(เซตวิศวะ 1 ) รุ่นพี่วิศวะคนนั้นเขาเป็นเเฟนของฉันนะ

Ep.5 มาส่งที่บ้าน

" เเต่มึงระวังโบว์เขาจะเเค้นมึงเเล้วมาหยุมน้องเขาเอาหละ !!

ไอ้ขุนเขาพูด ทำเอาผมคิดหนักทันที

เเต่ไม่เป็นไร ถึงวันนั้นก็ค่อยจัดการละกัน

" จะแปดโมงเเล้ว ไปกันเถอะ "

ผมรีบชวนไอ้แฝดสองตัวบาทเพื่อนรักไปเข้าเเถวที่สนามเพราะจะได้เวลาเเล้ว

ระว่างทำกิจกรรมหน้าเสาธง

ผมหันไปเห็นน้องอิงอิงเข้าพอดีน้องเขาก็หันมาสบตาผมเข้าเหมือนกัน เเต่รีบชักสายตากลับราวกับจะหลบหนีผม หรือเพราะน้องเขายังเขินเรื่องเมื่อเช้าที่ผมพูดกับเพื่อนน้องว่าจะจีบ

" ไปห้องน้ำก่อนได้ปะ กูปวดฉี่ !!

ไอ้เเฝดสายฟ้าหันมาชวนผมเเละไอ้ขุนเขา

ผมกับขุนเขาเเละ สายฟ้าเดินเเยกไปเข้าห้องน้ำก่อนจะขึ้นห้องเรียนได้ยินเสียงคนคุยกันหลังห้องน้ำ

" น้องอิงอิงม.4/1โครตน่ารักเลยวะ

เห็นว่าลงสมัครเป็นเชียร์หลีดเดอร์ด้วย มีคนสวยๆ ขาวๆเเบบน้องเขาเต้นให้ค่อยน่าดูหน่อย"

" เออ..เเม่งโครตน่ารัก เพื่อนน้องสองคนก็น่ารักชิบหาย กูเเม่งอยากได้เลย ..

เสียงคุยเงียบหายไป สายธารกับสองเเฝดยืนฟังเงียบ ๆไม่รู้หรอกว่าใครพูด

"กูว่ามึงมีคู่เเข่งเเล้วว่ะไอ้เพื่อน มึงไม่ต้องทำคะเเนนเเล้ว. ขอน้องเขาเป็นเเฟนเเม่งเลย !!

.. ไอ้เเฝดสายฟ้าพูด

" กูกลัวกูเร่งรัดน้องเขาเกินไป " ...

ผมไม่เเน่ใจว่าน้องเขาจะอยากเป็นเเฟนผมไหม เพราะถึงน้องเขาจะแอบชอบผมมานาน เเต่ตอนนี้ผมจะจีบน้องเขาไม่รู้เขาจะว่าไงบ้าง..

" เดี๋ยวพวกนั่นเเม่งคาบน้องไปเเดกเอานะ "

ไอ้เเฝดขุนเขาเสริมขึ้นมา..

กูมีเเผนละ น้องเขาเอารถไรมา ??

ไอ้สายฟ้า หันมาถามผม

" มอไซต์ จีออโน่คันสีขาวอะ มึงถามทำไม " ??

" เดี๋ยวตอนเที่ยงกูจะแอบไปปล่อยลมรถน้อง

ตอนเย็นน้องไม่มีรถกลับมึงก็ไปส่งละกัน

มึงอย่าลืมบอกความในใจมึงด้วยล่ะ..ถ้าให้ดีขอเป็นเเฟนด้วย !!

