“อ้าว กลับมาแล้วหรือ”
คุณเมธัชมองทั้งคู่ยิ้มๆ และรับไหว้จากกันติชา
“เพิ่งมาถึงครับ วันนี้อยู่บ้านได้นะครับ”
ธีร์ธวัชทักทายบิดา พลางตวัดตามองหญิงสาวแวบหนึ่ง
“วันนี้ว่าง” ท่านตอบพลางหันไปยังเลขานุการสาวสวย ก่อนหันไปยังบุตรชาย
“ผมขอตัวสักครู่นะครับ แล้วจะไปส่งคุณกันที่บ้านเธอ”
พูดจบร่างสูงก็เดินขึ้นชั้นสองของคฤหาสน์ ปล่อยหญิงสาวไว้กับบิดาตามลำพัง ฝ่ายนั้นจึงชวนหญิงสาวนั่ง
“นั่งก่อนสิหนู ประชุมเป็นยังไงบ้าง มีปัญหาหรือเปล่า”
“ทุกอย่างราบรื่นดีค่ะท่าน” หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ รอยยิ้มอ่อนหวาน
“นอกเวลางานแล้วไม่ต้องเรียกเต็มยศหรอก เรียกลุงดีกว่า”
คุณเมธัชยิ้มให้หญิงสาวอย่างคนใจดี แต่หล่อนกลับยิ่งไม่สบายใจ เพราะหากธีร์ธวัชมาได้ยิน ก็คงไม่พ้นถูกค่อนขอด ช่างน่าประหลาดใจนัก ทั้งที่เขาเป็นพี่ชายแท้ๆ ของธีรศักดิ์และเป็นลูกชายคนโตของคุณเมธัช แต่นิสัยกลับต่างกันราวฟ้ากับเหว...
“เอ่อคงไม่
