Zerya’dan
Odama gittiğim de adeta kendimi attım. Tekrar bu cehenneme geri dönmüştüm.O kadar yalvardım yine getirdi beni…Bir süre sonra sesler geldi bağırışlar, bir gürültü oldu.Usulca odamın avluya bakan camına doğru gittim.Ferzan yengeme ne yaptıysa yerdeydi ve amcam ona kızıyordu. Amcam yengemi aldığı gibi çıktı.Lanet olsun… evde bu canavarla tekrar yalnız kaldım o Devran mıdır nedir boyu devrilesice yüzünden…
Kapım kilitli ama fayda etmedi.Silahla kilidi kırması beş saniye falan sürdü. İçimden ne kadar dua etsem artık anlamsız… sırtım duvara dayanana kadar geri gittim.
“Nolur yapma” üzerime doğru geldi iğrenç yüzü daha beter bakıyordu.
“Şimdi seni elimden kimse alamaz sen kaybettin ben seni kadınım yapacaktım ama sen istemedin. şimdi kim kurtaracak bakalım seni elimden…”
Olan oldu
