เด็กของคุณเจย์เดน

1678 Words

ณ ร้านอาหารติ่มซ่ำ “ลงไปสิ” เจย์เดนพูดขึ้นลอยๆ “ไม่ชอบกินติมซ่ำ ก๋วยเตี๋ยวข้างถนนยังอร่อยกว่า” ระรินก้มหน้าพูดออกมา เพราะมันเป็นความจริงคนอื่นอาจจะติดหรูอยู่แพง แต่สำหรับระริน อาหารข้างทางอร่อยกว่าร้านดังๆใหญ่ๆแพงๆตั้งเยอะ “เอาละ วันนี้ฉันจะตามใจเธอวันหนึ่งในฐานะที่เธอทำงานที่ยากสำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดี เธอจะกินอะไร” เจย์เดนมองตรงพูดออกมา ทั้งตะวันและคนขับรถไม่มีใครอยากเชื่อว่าเจย์เดนเป็นคนพูดจริงๆ “อยากกิน ส้มตำ น้ำตกหมูแล้วก็ ไก่ย่าง” ระรินตาเป็นประกาย บ่งบอกว่าตัวของระรินเองชอบอาหารพวกนั้นจริงๆไม่ได้เมคขึ้นมาแต่อย่างใด “ได้ บอกทางคนขับรถละกั้น”เจย์เดนรับคำ รถถูกขับออกไปจอดที่ร้านส้มตำร้านหนึ่งที่คนในร้านไม่เยอะมากนัก โต๊ะถูกจัดเรียงบนทางเท้าบ่งบอกว่าที่ตรงนี้เป็นร้านข้างถนนโดยแท้ “ไม่ลงเหรอ” ระรินถามเจย์เดนขึ้น “จำเป็นที่ฉันต้องลง” เจย์เดนเอียงคอเล็กน้อยแล้วหันมามองระรินด้วยสายตาสงสัย “ถ้าจะกินก็ลง ไม่กินก็ไม่ต้องลง” ระรินพูดออกมาแล้วเดินลงไปสั่งอาหารทันที “คุณเจย์เดน” ตะวันเรียกชื่อผู้เป็นนายออกมาเบาๆ “จำเป็นต้องลงไปด้วยเหรอ” เจย์เดนยังถามย้ำขึ้น “ไม่น่าจะจำเป็นครับแต่ระรินคงต้องนั่งกินข้าวคนเดียว” ตะวันพูดออกมาพรางมองไปที่ระรินที่นั่งอยู่คนเดียว ปึก เสียงปิดประตู ตะวันมองไปที่เจย์เดน ตามคาดเจย์เดนยืนอยู่นอกตัวรถ “เชี้ย” ตะวันสถบออกมาทันทีที่เจย์เดนกำลังเดินไปนั่งลงฝั่งตรงข้ามระรินด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งไม่แสดงออกอะไรเลย “พี่ นั้นนายทำอะไร” เสียงคนขับรถถามขึ้น “ไม่รู้” ตะวันพูดออกมาแล้วรีบเปิดประตูรถ เดินตรงไปที่เจย์เดนทันที “แห่กันลงมาทำไมเยอะแยะคนมองกันหมดแล้ว” ระรินพึมพำออกมาทันทีที่พวกของตะวันมาสมทบ “ให้ทุกคนกลับไปรอบนรถ นายด้วยตะวัน” เจย์เดนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ตะ” ตะวันกำลังจะพูดต่อ “ฉันสั่ง” เจย์เดนหันมามองตะวัน เหล่าผู้พิทักษ์เจย์เดนทั้งหลายก็เดินขึ้นรถไปจนหมด “พอใจหรือยัง” เจย์เดนมองมาที่ระรินแล้วถามออกมา “อือ หึ พอใจแล้วเจ้าคะ” ระรินตอบออกมาด้วยสีหน้าท่าทางอารมณ์ดีผิดกับอาการท่าทางวที่อยู่บนรถก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง “เด็กก็คือเด็ก พอเจอของกินอาการก่อนหน้านี้ก็หายเป็นปลิดทิ้ง” เจย์เดนพึมพำออกมา “ฉันอายุ 17 แล้ว ไม่เด็กแล้วโตพอที่จะทำอะไรหลายๆอย่างด้วยตัวเองแล้วคะ” ระรินพูดย้ำออกมา “หึ แม่คนเก่ง” เจย์เดนพูดออกมาแล้วฉีกยิ้มเบาๆออกมา ณ บ้านพักของระริน “พรุ่งนี้ค่อยมาเครียร์กันเรื่องข้อตกลง” เจย์เดนพูดขึ้นก่อนที่ระรินจะเปิดประตูรถลงไป “คะ” “มาแต่เช้า” เจย์เดนยังย้ำขึ้นอีก “รับทราบคะคุณเจ้านาย” ระรินพูดจบก็เดินเข้าบ้านพักไป พอระรินปิดประตูบ้านพักรถของเจย์เดนก็ขับเคลื่อนออกไปทันที "นายมาส่งเหรอ" มะลิถามขึ้นทันทีที่ระรินนั่งลง "ใช่ พอดีฉันไปช่วยงานเขามา เขาเลยมาส่ง" ระริน "นี้รู้ตัวไหม ทุกคนที่นี้เขาเริ่มหมั่นใส้เธอแล้วนะเขาหาว่าเธอเป็นเด็กนาย" มะลิ "เราห้าความคิดใครไม่ได้หรอกนะมะลิ ไม่ชอบกันก็อยู่ห่างๆกันแค่นั้น" ระรินพูดจบก็เดินออกไปอาบน้ำทันที เช้าวันต่อมา "มาตามข้อตกลงที่คุยกันไว้" ระรินเดินเข้ามาถึงก็พูดขึ้น "100 ล้าน" เจบ์เดนพูดและหยิบบัญชีมาเขียนไว้ "กับ เลิกตาหาแม่กับพี่สาวของฉัน" ระรินยังต่อท้ายประโยคเพราะเห็นเว่าเจย์เดนเงียบไป "ได้ ฉันพูดแแล้วไม่คืนคำ" เจขย์เดนพูดกับระรินจบก็หันไปสั่งตะวันทันที "ยกเลิการตามหาโรสรินและมารศรี แต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องมาช่วยงานฉันที่นี้ทุกวันและทุกเวลาตามที่ฉันต้องการ" เจย์เดนหันมาต่อม้ายประโยคพร้อมกับจ้องมาที่หน้าของระริน "ได้ ดิว" ระรินพูดจบก็ลุกขึ้นจะตับมือเจย์เดนแต่เจย์เดนนิ่ง ระรินจึงเอามือกอด อกทันที เวลาล่วงเลยไป ระรินก็ใส่ชุดชาวสวนเข้าออกบริษัทของเจย์เดนเป็นประจำจนพนักงานที่นั่นคุ้นชิน ถ้าเห็นระรินแสดงว่ามาหาเจย์เดนอย่างแน่นอน “สวัสดีคะคุณแพรวา” พนักงานต้อนรับกล่าวทักทายคู่ควงของเจย์เดน “สวัสดีคะ เจย์เดนอยู่ไหมคะ” แพรวายิ้มหวานแล้วถามพนักงานออกไป “อยู่คะทางด้านนี้เลยคะ” พนักงานพาแพรวาเดินไปที่ห้องทำงานของเจย์เดน ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ พนักงานเคาะประตู แอ๊ดดดดด ประตูถูกเปิดออก “คุณตะวันคะคุณแพรวามาหาคุณเจย์เดนคะ” พนักงานสาวกล่าวขึ้น “อือ ขอบใจไปได้แล้วไป เชิญด้านในครับ” ตะวันพูดออกมาทันทีที่พนักงานกล่าวจบ แล้วหันมาบอกแพรวา แพรวาเดินเข้าไปในห้องทันที “จะมาทำไมไม่บอกก่อน” เจย์เดนถามขึ้นแต่ตายังคงมองที่เอกสารอยู่ “ทุกวันนี้แพรจะมาหาคุณต้องโทรมาก่อนเหรอคะ” แพรวาถามออกมาด้วยความสงสัย “มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น” เจย์เดนยังพูดต่อแต่ตาและมือยังคงทำงานตามปรกติ ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองที่แพรวาเลยตายังคงจ้องมองที่แฟ้มเอกสารอยู่ “มีอะไร” เจย์เดนยังคงมองที่เอกสารแล้วถามขึ้น “นี้นาย ไม่มีงานไม่มีการทำหรือไง เอ๊าะอะเรียก เอ๊าะอะเรียกฉันก็มีงานมีการต้องทำนะ” ระรินเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับบ่นออกมาเสียงดัง “นี้เธอ” แพรวาหันมามองสาวน้อยวัยใส