EP3 ไม่มีทาง!
2339 Words
EP3 ไม่มีทาง!
IG
(รูปที่รักเซลฟี่ทำหน้างอ)
T-rak: ไม่เรียนแล้วได้มั้ย เหนื่อย ; (
TWOTWO: ได้ครับน้องที่รักคนเดียวพี่เลี้ยงได้
ONEONE: ไปเรียนให้จบก่อนมั้ยมึงอะ @twotwo
TWOTWO: มึงก็ยังไม่จบ! @Oneone
Jee: เข้าเรียนก็สายเอาอะไรมาเหนื่อยก่อน
Namtan: หาผัวรวยๆ สักคนแล้วลาออกซะสิ
T-rak: กูแค่บ่นมั้ยอิพวกนี้! @Jee @Namtan
Niws: คนนี้ก็รวยนะครับพี่ที่รักเลี้ยงพี่ได้ ผมแนะนำ @Gavin
Gavin: แท็กหาพ่อง กูไม่เอา
T-rak: เออ ไม่เอาแกเหมือนกัน @Gavin
xxx: (ทีมแอบเชียร์อยู่เงียบๆ)
T-rak's Part
"เมื่อคืนกลับยังไง เพื่อนไลน์ไปก็ไม่ตอบ" ‘จี’ เพื่อนสนิทของฉันถามขึ้นเมื่ออาจารย์ที่เพิ่งสอนเสร็จเดินออกจากคลาสไป
"เด็กไปส่ง" ฉันตอบมันพร้อมกับเก็บกระเป๋าไปด้วย เห็นแหละว่าเมื่อคืนมันกับน้ำตาลส่งข้อความมาหาฉันเยอะมากแต่ตอนนั้นฉันสติแตกจนไม่ได้เข้าไปตอบข้อความพวกมัน เมื่อเช้ามาเรียนสายด้วยมันสองคนก็เลยเพิ่งมีโอกาสได้มาถามฉันนี่แหละ
"กวิน?"
"อือ"
“ได้ไม่ได้?"
น้ำตาลเพื่อนสนิทอีกคนหรี่ตามองฉันอย่างจับผิด เป็นอะไรไม่รู้ไอ้พวกนี้ชอบชงให้ฉันได้กับน้องมันจริงเลยทั้งๆ ที่พวกมันก็รู้ว่าเราเล่นกันแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ระหว่างฉันกับกวินมันไม่มีอะไรเลย เอ่อ ถึงเมื่อคืนเกือบจะรอดก็เถอะ
"ได้ก็แย่ กูไม่เอาน้องมัน"
"ปากก็บอกไม่เอาแต่เวลาไปเที่ยวนี่ตัวติดกันตลอดนะพวกมึง"
"แล้วไง สุดท้ายมันก็ไปต่อกับคนอื่นมั้ย"
เหอะ ตอนนั่งดื่มเหล้าก็นั่งด้วยกันอยู่หรอกแต่พอร้านปิดทีไรกวินก็หิ้วคนอื่นกลับไปด้วยทุกทีนั่นแหละ
"มึงก็ใช่ย่อยนะที่รัก คุยกี่คนแล้วตอนนี้"
"แค่สามคนเองเหอะ" ฉันยกมือขึ้นนับจำนวนคนที่คุยอยู่ตอนนี้ ตอนแรกก็คุยประมาณห้าคนนะแต่พวกนั้นเริ่มทำตัวน่ารำคาญฉันก็เลยเลิกคุยเหลือไว้แค่สามคนพอ
"โห ขนาดนี้แถวบ้านกูไม่เรียก 'แค่' นะ 'ตั้ง' สามคนเลยเถอะที่รัก มึงทำยังไงให้รถไฟไม่ชนกันก่อน"
จีมองฉันตาโตอย่างตกใจ ก็ไม่เคยปิดบังเพื่อนนะว่าคุยกับใครบ้างแต่บางทีก็ลืมไงไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว
"ก็ไม่ทำไง กูไม่ได้กั๊กอยู่แล้วใครไม่โอเคก็เลิกคุยไปดิ"
"จ้าๆ สวยมากเลือกได้เว่อ"
“แต่ชีไม่เลือกนะคะ อิแม่กูมันแซ่บๆ ไปเลย" ไม่เลือกอะเลือกทำไมอยู่แบบนี้ก็มีความสุขดีออก
"พอๆ เลิกคุยเรื่องกู ตาลมึงไปไหนต่อไปหาซีปะ?"
