EP.17 - เพื่อนบ้าน
994 Words
ปัง!
“เฮ้ยเดี๋ยว!!” ฉันยืนอ้าปากค้างอยู่หน้าประตูห้องของผู้ชายคนแรกที่กล้าปฏิเสธคำขอของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แถมยังพูดคำว่ารำคาญใส่ฉันทุกครั้งที่เจอเลยด้วย!
โอ๊ยให้ตาย! ฉันเชื่อแล้วว่าอีตานี่มันเย็นชาสุดขั้วจริง ๆ! ฉันลงทุนออดอ้อนขนาดนี้แล้วยังไม่หวั่นไหวใจอ่อนเลยสักนิดเหรอหะ! เหอะ! ดูถูกเมบีเกินไปแล้วนะยะ! คอยดูเถอะอิตาขอนไม้! ฉันจะทำให้ผู้ชายตายด้านอย่างนายมาสยบแทบเท้าฉันให้ได้เลยคอยดู!!
.
.
.
[บทบรรยาย กาฬวาต]
EROTIX PUB
“ทำไมวันนี้สีหน้ามึงแปลก ๆ วะไอ้กาฬ?”
ผมชะงักแก้วเหล้าที่กำลังจะดื่มค้างไว้ก่อนจะปรายตามองไอ้ผู้ชายหน้าสวยข้างกาย ไอ้ซิมซ์มองผมกลับด้วยความสงสัยทำให้ไอ้เพื่อนตัวร้ายอีกสองคนพากันหันมองตามมัน วันนี้ผมชวนพวกมันสามคนออกมานั่งดื่มเองแหละ และด้วยนิสัยปกติของผมคือไม่ค่อยเป็นฝ่ายชวนพวกมันมาเที่ยวสักเท่าไหร่จึงทำให้พวกเวรนี่ผิดสังเกตและนั่งจับผิดกันตั้งแต่มาถึง
มันก็ไม่มีอะไรมากหรอก วันนี้ผมก็แค่อยากมาผ่อนคลายเพราะไม่อยากอยู่ห้องก็แค่นั้น… เออ! ตอบตามตรงก็ได้วะ! ความจริงคือผมหงุดหงิดยัยผู้หญิงข้างห้องนั่นต่างหากล่ะ! ไม่คิดเลยว่าจู่ ๆ ผมกับเธอจะต้องมาเป็นเพื่อนบ้านกัน รู้สึกเหมือนชีวิตผมกำลังจะเจอเรื่องวุ่นวายเพราะผู้หญิงคนนั้นเลยว่ะ ผู้หญิงที่เจอกันครั้งแรกก็ได้ทั้งจูบทั้งรอยคิสมาร์กแถมยังได้รอยตบกลับมาเต็มข้างแก้มอีกต่างหาก!
ยัยนั่นถือเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะเว้ยที่กล้าตบหน้าผม! นึกแล้วก็น่าโมโหว่ะ! ตัวเองเป็นคนมาเสนอให้ผมเองแท้ ๆ ผมก็อุตส่าห์สนองกลับก็เท่านั้น เห็นว่าอยากมากไง แล้วมาตบหน้าผมทำไมวะ! ตอนแรกก็ว่าจะปล่อยผ่านไปหรอกนะ เพราะคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้เจอะเจอกันอีก แต่ที่ไหนได้ล่ะ! ผ่านไปแค่ไม่กี่วันก็ต้องมาเจอเธออีกจนได้ แถมมาเจอตอนกำลังหนีผู้ชายทั้งสองครั้งเลย!
เหอะ! ผู้หญิงบ้าอะไรวะ! โคตรเจ้าชู้เลย!! ก็เข้าใจหรอกนะว่าสวย แต่เล่นเปลี่ยนผู้ชายไม่ซ้ำหน้าแบบนี้ ผมว่ามันไม่โอเคปะวะ!
“ไงมึง มีอะไรจะบอกพวกกูไหมครับ?” ไอ้บอมเบย์ละความสนใจจากผู้หญิงข้างกายมาสนใจผมแทน ทำไมพวกมันต้องมาซักไซ้อะไรผมนักวะ? แค่อยากมานั่งแดกเหล้านี่มันแปลกมากเลยหรือไงวะ!
