A Mate's Confession (Venzon Brothers Series)

Chapter 2

♥ TWO ♥

BARON

"Fucker." I cursed under my breath when I heard the noise coming from Hank's room, which he calls music.

Naiinis akong bumangon at mabilis na naglakad papunta sa kwarto niya. Bwisit talaga ang isang 'to. Ang aga-aga mambulabog. Ang sarap balian ng buto. Ang hapdi pa ng mga mata ko at ang sakit pa ng ulo ko kaya makakatikim talaga 'to.

Dumiretso ako papasok sa kwarto niya. Hindi ko na siya kinatok basta binuksan ko na lang ang pinto saka ko dinampot ang unang bagay na nahawakan ko.

My eyes gazed at him in fury. I was about to throw at him this picture frame I took on his shelf when I saw him on his headset, seriously playing his drums. His eyes were shut and his lips were pressed on a thin line. His hair was messy as if he brushed it a hundred times with his fingers.

I put the frame down. I felt a sting on my chest. I may hate this fucker but being hit with a frame is the last thing he needa right now. Kilala ko ang gagong 'to. He only play his drums when he's having a hard time containing his emotions. Lately, mas napadalas na 'to. Kung hindi mag-iinom, magwawala, o kaya hahanap ng gulo, nandito siya, mag-isang tumutugtog ng drums niya.

Eversince Kiara dumped him, ang laki ng nagbago sa kanya...pero ang mga malalapit lang sa kanya ang nakakakita ng pagbabagong 'yon.

Hank is the happy pill of everyone. He may be annoying to me but for other people, he is such a sweetheart. Okay I want to choke on that.

But on a more serious note, he really is. He smiles all the time. Cracks jokes everytime no matter how lame it is. The joke may not be that funny but you'd surely laugh at his chuckles. Nakakahawa ang humor niya, sa akin lang hindi tumatalab.

Pero sa kabila ng lahat ng tawa niya, nakatago ang totoong Hank. Eversince we're kids, Dad always see him as the "no-good-future-ahead-of-him son". Siguro dahil loko-loko si Hank at madalas masangkot sa mga gulo. Minsan kahit hindi siya ang may kasalanan o pasimuno, sa kanya nabubunton ang galit ni Papa hanggang sa nasanay na siguro siya. Imbes patunayan ang sarili niya sa mga magulang namin, pinanindigan na lang niya kung anong tingin sa kanya ng mga 'to.

My folks turned Hank into someone he's really not then they hated him for being like that. How ironic.

Tinalikuran ko siya at binalik ko ang frame kung saan ko nakuha. Doon ko lang napansin kung anong nasa picure frame.

Napailing na lang ako saka marahas na napabuntong hininga. Si Kiara na naman. Ilang beses ko nang tinanggal ang litrato ni Kiara sa kwarto niya para kahit paano makalimot naman siya pero walang silbi. He really fell so hard that he can no longer pick up himself and go back to how he used to before she came.

That's why I always keep my distance whenever a woman feels something more than lust. The last thing I want in my life right now is commitment. That's toxic. It will drain you out, make you feel miserable, and eventually, turn you into someone you never thought you'd be.

Sinara ko ang pinto at bumalik ako sa kwarto ko. Kinuha ko na lang ang phone at earphones ko saka ako nagpatugtog para hindi ko marinig ang ingay ng drumset niya pero naiirita rin ako dahil maya't-maya ang dating ng messages ng kung sino-sinong babae. I ignored all of it. I hate clingy girls. If I want them, I'll be the one to text them. Ayaw ko sa lahat 'yong kinukulit ako.

Isa pa, may hinihintay akong text. Gaano na ba katagal? One? Two months? I can't remember and I don't know why I'm waiting in the first place.

Oo nga? Sino bang nagsabing maghintay ako? That was just a one night stand. Malay ko ba kung natyempuhan ko lang talagang baguhan siya sa isang bagay na nagkataong bihasa ako? Shouldn't it be her who was supposed to be craving for what we have shared not me? I've done that more than I can even count with my fingers and I can definitely have more of it with another girls. Why would I give a damn about that newbie?

Bahala siya sa buhay niya. Why would I care anyway?

Like I said, the last thing I want in my life is commitment. Nakatikim na siya. Pwes hindi na mauulit 'yon.

Not even in her wildest dreams.

IRENE

Pinunasan ko ang pawis sa aking noo matapos kong madamitan ang huling dalawang modelo. Naupo muna ako para makapagpahinga. Masyado akong mabilis mapagod lately at nakakairita ang init sa back stage.