"ไป ทำไมจะไปหาผัวเด็กมึงด้วยเหรอ?"
"ไม่ใช่ผัว!"
"เดี๋ยวก็ใช่เชื่อกู"
"เอ๊ะ! อิจีตบปากเลยกูบอกว่าไม่เอามันไง"
"แล้วมึงจะไปหาน้องมันจริงเปล่าล่ะ"
"จริง!"
คำตอบของฉันทำเอาพวกมันตบเข่าดังฉาด ที่ถามน้ำตาลก็เพราะปกติเลิกเรียนแล้วมันต้องไปรอซีแฟนมันที่คณะวิศวะน่ะวันนี้ฉันก็เลยจะตามไปด้วย ไปหากวินนั่นแหละตั้งแต่เมื่อคืนก็ยังไม่ได้คุยกันอีกเลย ไม่รู้โกรธฉันไปหรือยัง
"เอ้า จะไปหาเขาถึงที่แล้วบอกไม่เอานะ"
"เรื่องของกูน่า จะไปได้ยัง?"
"เออๆ เร่งจังเลยคิดถึงน้องมันก็บอก"
"ไอ้จิระ!"
"กรี๊ดดด หยาบคายอิที่รัก กูบอกว่าห้ามเรียกชื่อนี้ไง"
"ถ้าไม่หยุดพูดมากกูจะเรียกชื่อนี้มึงทั้งวันเลย 'จิระ'"
"โอ๊ย ยอม ยอมแล้ว!" พอโดนล้อชื่อจริงจีหรือจิระก็กระโดดเป็นเจ้าเข้า เหอะ บอกแล้วอย่าเล่นกับแม่ล้อเก่งนักมันต้องโดนแบบนี้แหละ แต่ตอนนี้รีบไปดีกว่าเดี๋ยวเด็กหาย
.
.
.
@คณะวิศวกรรมศาสตร์
Gavin's Part
"อ้าว ไอ้วินเมียมึงมา"
"สัสไม่ใช่เมียกู! มาทำไม?" ผมหันไปว่าไอ้นิวส์ก่อนจะหันไปถามคนที่ทำผมหงุดหงิดตั้งแต่เมื่อคืน ที่รักเดินมาพร้อมกับแฟนไอ้ซีแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ผมโดยที่ไม่รอให้ผมอนุญาต สายตาผู้ชายแถวนั้นมองยัยนี่ตาเป็นประกายเลยล่ะ กระโปรงน่ะจะใส่สั้นอะไรขนาดนั้นก็ไม่รู้อีกนิดคือไม่ต้องใส่แล้วมั้ง
"ไปกินข้าวกัน"
ที่รักไม่ได้สนใจคำถามของผมเลยสักนิด ผมหยิบเสื้อช็อปที่ใส่มาเรียนเมื่อเช้าคลุมขาของเธอไว้ ยิ่งใส่สั้นพอนั่งแล้วมันก็ถลกขึ้นสั้นกว่าเดิมอีกไง ไม่ได้เป็นห่วงอะไรหรอกนะแค่ไม่อยากมองเฉยๆ
ชอบโชว์ว่ะรู้ว่าคณะผมผู้ชายเยอะยังจะใส่สั้นๆ มาอีก
"ไม่ไปไม่หิว"
"เมื่อกี้มึงยังชวนกูกินข้าวอยู่เลยนะ" ไอ้นิวส์พูดแทรกขึ้นเมื่อผมปฏิเสธที่รัก ส่วนไอ้ซีกับเมียพอเจอหน้ากันก็เข้าสู่โลกของตัวเองไม่สนใจคนอื่นหรอก
"เสือก"
"ทำไมไม่ไปอะโกรธเรื่องเมื่อคืนเหรอ? พี่มาไถ่โทษแล้วนี่ไง" คนตัวเล็กทำหน้างอเกาะแขนผมแน่น เหอะ! มันคงแทนกันได้มั้งเมื่อคืนก็บอกไปแล้วนะว่าอยากเอาไม่ได้อยากกินข้าว
"แล้วใครขอให้มา"
