Ep.5 เป็นเเฟนกันนะ

1286 Words

" อ๋อ.. ผมเองครับที่เดินชนน้อง เเล้วเลี้ยงขนมน้องเป็นการขอโทษ " อ้าว.. "จริงหรอเนี่ยโลกกลมจัง เป็นไง โกนลูกสาวเเม่หลอกทานซะคุ้มเลยสิเเถมยังสั่งมาฝากเเม่อีก !! "ไม่เป็นไรครับ ถือวาเป็นการเลี้ยงไถ่โทษน้องเพราะผมชนน้องเจ็บ พาไปทำเเผลก็ไม่ไป " " เเม่คะ พี่สายธารคุยอะไรกันคะ อิงคุยด้วย " ผมมองเห็นน้องอิงวิ่งลงมาจากชั้นสอง อย่างรวดเร็ว จนเเม่เธอต้องห้ามเพราะเดี๋ยวเธอตกเเล้วจะเเย่เอา น้องอิงในชุดนอนลายน่ารักผิวขาว ตาโต ขนตางอนกริบ คล้ายๆคุณเเม่ของเธอ จนผมอดมองไม่ได้ " อิงอิงไม่วิ่งลูก เดี๋ยวจะล้มเอา" "ระดับนี้ไม่มีล้มหรอกคะ อิงวิ่งจนเซียนไปเเล้ว " เธอนั่งลงข้างๆคุณเเม่ ตรงข้ามกับผมพอดี น้องน่ารักซะจนผมอดจะมองเธออีกครั้งไม่ได้เลย " มองลูกสาวน้าขนาดนี้ ใช่เเค่รุ่นพี่รึเปล่าน้าน้องอิง " .. เเม่น้องอิงเเซวผม จนผมนี่นั่งเกร็งจนทำตัวไม่ถูกเลย สงสัยเมื่อตอนสาวๆ คงจะเเสบเหมือนน้องอิงตอนนี้เเน่ๆ อ้าว นู่น ..เสียงรถคุณพ่อมาเเล้วเดี๋ยวเเม่ออกไปรับก่อน !! เเม่น้องอิงเดินออกไปรับสามีเธอ ไม่นานก็เดินเข้ามา ผมยกมือไหว้พ่อของน้องอิง ด้วยท่าทางสุภาพ "สวัสดีครับ " อ้าว.. หลานคุณเหรอผิง ?? " ไม่ใช่คะ นี่รุ่นพี่ที่โรงเรียนน้องอิง มาส่งลูกเพราะรถมอไซต์ยางเเบนนะคะ ผิงเลยชวนทานข้าวด้วย " หมอกวิณพ่อของอิงอิงพยักหน้ารับ อืม.. " ขอบใจนะที่มาส่งน้อง มาสิทานข้าวกันพ่อหนุ่ม" หมอกวินเเละเเม่ขนมผิง เดินนำไปที่โต้ะอาหาร อิงอิงเเละกวินเดินตามมา ป้านวลเเม่บ้านยกอาหารมาวางไว้ ส่งกลิ่นหอมกรุ่น ชวนน้ำลายไหล " วันนี้มีแกงจืดสาหร่ายใส่เต้าหู้เยอะๆของโปรดคุณหนูอิงด้วยนะคะ " "ป้านวลนี่รู้ใจอิงจังเลยคะอิงจะทานให้หมดเลย " " พอจะทานได้ไหม พ่อหนุ่ม ?? "ทานได้ครับ. ผมทานได้หมด. " " อาหารอร่อยมากเลยครับ" ผมเอ่ยปากชมหลังจากตักเเกงจืดสาหร่ายเมนูโปรดน้องอิงใส่ปาก มิน่าน้องอิงถึงชอบทาน อร่อยจริงๆ ทานข้าวไป พ่อเเม่น้องอิงชวนคุยกันไป ทำเอาบรรยากาศไม่ตึงเครียดเท่าไหร่นัก "ชื่ออะไร ลูกเต้าเหล่าใครล่ะเราอะ .. !! พ่อของน้องอิงที่นั่งเงียบๆอยู่ถามผมขึ้นมา " ผมชื่อสายธาร พ่อผมชื่อ. อคิณ เเม่ชื่อ. น้ำชา เป็นนักธุรกิจ เจ้าของอัศวเทพกรุ้ปเเละเจ้าของฟาร์มองุ่นที่เขาใหญ่ครับ " " อ๋อ .. ลูกไอ้คิณ.. " คุณลุงรู้จักพ่อผมด้วยหรอครับ "อืม.. เพื่อนกันสมัยเรียนมัธยม ตอนอายุเท่าๆเรานี่เเหละ เเต่พอจบม.ปลาย อคิณไปเรียนต่อเมืองนอก ไม่ได้เจอกันอีกมาได้ข่าวอีกที มันกลับมาเเต่งงาน ที่เมืองไทย " " ครับตอนนี้คุณพ่อคุณเเม่ก็บินไปๆมาๆเมื่อไทยเมืองนอก ผมอยู่บ้านกับพี่ชาย สองคน " นั่งคุยกันเพลิน จนเวลาเกือบสามทุ่ม " ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับเดี๋ยวเรื่องรถน้องอิงผมนะให้คนของพ่อพาไปซ่อมให้ ส่วนน้องอิงถ้าคุณพ่อคุณเเม่ไม่ว่าอะไรผมจะเเวะมารับไปโรงเรียนเองครับพรุ่งนี้ " จ้ะ .. เเม่ฝากน้องด้วยนะ " "ได้ครับไม่เป็นไร ผมไปก่อนนะครับ. " " อิงอิงไปส่งพี่เค้าหน่อยลูก " ผมลาท่านทั้ง เเล้วเดินออกมากับน้องอิงที่มาส่ง.. " ขอบคุณพี่สายธารมากนะคะที่มาส่งอิง " ครับพี่กลับก่อน เดี๋ยวถึงบ้านทักมาหานะ.. '" ขับรถดีๆนะคะ บ๊ายบายคะ " อิงอิงยืนยิ้มกว้างโบกมือส่งผมที่คร่อมเจ้ายักรถคันโปรดเตรียมจะกลับบ้าน บรืน... รถผมเเล่นออกไปเธอจึงหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน "น้องอิง ไปนอนเเล้วนะคะคุณพ่อคุณเเม่วันนี้คัดตัวชมรมเชียร์เมื่อยมากเลยคะ " ฉันกลัวคุณพ่อคุณเเม่ถามเรื่องพี่กวินเลยรีบขึ้นห้องไปนอนซะเลย ขึ้นมาบนห้องก็ไม่ได้นอนหรอก เล่นโทรศัพท์เลื่อนไปเลื่อนมาเรื่อยเปื่อย จนเเชตของพี่สายธารเด้งขึ้นมา สายธาร : ถึงบ้านเเล้วครับ น้องอิงจะนอนรึยัง.. Read .. ผมส่งเเชตหาน้องอิง เพื่อบอกว่าถึงบ้านเเล้วครับ ขึ้นอ่านทันทีราวกับน้องคอยผมอยู่ ผมเลยคิดลังเลจะขอน้องเป็นเเฟนเลยดีไหม.. Ai Aing : อิงยังไม่ง่วงคะ สายธาร : พี่มีเรื่องจะคุยกับน้องอิงพรุ่งนี้ Ai Aing. : คุยตอนนี้เลยไม่ได้หรอคะ อิงอยากรุ้.. สายธาร : ไม่ได้ครับ เดี๋ยวไม่เห็นคนเขินเหมือนเมื่อตอนเช้า หือ..พี่สายธารเขาจะบอกอะไรเรานะ ทำไมต้องพุดว่าเดี๋ยวจะไม่เห็นเราเขินเหมือนเมื่อตอนเช้า. ฉันอยากรู้จนทนไม่ไหวคาดคั้นพี่สายธารก็ไม่ยอมบอก Ai Aing : งั้นอิงไม่อยากรุ้เเล้วคะ -_- สายธาร : ไม่งอนสิครับตัวเล็กเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เลี้ยงสตอเบอรี่ช้อตเค้ก Ai Aing : โอเคคะห้ามลืมนะ อิงจะนอนละฝันดีนะ คะ สายธาร : ฝันดีครับตัวเล็กของพี่. ♡ ผมนั่งยิ้มคนเดียวให้กับโทนศัพท์ จนสายลมพี่ชายผมที่นั่งอยู่ในห้องด้วย ถึกับต้องถาม.. มึงนั่งยิ้มคนเดียว มีสาว. ?? อืม .. "กำลังจีบน้องอยู่พรุ่งนี้ว่าจะขอคบ " " คุยกันนานเเล้ว ?? .. เฮียสายลมถามผมอีกครั้ง " สองวัน " ผมตอบเฮียวายุเเต่มือก็ยังพิมพ์เเชตยุกยิกๆ ส่งหาน้องอิง ไอ้สัดด.. ใจร้อนเกิ๊นน.. เฮียสายลมถึงกับส่ายหัวพรืดให้กับความใจร้อนของผมเเล้วก็ลุกเดินกลับห้องเขาไป ผมบอกฝนดีน้องอิงเเล้วก็ลุกไปอาบน้ำ เนรียมตัวเข้านอน พรุ่งนี้ไปโรงเรียนเเถมยังต้องเเวะไปรับน้องอิงด้วยต้องตื่นเช้าหน่อย เช้าวันต่อมา.. ผมตื่นเเต่เช้ารีบจัดการตัวเองเเล้วออกมารับน้องอิง วันนี้เอารถเก๋งออกมา เพราะกลัวน้องใส่กระโปรงเเล้วนั่งคร่อมเจ้ายักไม่สะดวก ผมขับรถออกมาถึงหน้าบ้านน้องอิงเเล้วจึงทักไปบอกน้อง เห็นน้องอิงออกมาพร้อมกับคุณเเม่ "สวัสดีครับเเม่ คุณพ่อละครับ " " สวัสดีจ้า คุณพ่อไปโรงพยาบาลเเล้วจ้า มีเคสด่วน " " เเม่คะอิงไปโรงเรียนก่อนนะคะ " อิงอิงหันไปลาเเม่เเล้วยกมือไหว้ ก่อนจะขึ้นมาบนรถ ผมขับออกไปอย่างช้าๆไม่เร็วมากนัก พี่สายธารมีอะไรจะบอกอิงหรอคะ ?? น้องอิงทวงถามทันทีที่ขึ้นรถผม ผมเงียบอยู่พักนึงไม่รู้จะเริ่มยังไงก่อนดี คือพี่... พี่อยากขอน้องอิงเป็นเเฟน.. เป็นเเฟนได้ไหมครับตัวเล็ก .. ♡ ฉันหน้าร้อนผ่าวว.. ราวกับถูกไฟเผาด้วยความเขินรีบเบื่อนหน้าไปมองด้านนอกกระจก ว่าไงครับตัวเล็ก .. ไม่เร็วไปหรอคะ.. ?? ฉันถามหยั่งเชิงพี่สายธาร.. ไม่เร็วไปหรอกครับ คบกันไปเรียนรู้กันไปก็ได้ พี่อยากใช้เวลาม.หกกับน้องอิงให้มากที่สุด " นะครับ เป็นเเฟนพี่นะตัวเล็ก .. "

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more