Pinapaypayan ko ang sarili ko gamit ang bimpo nang tumabi sa akin si Oliver. Nakangiti siya sa akin nang iabot niya ang isang bottled water.

"You look pale and exhausted. Take it. Mukhang pagod ka na." He mumbled while flashing that underwear dropping smile of him. Goodness, pwede bang maturn off sa lalakeng ito minsan?

Kinuha ko ang tubig saka ako ngumiti sa kanya. Pakiramdam ko ang effortless ng ngiti ko. Nakakahawa ang ngiti niya. Kahit yata ako na ang pinakaproblemadong tao sa mundo, kapag nakita ko na ang ngiti niya, makakalimutan ko lahat ng pasan-pasan ko.

"Thanks." Tugon ko saka ko binuksan ang bote at uminom. Hindi ko magawang uminom ng maayos nang mapansin kong nakatitig siya sa akin habang umiinom ako.

Nahihiya kong binaba ang bote ng tubig saka ko siya kunot-noong tinignan. Nakakawala sa sarili kahit maliit na kurba ng labi niya.

"May problema ba?" Nagtataka kong tanong.

Lumawak ang kurba ng labi niya at lumabas ang mapuputi niyang ngipin. Parang mawawala na ang mga mata niya nang ngumiti siya.

"Nothing. " He shooked his head then licked his lower lip. Natulala ako dahil sa ginawa niya at nabitiwan ko ang hawak kong bote.

Bigla akong natauhan. Natataranta kong dinampot ang bote pero nauna na niyang nakuha iyon bago ko pa man nadampot. Lalo tuloy namula ang pisngi ko. Ang dami konang nabasang ganito sa libro. I wonder what's next after this?

"Here." He mumbled.

Kinuha ko ang bote kahit na nanginginig ang mga kamay ko sa kaba. "Thank you. Ang clumsy ko talaga." I faked a laugh.

Napangisi siya. "You really are."

Nawala ang ngiti ko dahil sa narinig. Gago 'to ah? Hindi man lang ako suportahan?

Mayamaya ay bigla niyang hinawakan ang aking baba saka niya ito mahinang pinisil habang nakangiti siya sa akin. "And that's what I like about you the most."

Pakiramdam ko tumigil ang oras matapos kong marinig 'yon. Kulang na lang magtatatambling ako sa kilig pero hindi ko magawa dahil natulala lang ako sa kanya habang bahagyang nakaawang ang bibig ko.

Binitiwan niya ang aking baba saka niya pinasadahan ng kanyang palad ang kanyang buhok hanggang sa manatili ang kamay niya sa kanyang batok.

He took a deep breath. "Uhm, after the event, can we have dinner?"

Bahagya akong natawa. "Where? On a pub?" I chuckled.

Iniling niya ang kanyang ulo at tila matinding dumipensa. "No, no. What I mean is dinner. Like, totoong dinner hindi inuman. I sucked on the first time I asked you. Sorry nahiya ako pero gusto talaga kitang yayain kumain no'n. Nagkakantyawan na lang so I don't have a choice but to stay with them. Baka kasi hindi ka rin pumayag." Tila nahihiya siyang nag-iwas ng tingin.

Nawala ang ngiti ko pero at  sandaling napatitig sa kanya. Naalala ko bigla ang gabing 'yon.

Biglang pumasok sa isip ko ang ilang imahe.

Abs. Abs. Dogtag. Sexy strager. Abs.

Mariin akong napapikit. My goodness. Anong nangyayari sa akin? My mind is being polluted. My virgin mind! Curse that guy who took my, urgh!

"You okay?"

Bigla akong napatingin kay Oliver. "Ha? Ah, oo. Ayos lang." I faked a smile.

Tinango-tango niya ang kanyang ulo. "So uhm, would you like to have dinner with me after the event?" Tila nahihiya niyang tanong.

Hindi ko na napigilan ang ngiti ko. Kinagat ko ang ibabang labi ko para pigilan ang kilig ko. Huminga ako ng malalim saka ako tumango. "Okay."

Lumawak ang kanyang ngiti at parang pati ang mga mata niya, ngumiti rin.

Okay, I might just hallucinating that. Basta ngumiti siyang akala mo nanalo ng lotto.

"Great. I uh, I'll see you tonight?" Nakangiti pa rin niyang sabi.

Tumango ako bilang tugon. Mayamaya ay tumayo na siya at kumaway bago tuluyang umalis para pumunta sa floor director ng event.

Nang tuluyan siyang nakaalis, isinubo ko sa bibig ko ang bimpo saka ko tahimik na sinigaw ang kilig ko.

Oh-kay, I'm so sorry Dad pero hindi ko papalagpasin 'to.