Possessing the Kaide Heir (LGBT)

"Harder! F*ck me harder, Judas!" I smirked as I heard the demand from her. Napakainosente niya kaninang dalhin ko siya rito sa bahay ko ngunit ngayong pareho na kaming hubad sa ibabaw ng kama ay tila na siya isang uhaw na disyertong sabik na sabik sa tubig. Pinagmasdan ko siya. Singkit ang kanyang mga mata at tila porselana ang kanyang kutis. Ngunit kalahati lang ang kinis ng kanyang kutis sa taong pinagpapantasyahan ko. Payat siya na tila isang teenager lamang kahit na ang totoo ay nasa legal na siyang edad. Nasa kanya ang mga katangian na hinahanap-hanap ko kaya nagkaroon siya ng pribelihiyong maangkin ko. "Kiss me, Judas! Make love to my lips," pakiusap niya ngunit umiling ako sabay ngiti ng matamis. "I will only kiss one pair of lips, sweetheart. And they're definitely not yours." Ipinikit ko ang aking mga mata at ipinasok sa aking isipan ang taong siyang tunay kong nais na maangkin hindi lang sa mga oras na ito kundi simula ng mga sandaling makilala ko siya sampung taon na ang nakakaraan. "Whatever. Just f*CK me hard!" the girl muttered. "Your wish is my command, Sachi," malamyos kong sagot sa kahilingan niya. Natigilan siya nang marinig ang sinabi ko at kagyat na bumakas sa kanyang mukha ang pagkainsulto. "What?! I am not Sach---aaah!" Hindi na naituloy pa ng babae ang sasabihin dahil buong bagsik ko nang sinimulan ang paggalaw ko paabante at paatras sa p********e niya na nagpamulat sa kanyang mga mata at nagpanganga nang malaki sa kanya. Habang buong konsentrasyon kong ginagawa ang pagpapaligaya sa aking sarili ay wala namang ginawa ang babae kundi ang umungol ng mahahaba at magsisigaw nang malalakas. Ang mga braso at kamay niyang lumilibot kanina sa aking hubad na katawan ay nagsisimula nang manulak. Ang kanyang mga daliri na may mahahabang kuko ay nagsisimula nang mangalmot. Ang mga binti niyang yumayakap sa aking likuran ay nagsimula nang magpapadyak at kung minsan ay malalakas na manginig. "It hurts! Stop!" Sa mga sigaw na ginawa niya ay ang mga iyon lang ang naunawaan ko. Well, I can't blame her for screaming like a banshee. I am well endowed down there. "We're not done yet, sweetheart. I'm just starting." I crumpled her breast with my hand one after the other. Malakas siyang umungol dahil sa sakit nang halos pigtasin ko na ang dulo ng mga ito dahil sa ginawa kong paghila. Malalaki ang kanyang dibdib kaya nasisiyahan akong paglaruan ang mga ito. "I just wish Sachi had these," tukoy ko sa malaman na dibdib ng babae. "But it doesn't matter if he doesn't. I'll be satisfied with his body no matter what he has," bulong ko sa aking sarili bago lalo pang pinabagsik ang pakikipagbanggaan ng katawan ko sa katawan ng babaeng aking kaniig. "Enough! Please, I don't want it anymore! I don't want it anymore!" pagmamakaawa ng babae nang itulak ko siya padapa sa kama nang magsawa na ako sa pag-angkin sa kanyang harapan. Hinang-hina na siya dahil sa aking ginawa. Puno ng bakas ng aking ngipin ang kanyang balat. Nangangapal na ang mga labi ng kanyang p********e, namamaga at sugatan na Ang mga ito sa ginawa kong pag-angkin dito. Nangangatal na rin sa takot ang kanyang katawan dahil sa naranasan nitong hapdi at sakit sa ginawa kong pag-angkin rito. "Again, I'm not done yet, sweetheart. You've promised to satisfy me." "But not like this!" sigaw niya sa akin. Puno ng pagsisisi ang ekspresyon ng kanyang mukha. "Too late to realize that