Chapter 1
Everyone is living in an alternate but parallel universe they do not feel , what you feel , they do not see , what you see , they do not do , as you do but yet they are walking right next to you !
One month ago the third daughter of the minister in year 1899 got kidnapped and drowned in water accidentally since then her Temperament has been changed totally !
Maria Pov
" Senorita gising na po pala kayo " Naka ngiting Saad Ng personal maid ko habang tinutulungan ako nitong bumangon mula sa pagkakahiga sa kama
" Sabi ko nga ba andito parin ako sa lugar nato ! " Saad ko habang kinukusot ko Ang dalawa Kong mata
" Senorita maghilamos na po kayo at mag palit Ng damit "
" Anong Oras na ba "
" Umaga na po ! " nakangiting Saad nito sabay lapag nito Ng medyong may kalakihang mangkok na maylamang malinis na tubig saka panyo na naka tupi sa tabi nito
" Alam ko ! alam Kong maaga na ! Ang ibig Kong sabihin anong Oras na ba ngayon ! " inis na asik ko rito saka ako tumayo sa kama at dumeritso sa mangkok na may lamang tubig at nag hilamos
" senorita ano po ba Ang ibig mong sabihin na Oras eh Ang tanging alam ko na Oras ay umaga , tanghali , at Gabi lang po , yan po Ang basihan Ng Oras sa atin ! siguro po ba kayo na ayos lang po kayo ! gusto nyo po bang tumawag ako ng manggagamot upang gamutin po kayo ! " Nalilitong Saad nito sabay abot nito Ng panyo sa akin na Dali Dali ko namang tinanggap at pinunas sa basang basa Kong mukha
" Ali ka nga rito " sabay hila ko Ng kamay nito at pinaupo ko ito sa Kama ko habang ako Naman ay nakatayo sa harapan nito habang hawak hawak ko parin Ang medyong basa na panyo na ibinigay nito sa akin
" Aish Diba sabi kayo Sayo Hindi ako nang galing sa Mundo nyo Nang galing ako sa ibang Mundo at sa ibang panahon ! alam mo ba na Ang Mundo nyo ngayon Kong asan ako ngayon ay noon pang unang panahon na Kong titignan ay parang History na namin kayo ! " pag papaliwanag ko rito ngunit binigyan lamang ako nito Ng naguguluhang tingin habang taimtim itong naka tingin sa mukha ko na para bang sinusuri nito Ang bawat galaw ko at bawat sinasabi ko Ng bigla na lang ito na tumayo sa kinauupuan nito habang nang bibilog Ang dalawa nitong mata nitong mata kaya na pa atras ako sa Wala sa Oras dahil bigla na lang itong lumapit sa harapan ko at hinawakan nito Ang dalawa Kong braso