ไอ้เเฝดสายฟ้าพูดเเผนการของมันมาซะยาวเหยียดทีเเรกผมไม่เห็นด้วยหรอก

เเต่มันบอกว่า งั้นก็ปล่อยให้ไอ้พวกเวรนั้นจีบน้องผมไม่ยอมหรอก เลยให้มันทำตามเเผน

เที่ยงวันหลังทานข้าวเสร็จไอ้สายฟ้าย่องไปเเอปปล่อยลมรถน้องอิงอิงจนเเบนเป๋ทั้งสองข้าง

.." เรียบร้อยตอนเย็น มึงทำตามเเผนได้เลย "

ไอ้สายฟ้าหย่อยก้นลงนั่งข้างผมเเละขุนเขา ตักข้าวทาน

เย็นวันนั้นอิงอิงที่มีคัดตัวเชียร์หลีดเดอร์เลิกช้ากว่าปกติ

"คนที่ผ่านพวกพี่จะติดชื่อไว้ที่บอร์ดในวันศุกร์นะคะ วันนี้พวกน้องๆกลับบ้านได้เลยคะ "

อิงอิงเเละพราวฟ้าเเยกกันตรงหน้าหอประชุม

พราวฟ้าพี่ชายมารอรับอยู่เเล้ว

ส่วนเธอก็รีบตรงดิ่งไปยังโรงจอดรถอเพื่อจะกลับบ้านเช่นกัน

" ตายเเล้วรถยางเเบนเเป๋เลยนะกลับบ้านยังไงเนี้ย "

อิงอิงตกใจที่เมื่อเช้ารถเธอยังปกติอยู่เลย เเต่ตอนนี้ยางกลับเเบนทั้งสองข้าง

" คุณพ่อก็น่าจะยังไม่เลิกงานซะด้วยสิ"

พ่อเธอเป็นหมอ บางครั้งเคสด่วนเลยไม่อยากรบกวน

เธอรีบวิ่งออกมาดูเผื่อรถพี่ชายพราวฟ้ายังออกไปไม่ไกลเเต่กลับไม่ทันเเล้ว รถพี้ชายพราวฟ้าออกไปจนลับตา ไล่ตามคงไม่ทัน

อิงอิงหันซ้ายหันขวาใบหน้าสวยเริ่มสลดลงทันที

" จะกลับบ้านยังไงเนี่ย "

สายธารที่แอบอยู่เห็นก็น้องทำท่าเหมือนจะร้อไห้สงสารน้องจับใจ ไอ้สายฟ้าเล่นเเรงไปเปล่าเนี่ย

"น้องอิงทำไมมานั่งตรงนี้ครับ ทำไมไม่กลับบ้าน"

พี่สายธาร รถหนูถูกปล่อยลมคะ ยางเเบนเเป๋เลย จะโท.หาคุณพ่อให้มารับ ท่านก็น่าจะทำงานอยุ่เงยไม่อยากรบกวนคะ "

อิงอิงมีสีหน้าเศร้าลงอีกครั้งคราวนี้น้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้จนผมต้องรีบปลอบ

"ไม่ร้องนะอิง คงมีคนใจร้ายเเกล้งเราเเหละ"

"เอางี้ ..กลับกะพี่ไหม.. พี่เพิ่งช่วยงานอาจารย์เสร็จ กำลังจะกลับบ้านพอดีเลย !!

ผมเอ่ยช่วนอิงอิงกลับบ้านด้วยเข้าเเผนการของไอ้สายฟ้า น้องก็ไม่ปฏิเสธซะด้วย ..

" อิงรบกวนพี่สายธารด้วยเเล้วกันคะ "

อิงอิงลุกขึ้นยืนขึ้นมา ผมรีบไปถอยรถบิ้กไบต์คันโปรดออกมา

" น้องอิงเอาหมวกกันน้อคมาใส่ด้วยครับ .. "

ผมเห็นน้องอิงเดินไปที่หยิบเสื้อกันหนาวออกมาจากไต้เบาะ ผมเลยให้น้องเอาหมวกันน้อคมาด้วย