now, huh?" panunukso ko sa kanya bago ko hinila ang kanyang maninipis na braso. Humagulgol ng iyak ang babae nang tuluyan ko na siyang mapatalikod. Lumuhod ako sa likuran niya at hinila pataas ang kanyang bewang upang umangat ang puwetan niya. Hinawakan ko ang aking p*********i na may bahid na ng dugo. The girl is not a virgin anymore but I made her bleed. I tsked. Ipinalo ko iyon ng ilang ulit sa kanyang likuran. Nang itutok ko ito sa bukana ng kanyang likuran ay nahihintakutan niya akong nilingon kahit na nanghihina siya. "No, Judas! Not there! Please, not there!" I just smirked at her and just watched her arched her back as she screamed when I started pushing myself inside her ass. ... The girl was a crying mess when I was done with her. Her body was writhing in pain as she sobbed. Her body is bloody so as the bed sheet. Tumayo ako at inabot ang tuwalyang nasa ibaba ng kama. Pagkatapos ay lumapit ako sa drawer at naglabas ng dalawang bugkos ng salapi. Ibinato ko ang mga iyon sa tabi ng babae. "That would be able to pay any doctor in fixing what I have destroyed in your body." Hindi ko na pinagkaabalaahan pang alalahanin ang kanyang pangalan na nakalimutan ko na dahil nakuha ko naman na ang gusto ko. "And don't be too greedy in taking what I've not given you if you still want to get out of here alive," babala ko sa kanya kung sakaling may balak siyang kumuha ng higit pa sa ibinigay ko sa kanya. "You're evil!" sigaw niya bago muling umiyak ng malakas. Tinignan ko siya at saka kinindatan. "So they've said. Don't be so privileged to think that you're the first to say that," sagot ko sa kanya at saka ako lumabas na sa silid na iyon. Dumiretso ako sa Master's bedroom para maligo at magbibis. Ngayong nailabas ko na ang naipong init ng katawan ko ay may panahon na akong harapin ang mga dapat kong gawin at pagkaabalahan. Nang lumabas ako sa kuwarto ay naghihintay na ang ilan sa mga tauhan ko. "Boss, pinapasok na namin iyong nurse para asikasuhin iyong bisita mo," pagbabalita sa akin ng isa sa kanila tukoy ang babaeng iniwan kong umiiyak sa guest room habang naglalakad kami papunta sa hagdan. "Make sure to blindfold her again before she leaves the house. Ayoko na bigla siyang babalik rito na hindi ko mapaghahandaan," matigas ang boses na bilin ko sa tauhan na kaagad naman niyang tinanguan. "Masusunod po, Boss. Siya nga po pala, nasa opisina po ang Dad ninyo. Kadarating lang niya." Tumalim ang mga mata ko at bumigat ang mga hakbang ko hanggang sa tuluyan akong tumigil sa paglalakad bago malakas na bumuntong-hininga. "I don't want him to see the girl," may babala kong sabi sa sinabi ng tauhan ko. Nakita ko ang pagdaan ng takot sa kanyang mga mata nang lingunin ko siya. "Yes, boss. Masusunod po." Hindi na ako nag-abalang magsalita pa at mabilis nang naglakad ulit at tinungo ang hagdan. What is my dad doing here? Hindi ko naman ipinaalam sa kanya na narito ako ngayon sa bahay ko. There's really a bug in this house kaya niya nalaman na naririto ako ngayon. "Dad," kaagad kong bati sa kanya nang mapasukan ko siya sa opisina ko. I saw the older version of my self in him dahil magkamukhang-magkamukha kami. Binitawan naman niya ang hawak niyang peryodiko at hinintay akong makaupo sa tapat na sofa na kinaroroonan niya. "What brought you here, old man?" pagtatanong ko sa kanya na may halong biro ngunit nanatiling seryoso ang kanyang mukha. "Haven't you heard the news?" walang bahid