"ไอ้นี่!" ที่รักเปลี่ยนจากหน้างอเป็นแยกเขี้ยวใส่ผมแทนเมื่อผมตอบกวนประสาทเธอ เมื่อคืนพอกลับจากเธอผมก็ไม่ได้ไปต่อห้องใครเหมือนที่เธอเข้าใจหรอกนะ มันดึกแล้วขี้เกียจขับรถก็เลยไปนอนห้องไอ้นิวส์ที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดที่รักแทน ยอมรับว่าเมื่อคืนเราสองคน 'เล่น' กันแรงกว่าทุกครั้งแต่เธอทำให้ผมทนไม่ได้เองนะ ยอมหยุดให้ได้ก็ดีแค่ไหนแล้วถ้าผมทนไม่ไหวขึ้นมาเมื่อไหร่เดี๋ยวรู้เลย
"ไปกินกับเพื่อนเธอดิ"
"ก็อยากไปกินกับแกอะ"
"ไม่อยากกินกับเธอ"
"ใจร้ายๆ ทำยังไงแกถึงจะยอมไปอะ"
“เป็นอะไร กินข้าวคนเดียวไม่ได้?" วันนี้เป็นอะไรของเธอก็ไม่รู้ดูรบเร้าอยากจะกินข้าวกับผมให้ได้ซะเหลือเกิน ยัยรุ่นพี่ตัวแสบพอโดนขัดใจก็ทำแก้มพองลมหน้างอใหญ่
"ก็กินกับแกมันอร่อยกว่า นะไปนะๆ" มือเรียวยกขึ้นเขย่าแขนผมอย่างออดอ้อนแต่ผมก็ปฏิเสธลูกเดียว ทำผมไว้แสบนักเมื่อคืนไม่ยอมตามใจหรอกเอาให้เข็ดซะบ้าง แต่ว่าท่าทางอ้อนๆ ของเธอแบบนี้มัน...น่ารักจังวะ
นี่คนอย่างที่รักกำลังอ้อนผมเหรอ?
"ชิส์ หยิ่งนักไม่ง้อแล้วก็ได้" เมื่ออ้อนยังไงผมก็ไม่ยอมไปสักทีที่รักจึงยอมแพ้สะบัดแขนออกจากผมแล้วทำท่าจะเดินหนีไปแต่ผมดึงแขนเธอไว้ก่อน
"เดี๋ยว!"
“อะไรอีก ปล่อยเลยหิวจะไปหาไรกินแล้ว"
"จะไปกินด้วยก็ได้แต่..." ผมเปลี่ยนใจเมื่อคิดอะไรบางอย่างขึ้นได้ จะเอาคืนยัยตัวแสบนี่สักหน่อย
"แต่อะไร?"
"แต่เธอต้องไปทำให้กินที่ห้องนะ"
ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของคนตัวเล็กจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเธอ แอบสูดดมกลิ่นกายหอมๆ ที่ผมชอบดมนิดหน่อยไม่ให้เธอรู้ตัวก่อนจะผละออก ที่รักมองผมเหมือนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ผมบอกแล้วจ้องหน้าผมอย่างจริงจัง
"กวินฟังนะ"
ผมเงียบเพื่อตั้งใจฟังสิ่งที่เธอจะพูด...
“พี่ทำอาหารไม่เป็น!”
“อ่า...”
“ไม่ไปก็ไม่ต้องไปไม่ง้อแล้ว!"
พูดจบก็เดินหนีไปเลย อะไรวะมาชวนผมถึงที่อ้อนสารพัดแต่บทจะถอดใจก็เดินหนีไปง่ายๆ แบบนี้เลยเนี่ยนะ แล้วตอนนี้ผมอยากกินข้าวกับเธอขึ้นมาแล้วเนี่ยสิ
ไม่ยอมหรอก!
