หน่วงใจ
1090 Words
เวลาต่อมา....
ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโดของเจไดหลังจากที่เขาไปรับฉันที่บ้าน ตอนอยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่เขายิ้มแย้มแจ่มใสพูดคุยกับพ่อแม่ของฉันอย่างปกติแต่พอขึ้นรถมาเท่านั้นแล่ะสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันทีเขาทำหน้าบอกบุญไม่รับเหมือนจำใจมารับฉัน ไหนแม่บอกว่าเจไดเขาเต็มใจให้ฉันมาอยู่ด้วยไงหรือเขาเกรงใจแม่ก็เลยพูดให้แม่สบายใจ ถ้าเขาไม่อยากให้อยู่ฉันกลับไปอยู่บ้านก็ได้นะ
"เธอนอนห้องนี้นะ" เขาเดินนำฉันเข้ามาในห้องแล้วเปิดประตูห้องนอนซึ่งเป็นห้องนอนเล็กที่ติดกับห้องนอนของเขา คือคอนโดของเจไดมีอยู่สองห้องนอนห้องใหญ่เป็นห้องนอนเขาส่วนห้องเล็กนี้เขาเอาไว้เวลาพ่อกับแม่ของเขามาเยี่ยมที่ฉันรู้เพราะตอนที่เราเป็นแฟนกันเขาก็มักจะพาฉันมาที่นี่บ่อยๆ จะว่าไปฉันก็ไม่ได้มาที่นี่นานแล้วเหมือนกันก็ตั้งแต่เราเลิกกัน
"อื้ม" ฉันพยักหน้ารับก่อนจะขนกระเป๋าตัวเองเข้าห้องส่วนเขาก็เดินเข้าห้องนอนตัวเอง ฉันจัดการกับข้าวของเครื่องใช้ตัวเองเสร็จก็เดินออกมาเพื่อหาน้ำดื่มเพราะรู้สึกเหนื่อยและพอฉันเดินออกมาจากห้องก็เห็นเขาเหมือนกำลังจะออกไปข้างนอกเพราะเขาเปลี่ยนชุดแล้ว
"เจไดจะไปไหนเหรอ"
"ไปกินข้าวมีอะไร"
"เหรอ ไปกินข้าวเหรอ" คืออยากจะบอกเขาว่าขอไปด้วยได้ไหมเพราะฉันเองก็ยังไม่ได้กินข้าวเลยแต่...
"อืม ถ้าเธอหิวก็โทรสั่งเอาละกันนะ ฉันไปล่ะ" เขาพูดขนาดนี้แล้วฉันจะขอไปด้วยก็ดูจะเสียมารยาทเกินไปก็เลยทำได้แค่ยิ้ม แต่ก่อนที่เขาจะก้าวขาออกจากห้องเสียงมือถือเขาก็ดังขึ้นมาฉันเห็นเขาหยิบมือถือขึ้นมาดูแล้วยิ้ม
"ครับ กำลังออกไป"
"ผมเลือกร้านไว้แล้ว ไม่เกินครึ่งชั่วโมงถึงหน้าคอนโดพี่เลย" น้ำเสียงที่เขาพูดมันทำไมฟังดูอบอุ่นเหลือเกินไหนจะคำพูดที่สุภาพอีกหรือคนในสายเป็นผู้หญิง พอคิดแบบนั้นใจฉันมันก็เจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าจะใช่ผู้หญิงอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า
"เจไดไปกินข้าวกับ...ใครเหรอ" ฉันเผลอหลุดปากถามออกไปทำให้เขาหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาที่นิ่งก่อนจะตอบ
"แฟน" เขาตอบน้ำเสียงนิ่งๆแต่คำตอบของเขามันทำให้ใจฉันเจ็บ
"แฟน??" ฉันถามย้ำอีกครั้งเผื่อว่าฉันจะฟังผิด
"อืมแฟน"
"เอ่อ..เจไดมีแฟนใหม่แล้วเหรอ"
"อืมมคบมาได้สักพักละ แค่นี้ใช่ไหมที่จะถามฉันรีบไป"
"อื้มรีบไปเถอะเดี๋ยวแฟนใหม่เจไดจะรอนาน" ฉันพูดทั้งไปทั้งที่ใจเจ็บเพราะทำอะไรไม่ได้มันรู้สึกน้อยใจอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากเขาออกไปแล้วฉันก็ทรุดตัวลงนั่งด้วยใจที่หน่วง คำถามในใจตอนนี้ก็คือทำไมเขาถึงมีแแฟนใหม่เร็วขนาดนี้ล่ะ แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน
เวลาต่อมา...
