ณ ร้านกาแฟ
"ไงคร๊าบ ห้องที่ผมจัดเตียมไว้ให้ อาหารที่เอาไปเสริฟ ถูกปากไหม" เตชินที่นั่งจิบกาแฟรแแล้วถามขึ้น
"ไม่ต้องมาเนียน เรื่องที่มึงวางยาระริน ปู่กูสั่งใช่ไหม" เจย์เดนตรงเข้าประเด็น
"อือ รู้ได้ไงว่ะ"
"ปู่กูโทรมาตั้งแต่เช้า"
"หว๊าาา น่าเสียดาย ปู่นะปู่ ไม่น่าเฉลยก่อนเลย" เตชินนั่งหลังพิงที่เก้าอี้พูดออกมา
"สัส เขากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะมึง วิธีอื่นไม่มีแล้วเหรอว่ะ" เจย์เดนยังถามขึ้นอีกครั้ง
"แล้วมึงคิดว่ามันจะทันเหรอว่ะ อีกไม่กี่เดือนมึงก็จะได้เข้าคัดเลือกแล้วเนี่ยมึงจะไปหาผู้หญิงที่ดีเพรียบพร้อมมาจากไหนว่ะ อีกอย่างกูได้ยินมาว่าเด็กคนนั้นฉลาดเป็นกรดเลยนิ" เตชินตั้งคำถามออกไป
"เรื่องฉลาด กูไม่เถียง แต่ว่า"
"แต่ว่า???" เตชินทวนคำออกมาทันที
"แต่ว่ากูไม่รู้ว่า ระรินเขาชอบกูหรือเปล่า" เจย์เดนพูดจบก็ยกกาแฟดำขึ้นมาจิบ
"หึ ได้กันขนาดนั้น ทำให้รักไม่ยากหรอก ดีไม่ดีน้องเขาอาจจะชอบมึงอ
