เช้าวันต่อมา
"มองไปมองมาก็น่ารักนะเนี่ย" ระรินที่ตื่นนอนมองไปที่หน้าของเจย์เดนพูดขึ้น
"นอนนิ่งๆแบบนี้ก็น่ารัก ไปอีกแบบดีกว่าชอบจิกชอบกัด" ระรินยังพึมพำต่อ
"แค่น่ารักเหรอ ไม่หล่อโดนใจบ้างหรือไง หึ" เจย์เดนถามขึ้น
"ว๊าย ตื่นตอนไหนคะ" ระรินถามขึ้น
"ตื่นก่อนที่เธอจะตื่นอีก ยัยบื้อเอ้ย" เจย์เดนดึงระรินเข้ามากอดทันที
"สายแล้วนะคะ เราไม่ต้องรีบกลับเหรอคะ" ระรินถามขึ้น
"ไม่ต้องรีบหรอกบิน 11 โมงยังไงก็ทัน" เจย์เดนพูดพร้อมกับกระชับกอดระรินให้แน่นขึ้น ระรินก็กอดตอบทันที
"ไม่อยากปล่อยเลย ขอกอดแบบนี้ไปนานๆได้ไหม" เจย์เดนที่เป็นเด็กกำพร้า ไม่เคยได้รับกอดที่อบอุ่นแบบนี้เริ่มที่จะติดใจในอ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่นนี้ซะแล้วสิ
"ลุกได้แล้วคะ กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็น่าจะสายพอดี อีกอย่าง เอ่อ เอ่อ" ระรินอ้ำๆอึ้งๆๆ
"เป็นอะไร อีกอย่างอะไร" เจย์เดนคลายกอดทำท่าทางวิตกกังวลกลัวว่าระรินจะเป็นอะไรจึงถามขึ้น
"หิว หิว