.
.
IG
(รูปที่รักตอนเผลอกำลังทานข้าว)
Gavin: …
Niws: เป็นไรกันอ่าไปลงรูปเค้า
C: ตอนเค้าชวนเล่นตัวไม่หิวๆ ไอ้สัส
Jee: เดตกับไปอี๊กกก
xxx: ใครอ่าคะพี่กวิน TT
xxx: กรี๊ดดด พี่กวินมีแฟนหรอ
xxx: คบกับพี่ที่รักหรอคะ?
xxx: มึง! ที่กวินลงรูปผู้หญิง! @xxx
T-rak: ทำไมไม่แท็กอะ @Gavin
Gavin: ยุ่ง @T-rak
9PM @Pick me pub
T-rak's Part
วันนี้วันศุกร์...และใช่ที่ผับคนเยอะกว่าทุกวันจนฉันต้องเดินเบียดเสียดคนเข้ามาแทบจะจมหายไปกับฝูงชน ดีที่จีมันจับมือฉันกับน้ำตาลไว้คอยกันคนให้ตลอดถึงมันจะใจสาวแต่เวลาแบบนี้ทีไรมันแมนทุกทีเลยนะ
“ชิบหาย กูลืมว่าวันนี้วันศุกร์คนเยอะโต๊ะเต็มเอาไงดี"
จีพูดขึ้นเมื่อเราเดินมาถึงโต๊ะที่มีกวินกับเพื่อนนั่งอยู่ก่อนแล้ว ความสัมพันธ์ของพวกเราก็แบบนี้แหละนัดกินเหล้าด้วยกันแทบทุกสัปดาห์ คนตัวสูงที่มาถึงก่อนแล้วหันมามองหน้าฉันแป๊บหนึ่งเหมือนไม่พอใจอะไรฉันสักอย่างก่อนจะหันไปสนใจแก้วเหล้าในมือต่อไม่คิดจะทักกันเลยสักนิด เมื่อกลางวันยังตื๊อฉันให้ไปกินข้าวด้วยอยู่เลยตอนฉันไปชวนนะทำเป็นหยิ่งสุดท้ายก็ต้องมาง้อให้ฉันไปกินข้าวด้วยอยู่ดี ไอ้เด็กปากแข็ง!
"หรือจะไปร้านอื่น" น้ำตาลเสนอ
"ไม่ต้องๆ พวกมึงไปนั่งเลย" ฉันบอกให้จีกับน้ำตาลไปนั่งเก้าอี้ที่มันว่างอยู่สองที่ปัญหาตอนนี้คือที่นั่งไม่พอ เรามากันสามคนแต่โต๊ะที่พวกกวินจองไว้เหลือที่นั่งแค่สองที่เท่านั้นซึ่งพอเห็นแบบนั้นน้ำตาลมันก็เลยชวนไปร้านอื่นทำเอาแฟนของมันโอดครวญใหญ่เพราะนานๆ ทีน้ำตาลถึงจะยอมออกมาเที่ยวในที่แบบนี้ด้วยกัน
"เอ้า แล้วมึงจะไปนั่งไหนที่รัก"
"เดี๋ยวขอเก้าอี้เพิ่มก็ได้มั้ง" ขาดแค่ที่เดียวขอเก้าอี้พนักงานเพิ่มก็ได้หรือถ้าไม่ได้เดี๋ยวฉันไปนั่งกับพวกเพื่อนเก่าที่บังเอิญเจอกันหน้าผับเมื่อกี้ก็ได้ตอนเดินผ่านพวกมันก็ชวนไปนั่งด้วยอยู่ แต่พอฉันกำลังจะหันไปเรียกพนักงานให้เอาเก้าอี้มาเพิ่มให้กวินก็ขัดขึ้นซะก่อน
“ไม่ต้องขอ นั่งด้วยกันนี่แหละ"
"นั่งยังไง แกไม่เห็นเหรอว่าโต๊ะมันเต็ม"
"เต็มก็นั่งได้"
“จะนั่งได้ไงให้นั่งตรงไหนจะให้พี่ขี่คอแกหรือไง" หาเรื่องจะแกล้งอะไรฉันอีกนะไอ้เด็กนี่
"นั่งตรงนี้ไง..."