“บางทีกูก็เกลียดไอ้นิสัยพูดน้อยของมึงนะไอ้กาฬ” ไอ้ซิมซ์ว่าพลางกระดกเหล้าเข้าปาก
“เออ! กูเห็นด้วย!” ตามด้วยไอ้บอมเบย์ที่หันกลับไปสนใจผู้หญิงข้างกายต่อ ผมเห็นมันล้วงมือเข้าไปในเสื้อของผู้หญิงคนนั้นด้วยล่ะ เหอะ! ไอ้เวรนี่ก็หื่นไม่เคยเลือกสถานที่เลยสินะ!
ผมหันกลับมามองฟลอร์เต้นด้านล่างอีกครั้ง ส่วนที่พวกผมกำลังนั่งกันอยู่เป็นโซนวีไอพีอยู่บนชั้นลอยของคลับที่สามารถมองลงไปทางฟลอร์ด้านล่างได้อย่างชัดเจน และสายตาของผมก็บังเอิญเห็นใครบางคนท่ามกลางเหล่านักท่องราตรีที่กำลังวาดลวดลายสะท้านฟ้าดินตามอารมณ์มึนเมาของตัวเอง ผมวางแก้วเหล้าในมือลงพลางหรี่ตามองอีกรอบเพื่อความแน่ใจ เธอคนนั้นสวมชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาท่ามกลางสายตานับสิบคู่ที่มองไปทางเธอ เสน่ห์อันล้นเหลือบวกกับรูปร่างเย้ายวนสะกดสายตาของผมแทบจะในทันที
“มึงสองคนมองอะไรกันวะ?”
ผมละสายตากลับมามองหน้าไอ้ซิมซ์ที่ถามขึ้นด้วยความสงสัย ก่อนจะเหลือบตามองไอ้แว่นด้านข้างที่ตั้งแต่มาถึงมันเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา และสายตาของไอ้ซันเซทตอนนี้กำลังมองไปทางเธอคนนั้น ผมรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่เห็นสายตาเฉยชาของมันกำลังวูบไหวแปลก ๆ ยามทอดมองไปทางเธอ… ตั้งแต่คบกับมันมาผมยังไม่เคยเห็นมันใช้สายตาแบบนี้มองใครเลยนะเว้ย… เฮ้ย… หรือว่า…
นี่มันคงไม่…
“เฮ้ย! นั่นมันยัยสวยที่มาอ่อยมึงวันนั้นไม่ใช่เหรอไอ้กาฬ?” ไอ้ซิมซ์ตะโกนถามแข่งกับเสียงเพลงทำให้ไอ้ซันละสายตาจากร่างบางนั่นกลับมา มันชะงักไปนิดหน่อยเมื่อเจอสายตาจับผิดของผมจ้องมองอยู่ก่อนแล้ว
“แม่งเอ๊กซ์ฉิบหายเลยว่ะ! สรุปมึงฟันหรือยังวะ?”
ผมเหลือบตามองไอ้บอมเบย์ด้วยสายตานิ่ง ๆ พลางยกเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่สนใจจะตอบ ลืมไปว่าไอ้พวกเวรนี่มันเข้าใจว่ายัยนั่นเป็นเด็กผมจริง ๆ ก็เธอเล่นตีบทแตกซะขนาดนั้นนี่นะ พูดขนาดนี้ก็คงจะเดากันออกแล้วล่ะว่าผู้หญิงด้านล่างที่กำลังโยกย้ายกลางฟลอร์นั่นเป็นใคร…
เหอะ! ก็ยัยผู้หญิงเก็บเวล… เมบียังไงล่ะ!
“อ้าว? มึงจะไปไหนวะ?”
“เข้าห้องน้ำ… จะตาม?”
ผมลุกขึ้นยืนพลางปรายตามองไอ้ซิมซ์ มันส่ายหัวพลางแสยะยิ้มกวนตีน ผมเหลือบมองไอ้ซันครู่หนึ่งซึ่งเป็นจังหวะที่มันเงยหน้าขึ้นมองผมพอดิบพอดี ผมว่าไอ้เวรนี่แปลก ๆ แล้วล่ะ มันต้องมีซัมติงอะไรกับเมบีแน่ ๆ เลย ไม่อย่างนั้นไอ้คนหน้าตายอย่างมันไม่ใช้สายตาแบบนั้นมองเธอหรอก!
หึ! แบบนี้มันต้องลองของสักหน่อยแล้ว…
- Writer
