Marry Me, Mr. Playboy

“Nagsasayang ka lang ng laway,” sabi ko kay Ania. Bakit ba kasi kailangan pang ma-inlove sa maling tao? Kaya talaga ayaw kong pumasok sa mga ganyang relasyon eh. Iiyak ka rin naman sa huli. Love is a short-termed happiness. Masasaktan at masasaktan ka rin sa huli. Sinamaan niya lang ako ng tingin sabay baling ulit sa gate na gawa sa bakal, kinulayan ng puti kaya eleganteng tingnan. Rinig ko rin ang bulungan sa loob ng mansyon pero walang kahit isang nagbukas para sa amin. “Greg!” sigaw ulit ni Ania. Humihina na boses niya dahil kanina pa siya sigaw ng sigaw kahit wala namang sumasagot. Naghintay pa kami ng halos dalawang oras doon at pumunta agad sa Leys, bar ng kaibigan naming si Lea. “Pinagtaguan ka na nung gago,” mahinang sabi ni Lea. Pero ‘di siya pinansin ni Ania. Inom lang siya ng inom. Napapatingin naman ako sa kabuuan ng bar. Maraming tao ngayon kaysa sa normal na araw. Siguro dahil nalalapit na ang pasko. Maraming sumasayaw sa gitna. ‘Di ko nalang tiningnang masyado kasi may malaswang sumasayaw. Nang mapadpad ang paningin ko sa mga table, uminit agad ang sulok ng mga mata ko sa galit. Nandito lang pala ang gagong iniyakan ni Ania. Inubos ko muna ang laman sa baso ko bago tumayo at pumunta sa table kung nasaan ang lalaking kanina pa hinahanap ni Ania. Pagkarating ko sa table nila napatingin agad ‘yung mga kasama niya. ‘Di niya ako napansin n’ung una kasi nakatuon lang ang atensiyon niya sa babaeng kausap. Tumikhim muna ako. Nilakasan ko para makuha ang atensiyon ng gago. Nakita ko namang nanlaki ang mga mata niya pero agad rin napalitan ng nakakalokong ngiti. “What bad air brought you here?” tanong niya sakin at inalis ang kamay niya naka-akbay sa kausap niya kanina. Tinitigan ko muna siya ng ilang segundo. ‘Di ko alam bakit nahulog ang loob ni Ania dito eh wala namang s*x appeal at babaero pa. May buhok pang ‘di mo alam kung nasuklayan ba o sadyang wala lang talaga silang suklay para ayusin iyon. “Sorry for the disturbance. Pero baka ‘di niyo nabasa yung nakasulat sa labas?” sabay turo ko sa pintuang may karatulang nakalagay ‘No pets allowed’. Sinundan naman nila ng tingin yung tinuro ko. Pero imbes na maiinis binigyan lang ako ng mukhang gago. “No pets allowed,” basa ko ng malakas para marinig nila o niya. “Ibig sabihin bawal ang mga unggoy,” Dagdag ko at iniwan na silang nakanganga lang at ang iba ay may galit sa pagmumukha ng isa’t isa. ‘Di ko alam kung nagulat sila sa sinabi ko o ‘di lang talaga nila na gets yung sinabi ko. “That was rude.” Bumaling ako sa may kanan ko nang marinig ko iyon. His voice sounds so husky and very soothing yet his face and built looks like he’s ready to fight. He is holding a glass of tequila with lemon on side. Nakatitig lang doon na parang ‘di niya alam kung iinumin niya ba ‘yun o aasawahin. I just shrugged and left him. ‘Di ko naman alam kung ako ba ang sinasabihan niya o ano kasi sa baso lang naman siya nakatingin. Dumiretso lang ako sa table namin. ‘Di ko na nakita si Ania at si Lea naman kinakausap ang isang waiter. “Okay. Will be there in a minute and please escort Ania so she can go home safely,” rinig kong sabi niya sa waiter. Nakita ko namang tumango lang ‘yung waiter at umalis na agad sa harap niya. Umupo naman ako sa pwesto ko. “Si Ania?” tanong ko sa kan’ya kahit na narinig ko ‘yung sinabi niya sa waiter. “Umuwi na,” sagot niya sa tanong ko at may tinawagan sa phone niya. Mag-isa na naman ako nito. Malayo ang bahay ni Ania sa amin kaya ‘di kami pwedeng magkasabay. Kay Lea naman minsan dito lang natutulog o ‘di kayay sa condo ng fiancé niya. Pagkatapos ng ilang minuto ay nagpaalam na siya sa’kin. May aasikasuhin lang daw muna siya sa kabilang branch ng Leys. Nagtagal muna ako ng halos kalahating oras doon bago naisipang umuwi. “Kumain