ฉันนั่งดูซีรีส์เรื่องโปรดอยู่หน้าทีวีห้องรับแขกถามว่ามีสมาธิดูไหมยอมรับว่าไม่มีเลยเพราะห่วงใครบางคนที่ยังไม่กลับห้องคือตอนนี้มันเกือบเที่ยงคืนแล้วแต่เจไดยังไม่กลับมาเลยไหนบอกไปทานข้าวไงทำไมไปนานจังหรือว่าเขาจะไปกันที่อื่นอีกแบบว่าไปช็อปปิ้งไปเที่ยวไปดูหนังเหมือนที่เราเคยทำตอนที่ยังเป็นแฟนกัน ฉันตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมากะว่าจะโทรไปหาเขาว่าเมือ่ไหร่จะกลับเพราะมันดึกมากๆแล้วแต่พอคิดอีกทีตอนนี้ฉันกับเขาเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วจะโทรตามมันจะดูน่าเกลียดเกินไปหรือเปล่า แต่พอคิดอีกมุมตอนที่เราเป็นเพื่อนกันฉันก็มักจะโทรหาเขาอยู่บ่อยๆถ้าตอนนี้ฉันโทรหาเขาในฐานะเพื่อนก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้งพอคิดได้แบบนั้นฉันก็ตัดสินใจเลื่อนหาเบอร์ของเจไดแต่ไม่ทันที่ฉันจะกดเบอร์ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างของเจ้าของห้องที่มาในสภาพคล้ายคนเมาใบหน้าแดงกล่ำแต่...เขาไม่ได้กลับห้องมาคนเดียว เขาเดินจับมือผู้หญิงคนนึงเข้ามาด้วยผู้หญิงคนนี้สวยมากๆสวยกว่าฉันเยอะเลยล่ะแล้วผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันด้วยใบหน้าสงสัย
"เธอเป็นใครมาอยู่ในห้องเจไดได้ยังไง" น้ำเสียงไม่พอใจเอ่ยขึ้น
"เอ่อคือ ฉันเป็นเพื่อนเจไดน่ะชื่อต้นหลิว" ฉันจำใจแนะนำตัวเองออกไปเพราะดูท่าทางแล้วผู้หญิงคนนี้เหมือนจะไม่พอใจที่ฉันอยู่ในห้อง
"เพื่อนเหรอ แน่ใจนะว่าแค่เพื่อน"
"อื้มเพื่อนจริงๆ เธอเป็น...แฟนใหม่ของเจไดใช่ไหม"
"แฟนใหม่??หมายความว่าไง แปลว่าก่อนหน้านี้เจไดเค้ามีแฟนมาก่อนงั้นเหรอ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเธอรู้จักไหม" น้ำเสียงของผู้หญิงคนนี้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจเป็นอย่างมากเมื่อรู้ว่าเจไดเคยมีแฟนมาก่อน นั่นก็แปลว่าเจไดไม่เคยบอกว่าตัวเองเคยมีแฟนสินะไม่อย่างงั้นผู้หญิงคนนี้คงไม่ออกอาการแบบนี้
"เอ่อ...คือ" ฉันไม่รู้จะตอบคำถามแฟนใหม่ของเจไดว่ายังไงจนกระทั่ง
"พี่ไม่ต้องไปสนใจหรอก" เจไดเป็นคนตอบเองเขาหันมามองหน้าฉันแวบหนึ่งด้วยสายตาไม่พอใจก่อนจะหันไปซบไหล่แฟนใหม่ของเขาอย่างออดอ้อน
"ตอนนี้พี่คือแฟนผม ส่วนอดีตของผมพี่ไม่ต้องสนใจเพราะผมเองผมยังไม่ใส่ใจเลย"
วันแรกอัพไปจุกๆ4ตอน
ไม่มีดราม่าหรอกนิยายไรท์อ่ะเรื่องนี้แนวพ่อแง่แม่งอนจริงจริ๊งงงง??
ปล.ไรท์ยังไม่ได้แก้ไขคำผิดเลยซักตอนมีเวลาจะมาแก้ให้น๊าาาา
- Writer