กวินพูดพร้อมกับตบที่หน้าขาของตัวเองปุๆ เรียกให้ฉันไปนั่งบนตักเขาพร้อมส่งยิ้มให้ฉันอย่างท้าทาย นั่นไงล่ะเด็กมันเล่นฉันอีกแล้ว
ใครที่บอกว่าฉันอ่อยก่อนดูไว้นะพอฉันอยู่เฉยๆ กวินก็จะหาเรื่องให้ฉันต้องเปลืองตัวจนได้
"เอาแล้วๆ" สงครามประสาทของฉันกับกวินทำเอาพวกเพื่อนๆ หันมามองพวกเราเป็นตาเดียวพร้อมกับเสียงโห่แซว
"แกบ้าปะวิน"
"ก็เห็นชอบนั่งมานั่งดิ หรือไม่กล้า?"
กวินท้าทายคนตัวเล็กที่เอาแต่ยืนกัดปากตัวเองเหมือนชั่งใจจนอดที่จะพูดจาท้าทายไม่ได้ ทั้งๆ ที่ปกติก็ชอบนั่งตักเขาแท้ๆ แต่ทำไมวันนี้ดูลังเลวะยิ่งเธอทำท่าเหมือนไม่อยากนั่งเขายิ่งหงุดหงิด อยากจะยืนนานๆ ให้พวกผู้ชายมันมองหรือไงดูชุดที่ใส่สิสั้นก็สั้นโป๊ก็โป๊ กางเกงยีนขาสั้นกับสายเดี่ยวที่แสนจะธรรมดาแต่พออยู่บนตัวที่รักแล้วมันกลับเซ็กซี่ขึ้นเป็นเท่าตัวทำเอาเขาหงุดหงิดจนอยากจะพาเธอกลับ
"เหอะ! ทำไมจะไม่กล้าเป็นตะคริวอย่ามาบ่นทีหลังก็แล้วกัน" กล้าท้ามีหรือคนอย่างที่รักจะไม่กล้าทำ จะนั่งจนไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเข้ามาขอชนแก้วกับเขาเลยคอยดู!
"ผัวเมียคู่นี้เอาอีกแล้ววะ"
“ได้กันๆ ได้กันแน่ๆ"
"หุบปากไปเลยพวกมึงกูไม่เอายัยขี้อ่อยนี่หรอก"
“พี่ก็ไม่เอาแกเหมือนกันนั่นแหละ!"
ที่รักพูดพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนตักแกร่งอย่างแรงไม่พอยังหยิกแก้มกวินไปทีเพราะพูดจาไม่เข้าหู ปากก็บอกไม่เอานะแต่พอเธอนั่งตักนี่รีบกอดเอวเธอแน่นเชียว โดนเพื่อนแซวอีกจนได้
"อะ ปากก็บอกไม่เอานะมึงแต่กอดแน่นเลยนะ หวงมากเหรอ" นิวส์ที่พอเห็นเพื่อนเสียอาการยิ่งสนุกใหญ่แซวไม่หยุดจนโดนกวินมองตาขวาง
"กลัวตกหรอกเหอะ"
"กูยอมๆ ขนาดกูกับตาลยังไม่สวีทกันเท่าพวกมึงเลย" ซีว่าก่อนจะอุ้มร่างบางของแฟนตัวเองมานั่งบนตักบ้างเพื่อไม่ให้น้อยหน้าไอ้คู่ผัวเมียปลอมๆ ที่เก่งแต่แกล้งกันไปมาไม่ 'เรียล' เหมือนคู่เขา
“เล่นกันมากๆ ขอให้ผีผลักให้ได้กันจริงๆ เถอะพวกมึง"
"ไม่-มี-ทาง!!"
- Writer
