเพื่อดับอารมณ์ของตัวเองแม้ว่ามันจะช่วยไม่ได้มากก็เถอะ เขาอยากทำแบบนั้นกับที่รักใจจะขาดแต่พอมองหน้าเธอแล้วเงื่อนไขที่ว่าถ้าเขาทำแบบนั้นเมื่อไหร่เรื่องระหว่างเราต้องจบทันที เขาถึงได้รีบหนีออกมาก่อนที่มันจะเกิดขึ้น

ใช่เขาไม่อยากจบ เขายังอยากมีเงื่อนไขนี้ไว้ให้ได้ยุ่งกับเธอต่อไปถึงได้ไม่ทำทั้งที่อารมณ์มาถึงขนาดนี้แล้วก็เถอะ

ชอบเหรอ?

เขาน่ะเกินคำว่าชอบไปมากแล้ว มันเกิดขึ้นก่อนที่ที่รักจะเสนอให้เขาเล่นเกมบ้าๆ นั้นกับเธอซะอีก

เพราะว่าชอบเธอมากเขาถึงได้ปล่อยให้เธอรอดมาจนถึงทุกวันนี้เพราะยังอยากวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เธอต่อไป

กวินยืนให้หน้าปะทะลมไปได้สักพักตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาอารมณ์คุกรุ่นอยู่ตอนนี้ก็รัวข้อความเข้ามาไม่หยุดจนเขาต้องหยิบโทรศัพท์ที่เอาติดมือออกมาด้วยขึ้นมาตอบเธอ

T-rak

T-rak: วินเข้ามา ออกไปทำอะไรข้างนอก

Gavin: ช่างเถอะน่า นอนไป

T-rak: แล้วแกจะนอนไหนทำไมไม่เข้ามาข้างใน

Gavin: นอนไหนก็ได้ เธอนอนไปเถอะ

T-rak: แต่พี่ไม่มีเสื้อผ้าใส่

Gavin: อยู่ในตู้หาเอง ใส่อะไรก็ใส่ไป

T-rak: มาหาให้หน่อยสิ

Gavin: บอกให้หาเอง อย่าเรื่องเยอะ

Read

T-rak: งั้นใส่ตัวนี้ได้มั้ยอ่า

T-rak sent a photo (รูปที่รักใส่เสื้อเชิ้ตของกวินไม่ยอมติดกระดุม ยั่ว!)

Gavin: ...

Gavin: จะเอาแบบนี้ใช่มั้ยที่รัก ยั่วแบบนี้ถ้าทำขึ้นมาจริงๆ ไม่มีคำว่าเลิกยุ่งกันแล้วนะเพราะเธอยั่วเอง

T-rak: ทำไมต้องเลิกยุ่งด้วยล่ะ แกไม่ได้ปล้ำพี่สักหน่อยนี่พี่ยอมแกเอง

Gavin: หมายความว่าไง

T-rak: อยากรู้ก็เข้ามาสิ

.

.

.

ของจริงมันอยู่ต่อจากตรงนี้ต่างหากล่ะ...