ka na?” bungad na tanong ni Mommy sa akin. Bumeso muna ako at tumango na sa kanya. “Amoy alak ka na naman.” Nakangusong sabi niya sa’kin. Nginitian ko siya. Ayaw na ayaw niya kasing umiinom ako tapos ako ang magmamaneho kasi ‘di daw maiiwasan ang disgrasya. Nag-iisang anak na babae ako at bunso pa kaya minsan ‘di nila mapigilang maging over protective sa akin. “Nagkayayaan lang Mom, kasi may problema na naman si Ania,” sabi ko at naupo sa sofa. Nakita ko namang umalis siya sa harapan ko at pumuntang kusina. Pinikit ko lang ang mga mata ko at minasahe yung gilid ng noo ko. ‘Di nagtagal dumating si Mommy na may dalang tubig at inabot sa akin. “Inom ka muna. Sa susunod ‘yung bilin ko sayo anak ha. Kung uminom ka tawagan mo lang mga kuya mo o ‘di kaya ‘yung driver natin,” Ininom ko muna ‘yung tubig na binigay niya sa akin bago tumango. “Opo Mom. Bakit nga pala gising ka pa?” malapit na rin kasing mag alas nuwebe. Eh madalas tulog na siya sa ganitong oras eh. “’Di ako makatulog eh. Alam mo namang nahihirapan akong makatulog ‘pag wala ang Daddy niyo.” Sabi niya sa’kin sabay masahe ng ulo ko. Pinikit ko ulit ang mga mata ko. Narinig ko rin ang buntong hininga ni Mommy. Laging ganyan si Mommy ‘pag minsan natatagalan si Daddy sa work minsan. Kung noong nagka-isip ako ay minsan nakokornihan, na-ooahan o nasasagwaan ako pero ngayon napapangiti na lang ako. I want to have a long lasting relationship like them. Even though they’ve age. ‘Di pa rin nawawala ‘yung sweetness sa isa’t isa. ‘Di ko namalayang nakatulog pala akong ganun. Nagising na lang akong nasa kwarto ko na. Nang tingnan ko ang orasan sa harapan ay malapit ng mag-alas dose. Wala naman akong gagawin ngayon. Naligo muna ako bago lumabas ng kwarto ko. Naabutan ko si Mommy na kausap si Manang na nagluluto ng ulam. Lumapit ako kay Mommy at humalik sa pisngi niya. “Oh gising ka na pala!” tuwang sabi niya sa ’kin. ‘Obviously Mom kita mo ngang nandito na ako sa harap mo.’ “Aalis lang po ako Mom, may bibilhin lang,” paalam ko sa kanya. “’Di ka ba kakain muna?” umiling lang ako at umalis na. Kinuha ko lang ‘yung susi sa may lalagyan. Nakita ko si Kuya Rence na pinapaliguan si Terry ‘yung aso niya. Nang makita niya akong papalapit sa kanya ay agad kumunot ang noo niya. “Seriously? What’s with that outfit?” ‘di ko nalang pinansin ‘yung sinabi niya at hinalikan siya sa pisngi. “May lakad ako, Kuya,” Sabi ko sa kanya na parang sinasabing kailangan kong magsuot ng maayos kasi may lakad ako. Nilayo muna niya sa akin si Terry bago pinagpagan ‘yung damit na suot niya. “You want me to drive you?” umiling agad ako sa offer niya. May ginagawa siya at kaya ko namang umalis mag-isa. “You sure?” tanong ulit niya habang nakataas ang isang kilay. “Yes. And wala akong kikitaing lalaki,” natatawang sabi ko ng makitang iba na ang titig niya sa akin. “Okay just don’t forget to text me. I’m always free.” Tumango nalang ako at nagpaalam na sa kanya. Kumain muna ako sa isang fast-food chain bago naghanap ng bibilhin ko. Mabuti na lang at walang maraming tao sa paborito kong kainan. Siguro dahil mag-aala-dos na rin. Na-traffic din kasi ako sa daan kanina. May nagkabanggaang kotse pa kanina. Mabuti na lang at walang masyadong nasaktan daw. Paikot-ikot lang ako sa isang shop. ‘Di ko kasi alam kung anong mas bagay kay Kuya Rence. ‘Di naman siya mapili pero baka ‘di bagay ‘pag sinuot niya na. Tinaas ko sa harapan ko ang dalawang rolex na kanina ko pa tinitigan. ‘Di ko naman kasi pwedeng tawagan si Kuya Rence kasi ‘di na surprise ‘yun. Ibaba ko na sana ng marinig kong may nagsalita sa likod ko. “Need some help?” That voice was familiar kaya napatingin ako sa likuran ko. I gasped as I saw how his looks made my eyes twinkle pero binalik ko agad sa normal ‘yung expression ko. I smiled at