ng ngiti niyang tanong sa akin. Nawala ang ngiti ko at sumeryoso na rin. "What news, Dad?" magkadikit ang mga kilay na tanong ko pabalik sa kanya. Hindi makapaniwalang napatitig siya sa akin na waring pinag-aaralan ang mukha ko kung inosente akong nagtatanong o kung may itinatago ako sa katanungang iyon. "The Kaide heir is missing!" bulalas niya. Napasinghap naman ako. Kaide heir. Si Sachiro Kaide. "I can't believe you do not know!" dagdag pa niya nang hindi ako makapagsalita kaagad. Pilit kong pinahinahon ang sarili ko at itinago ang anumang damdamin na naglalaban sa dibdib ko bago ako nagsalita. "Sachiro Kaide is missing? What happened?" Muli niya akong tinitigan at sinalubong ko ang kanyang mga mata. "All along I thought you're the first to know, Judas. You've been obsessing that boy since time immemorial!" "Just tell me how it happened, Dad," nasa boses ko ang pag-uutos kahit na ama ko ang aking kaharap. Malakas naman siyang bumuntong-hininga bago ako sinagot. "Well, according to his father, Sachiro Kaide was attending his monthly check up at the hospital. He entered the room with his bodyguard but when they failed to come out after an hour, they suspected something happened to him. They forced the door open and found his bodyguard and his doctor swimming in their own blood but the Kaide boy is nowhere to be found! Isly Kaide is panicking and turning Japan inside out just to find where his heir is!" Nag-iwas ako ng mukha sa aking ama upang hindi niya makita ang paniningkit ng mga mata ko. I've been expecting this to happen. Nakasalubong ng mga mata ko ang mga mata niyang may bahid ng pagbabanta nang muli akong tumingin sa kanya. "Judas, tell me straight. May kinalaman ka ba sa pagkawala ni Sachiro Kaide?" Lalong nagdikit ang mga kilay ko sa itinanong niyang iyon. "Dad, I'm obsessed with him but I'm not the one who took him," defensive kong sagot. "You can check all the rooms in my house to search for him here pero tinitiyak kong hindi mo siya makikita rito. You can see the girl I've just f*cked but you won't see Sachi here." Ilang minutong pinag-aaralan ako ng aking ama bago siya unang nag-iwas ng tingin. "What's your plan now that he's missing?" tanong niya nang muli niya akong kausapin. "Of course, I'll help finding him, Dad. You're friends with the Kaides. Kapag nahanap ko si Sachiro at naisauli sa kanyang ama, baka pumayag siya sa kasundang matagal na nating inaalok sa kanya," mabilis kong sagot. "You know it's not gonna happen kahit isauli natin sa kanya ang kanyang anak, Judas. Isly respects his son's decision kaya kahit ilan na ang nagpadala ng proposal para sa kamay ng kanyang anak tulad ng ginawa natin taon-taon ay wala siyang tinatanggap. Gawin mo iyon na ang pagkakaibigan ng dalawang pamilya ang nasa isipan mo." Mapait akong napangiti dahil sa katotohanang sinabi ng aking ama. Marami ang gustong maging asawa ang isang Sachiro Kaide dahil bukod sa napakaganda nito bilang lalaki at mayaman pa, ito rin ang magiging tagapagmana na organisasyong hawak ng ama na siyang pinakamakapangyarihang organisasyon sa mga tulad nito sa bansang Japan. "Stop your obsession with Sachiro Kaide dahil wala ring kapupuntahan iyan. You will never have and own him." May bumangong pagrerebelde sa dibdib ko sa sinabing iyon ni Dad ngunit alam ko namang totoo iyon. "Don't worry, Dad. I know what I am doing." Tumango si Dad not knowing na may iba akong nais ipakahulugan sa