[Madison’s POV]
DAHAN-DAHAN kong dinilat ang aking mga mata. Wala na si Aileen sa aking tabi kaya’t napaunat ako ng mga braso ko. Antok na antok ako kaya’t tinanghali na ako ng gising.
“Pssst… good morning…” nakangiting bati ni Aileen sa ‘kin habang nakadungaw sa pintuan at hinawi ang kurtina.
Nang tingnan ko ang wristwatch ko ay pasado alas dyes na ng umaga. Tiyak akong tirik na ang araw at masakit na sa balat.
“Good morning, Aileen…” tipid kong sagot.
Pumasok si Aileen sa loob ng kwarto at tinungo ang kaniyang bag.
“Hindi ka nakatulog nang maayos?” tanong niya.
“Oo, e. Namahay lang siguro… nanibago lang akong hindi ko katabi ang kapatid ko.”
“Masasanay ka rin, Bessy. Halika— baka nagugutom ka na at makapag-almusal ka na.”
Tumayo ako at naglakad kami palabas ng kwarto at may nak
