คนเจ้าน้ำตา
เมื่อร่างที่นอนบนเตียงคนไข้เริ่มขยับตัว ธีรศักดิ์จึงรีบสาวเท้าเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว เขากุมมือหล่อนด้วยความเป็นห่วง
“กัน พี่ทิมเองจ้ะ กันเป็นยังไงบ้าง”
น้ำเสียงอ่อนโยนคุ้นหูทำให้หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง พลันสมองก็ประมวลเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อเห็นหน้าธีร์ธวัชซึ่งก้าวเข้ามาอีกด้านหนึ่งของเตียงหญิงสาวก็เมินหน้าหนี
“หนูไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะ แค่นี้ไม่ถึงกับตาย”
คำตอบของหญิงสาวสะเทือนใจใครบางคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ พอดีกับที่คุณเมธัชเดินทางมาถึง
“เป็นยังไงบ้างหนู” ท่านเอ่ยถามเหมือนบุตรชายคนเล็ก น้ำใสใจจริงของสองพ่อลูกนี้เหมือนกันนั่นคือจิตใจดี มีน้ำใจเสมอ
“หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะท่าน กลับพร้อมกันเลยดีกว่าค่ะ”
หญิงสาวพูดพลางลุกขึ้นนั่ง แต่ศีรษะที่เพิ่งจะได้รับการกระทบกระเทือนหมาดๆ ทำให้รู้สึกวูบลงอีกธีร์ธวัชรีบเข้าไปรับหญิงสาวเอาไว้ทันทีที่หล่อนทำท่าจะร่วงจากเตียงนอน ธีรศักดิ์ก็ขยับจะเข้า