หน้าตาท่าทางน่ารักพอใช้ได้แต่เนื้อตัวสรกปกไปหน่อย “ขอโทษคะไม่รู้ว่ามีแขก” ระรินยกมือไหว้แล้วกล่าวขอโทษออกมา “ช่างเถอะ ระรินไปเปลี่ยนชุดเราจะออกไปคุยงานที่โกดังกัน” เจย์เดนเงยหน้าขึ้นมามองระรินแล้วพูดออกมา แพรวาได้แต่ทำหน้า งง ตัวเองมาตั้งนานเจย์เดนไม่แม้แต่จะเงยหน้ามามองแต่กับยัยเด็กเนื้อตัวสกปรกนั้นเจย์เดนทั้งพูดทั้งเงยหน้ามามอง จนแพรวาหันไปมองระรินด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ “ไปเปลี่ยนชุดไป” ตะวันหันไปบอกระริน ระรินก็เดินออกไปทันที “จะไปไหนกันเหรอคะ” แพรวาตัดสินใจถามออกมา “ไปคุยงานกับคุณมาวินนะ มีข้อเสนอเพิ่มเติมที่ต้องให้ระรินช่วยคุย” เจย์เดนยังคงมองที่เอกสารแล้วพุดออกมาเช่นเดิม ต่างจากยัยเด็กนั้นที่เจย์เดนลงทุนเงยหน้าขึ้นมามอง “ทำไมต้องให้” “ระรินครับ เธอชื่อระริน” ตะวันพูดทรกขึ้น “อือ นั้นแระทำไมต้องให้เด็กระรินมาช่วย” แพรวาถามขึ้น “ระรินเป็นคนเก่ง ไหวพริบดี ฉลาดเป็ยกรดไม่แปลกที่ฉันจะดึงมาช่วยงาน” เจย์เดน “แต่ระรินยังเด็ก” แพรวา “ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ถ้าทำงานให้ฉันได้ มีผลประโยชน์กับฉันไม่แปลกที่ฉันจะเก็บไว้ใกล้ตัว” เจย์เดน “อ๋อแบบนี้นี้เอง แสดงว่าแพรก็ยังมีประโยชน์กับคุณอยู่” แพรวาพูดออกมาในเชิงน้อยใจ “เธอมายืนอยู่ตรงนี้ได้ เพราะเราทำข้อเสนอกันว่าเธอคือคู่ควงของฉันแพรวา แค่คู่ควงคนภายนอกอาจจะคิดว่าฉันกับเธอเราเป็นแฟนกันแต่กับฉันไม่ใช่ เราเป็นเพื่อนกันและไม่มีทางจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปได้ไกลว่านี้” เจย์เดนเงยหน้าขึ้นมามองที่แพรวาก่อนจะพูดออกมา “รู้ว่าแพรเป็นได้แค่ไหน งั้นรอออกไปพร้อมกันนะคะ”แพนวาพูดและนั่งลงตรงข้ามเจย์เดนทันที ตะวันจึงเปิดประตูออกไป ฝั่งระริน “เห้อ!!!! ระรินเอ้ย เวรกรรมอะไรของแกเนี่ยไม่เคยได้อยู่อย่างสงบสุขเลยสักวัน” ระรินพึมพำออกมา “โชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก” มะลิพูดขึ้น “ข้างนอกไม่เห็นจะสนุกเลยมะลิ อยู่ในสวนสนใจแต่ผักกาดพวกนี้ยังสนุกกว่า” ระรินที่ไม่ชอบความวุ่นวายพูดออกมา “เอาน่า นายให้ไปทำงานให้ก็อย่าทำให้นายผิดหวัง จริงๆนายก็เก๊กโหดไปแบบนั้นแระแต่ใจดีมากๆเลยนะ” มะลิที่พูดไทยชัดแจ๋วพูดออกมา “หึ ใจดีอะไรเค็มยังกะเกลือ” ระรินพูดออกมาเสียงดังฟังชัดเลยก็ว่าได้ “ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ ฉันไปทำงานก่อน” มะลิพูดจบก็เดินออกไป “เอาว่ะ ระรินแกต้องผ่านเรื่องราวบ้าๆนี้ไปให้ได้” ระรินพึมพำออกมาและเดินตรงไปที่บริษัทของเจย์เดนทันที

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more