him and he smiles at me too. Kaya binaba ko na lang muna ‘yung dalawang rolex na hawak ko sabay tago sa likod. I don’t know why I did that. But I just have the feel to do that. “Don’t worry I don’t bite,” sabi niya ng mapansin ang ginawa ko at tiningnan ako ng nakakalokong ngiti. His smile makes me want to throw myself at him. Ang ganda lang. Tinanguan ko siya sabay tingin sa mga taong nandito sa loob. ‘Di karamihan ang mga taong ‘andito and most of the people na nandito ay mga lalaki lang at may mga magjowang magkasama. It is really the best gift to give for man. Binaling ko naman ‘yung tingin ko sa kanya ng marinig ko ang marahan niyang tikhim. Right! Pinakita ko sa kanya ‘yung dalawang rolex na hawak ko. I was thinking of buying a rolex but stuck at what design to choose. Pareho naman kasi sila ng kulay. Black but they differ sa design lang. “For boyfriend?” he asked while eyeing at it seriously. He pouted when I put it on the table. Nakakangalay din kasi. Kanina ko pa kasi ‘yan hinahawakan. “Nope,” tipid kong sagot. Tumango siya at tiningnan ulit ‘yung dalawang rolex. Kinuha niya ‘yung isang rolex na simple lang ang design. That was my choice too. “This one’s nice.” Tipid na tango lang ibinigay ko sa sinabi niya. And I ended up buying the one he suggested. “Sorry if I treated you bad that night. I sincerely apologize,” sabi ko ng mabanggit niyang ang snobber ko daw. “Your look tells you otherwise though.” Sinamaan ko naman siya ng tingin. “But really that was alright. Ice cream?” seryosong sabi niya habang diretsong nakatingin sa mata. Those eyes. Iniwas ko agad ‘yung paningin ko sa kanya. That was awkward. O ako lang ang nakaka-feel n’un. Tumingin naman ako sa labas. Ang init sa labas. Kita ko pa ‘yung mga taong todo paypay gamit ang kung ano-anong gamit na hawak nila o kung anong makita nila. “Sure,” sabi ko habang nasa labas pa rin ang tingin. Nang nasa loob na kami ng ice cream shop sinabi ko na lang sa kanya ‘yung order ko. Binigyan ko naman siya ng pera. Natagalan nga lang kasi mapilit pa siyang siya na daw magbabayad. Naghanap na lang ako ng bakanteng upuan. Punuan din kasi rito. Nakatayo lang muna ako sa gilid kasi wala pa namang bakanteng table. Napapatingin lang ako minsan sa magjowang nag-aaway. Though they’re not shouting at each other but I know that there are fighting with the way they look at each other. I’m not chismosa but I just can’t keep my eyes off at them. Or maybe because the girl looks familiar. I think I saw her somewhere. Minutes passed and umalis ‘yung babae at sumunod then ‘yung lalaki. Kaya kahit wala pang isang minuto mula noong umalis sila ay umupo na agad ako. Finally. That was tiring. Mabuti na lang at wala pa si guy kasi mataas ‘yung pila. “Here it is.” Napatingin naman ako sa kan’ya ng maglapag siya ng dalawang flavor ng ice cream. Kinuha ko na lang ‘yung akin. “Thanks,” I shortly said and then taste the ice cream. Para lang kaming tanga na hindi nagkikibuan. Napapatingin din ako sa kan’ya kasi parang may sasabihin siya. I looked at him with brows up. “Hmm?” I asked him. Tipid na ngiti lang ang binigay niya sa akin. Then seconds later he spoke. “Won’t you mind me asking?” tila nahihiyang sabi niya. Nakita ko pang namumula ang magkabilang tenga niya. To ease his discomfort I gave him ‘Go on ask me’ look. “We’ve been talking and being at each other for about an hour now but I don’t know your name yet,” he said shyly. Same. I was about to give him a shake hand pero ‘di ko na lang ginawa baka ‘di niya tanggapin at mapahiya pa ako. “Pat Lorraine Gerona. Lori for short.” I wasn’t planning on giving him my full name but it just came out of my mouth like I should say it fully. My family calls me Raine. He nodded. “Jeis Louis Seriano. JL for short Miss,” he said then winked.