sabah uyandıgımda Sinan yoktu içimi endişe sardı bırakıp gitmişmiydi yoksa yatak çarşaflarını üzerime dolayıp etrafta gezindim hiç bir yerde yoktu telefonu alıp aramayı düşündüm tuşlara bastım arama tuşuna basacakken kapının açıldıgını fark ettim Sinandı yüzümde tuhaf mutluluk oluştu koşarak gidip sarıldım Sinan şaşırarak elinde ki poşetlerle sarıldı. "Ne oldu derya bir şey mi oldu" "Yok bir şey olmadı sadece seni görmeyince korktum ve çok özledim" deyip dudaklarına yapıştım elindeki poşetleri kenara bırakıp kaldırdı beni kucagına aldı ama dudakları dudaklarımı bırakmadı salona kadar taşıdı kanepede oturttu "Derya seni bi part daha sikmemi istemiyorsan uslu dur çünkü bahane arıyorum" sesli şekilde kahkaha attım "uslu durmam için elbise giymem gerek" bir şey demeden poşetlere doğru gitti ka