ฉันหยิบหมวกกันน้อคมาใส่ ตามที่พี่สายธารบอก

เเละสวมเสื้อกันหนวสีชมพูทับชุดพละ เพราะนี่เย็นมากเเล้วกลัวหนาว

เจ้ายักษ์รถบิ้กไบต์ของพี่สายธารคันใหญ่เเละสูงมาก ฉันพยายามขึ้นเเล้วเเต่ขามันสั้น ขี้นคร่อมไม่ได้จริงๆพี่สายธารคงจะเห็นฉันพยายามจนเหนื่อยเลยลงจากรถมาอุ้มฉันขึ้นไปนั่ง

" ทีหลังก็ดื่มนมเยอะๆหน่อยนะจะได้สูงๆ "

ผมเห็นน้องอิงพยายามขึ้นเจ้ายักลูกรักผมเเต่ก็ไม่ได้ซักที เลยสงสารลงมาอุ้มน้องขึ้นไปนั่งเเล้วผมก็คร่อมตามก่อนจะขับออกไปไม่เร็วมากนักกลัวน้องจะหงายหลัง

น้องอิงกอดเอวผมเเน่นราวกับกลัวตก..

อิงอิงบอกพิกัดบ้านตัวเองให้พี่สายธาร. เขาเพิ่งรู้ว่าน้องอยู่หมู่บ้านไกล้ๆเขา เเต่คนละโครงการกัน

ทำไมเขาไม่เคยเจอหน้าน้องเลยนะ ..

ใช้เวลาไม่นานรถบิ้กไบต์จอดลงที่บ้านน้อง

เเม่ของเธอออกมารับด้วยท่าทางเป็นห่วงเพราะนี้ก็หกโมงกว่าๆเเล้ว

" อ้าวอิงอิง ลูกทำไมกลับมืดขนาดนี้ละเเล้วนี่ใครมาส่ง "

" รุ่นพี่คะเเม่ พอดีรถของหนูโดนปล่อยลมรถ

เเบนหมดเลยคะ "

" สวัสดีครับ "

ผมยกมือไหว้เเม่น้องอิงๆ อย่างสุภาพ

" สวัสดีจ้า เข้ามานั่งในบ้านก่อนสิทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนเดี๋ยวคุณพ่อก็กลับมาเเล้วอีกเเป้บก็ถึง. "

เเม่ของน้องอิงชวนผมทานข้าวเบ็นด้วย มีรึผมจะปฏิเสธ

" ได้ครับ รบกวนด้วยเเล้ว... "

ผมจอดรถบิ้กไบต์ไว้หน้าบ้านน้องอิงก่อนที่จะเดินตามน้องอิงเเละเเม่เข้าไปในบ้าน

ผมนั่งลงบนโซฟา กับเเม่ของน้องอิง

เเม่บ้านยกน้ำมาให้ บ้านของน้องอิงก็ใหญ่พอๆกับบ้านผม

"อิงอิงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนลูกได้ลงมาทานข้าวกัน "

" คะเเม่ พี่สายธารนั่งคุยกับคุณเเม่ไปก่อนนะคะ "

ผมมองสาวน้อยวิ่งขึ้นบรรไดไปยังชั้นสอง

คงเป็นห้องของเธอ

" ขอบคุณนะที่มาส่งน้องอิงของเเม่ ถ้าไม่ได้เราน้องอิงคงร้องไห้เเน่ๆ "

เเม่ของน้องอิง ขอบคุณผมยกใหญ่

" ครับไม่เป็นไร ผมยินดีครับ "

ลูกสาวเเม่นะออกจะแก่นๆ ซนๆ เมื่อเช้านี้บอกเเม่อยากเป็นเชียร์หลีดเดอร์ เเม่นี่ตกใจเลย "

"ผมว่า น้องคงอยากลองอะไรไหม่ๆบ้างเเหละครับ "

เอ้ะ.. อิงอิงบอกว่าเราเป็นรุ่นพี่ อยู่ชั้นไหนเเล้วหล่ะ??

" ผมอยู่ม.6เเล้วครับ "

หืมม.. งั้นคงรู้จักคนที่เลี้ยงขนมลูกสาวเเม่เมื่อวานเเน่เลย