sinabi kong iyon. "You have more influence that I have, Judas so I am hoping we could help the Kaides. I am confident lalo na at sinabi mong hindi ikaw ang nagpakidnap sa tagapagmanana ni Isly Kaide. Anyway, when are you going back to Japan? Your mom is missing you." I smiled as my mother's face entered my mind. "Soon. Malay mo, Dad, sabay kaming darating ni Sachi." Hinaluan ko ng biro ang tono ng boses ko na ikinatawa na niya. "Sana nga, Judas. We want to win the Kaide's favor than make them our enemy. Isly Kaide is gold and so as his heir." "I know that, Dad. Anyway, talagang sumakay ka pa ng eroplano papunta sa akin para lang ibalita sa akin ang nangyari." "I admit, pinaghinalaan kita, Judas," seryoso niyang lahad. "Alam na alam mo ang obsession ko kay Sachi so I won't blame you," sagot ko naman. "I know you so well, Judas. Anyway, aalis na rin ako. I have to catch my flight back home. Balikan lang talaga ako upang makausap ka nang personal dahil alam kong hindi ako makukuntento kung sa phone lang talaga tayo mag-uusap." Tumayo na siya at sabay na kaming lumabas sa opisina. "Hindi ka ba magdi-dinner muna bago ka umalis, Dad?" tanong ko sa kanya nang makasakay na siya sa sasakyan na maghahatid sa kanya at sa mga kasama niyang tauhan niya papunta sa airport. "Hindi na. Mag-iingat ka, Judas. Gawin mo ang lahat upang mahanap ang kinaroroonan ni Sachiro Kaide. Gamitin mo ang impluwensiyang inipon mo sa nakalipas na mga taon para matagpuan siya at maisauli sa pamilya niya," bilin niya sa akin. "I will bring him home, Dad," pangako ko naman sa kanya. Once I've tamed him. Nais kong idagdag ngunit minabuti kong hindi na isaboses iyon dahil baka ikagalit pa iyon ni Dad. Kumaway pa ako sa papaalis na sasakyan bago pumasok sa loob ng mansiyon. Nagmamadali akong nagtungo sa aking opisina at binuksan ang laptop. Ilang sandali pa ay may tinatawagan na ako sa aking messenger. "Boss," pagbati sa akin ng lalaking sumagot sa aking tawag. Nakahinga ako nang maluwag. "Where is he?" napakaseryoso kong tanong. "He's still sleeping like a log, Boss," pagbabalita naman nito sa akin. "Did any man lay his hand on him?" mabagsik kong tanong. Nakita ko ang pagsukob ng takot sa mukha ng lalaking kausap ko. "Nobody would dare, boss. Every man here knows what you'd do to us if we dare touch him. Only the nurses came close to him. They were ones who fed him and cleaned him." I nodded showing satisfaction with his answer. "You're right. I would chop off the heads of the men who would dare touch him and put them on a stick. I want to see him," pag-uutos ko na kaagad namang naintindihan ng aking kausap. Nakita ko ang pagkawala sa anggulo ng camera hanggang sa tumutok ito sa isang maliit na katawang nakahiga sa kama. Nahigit ko ang aking hininga nang tumapat sa camera ang mukha ng taong matagal ko nang pinananabikang makita. Siya ang taong minahal ko sa unang pagkakataon na nakilala ko siya... ang taong kaytagal ko nang pinapangarap. Siya ang dahilan kung bakit ilang taon kong pinagsumikapang mas maging makapangyarihan pa sa mundong parehong ginagalawan ng aming mga pamilya. Kinaibigan ko ang lahat ng dapat kong kaibiganin kahit na gaano pa kahalang ang kanilang kaluluwa magkaroon lang ako ng malawak na impluwensiya para magawa ang isang bagay na matagal ko nang nais na gawin. And my sacrifices have paid off. I've finally got what I was dying to have. I've made the impossible possible. Isang matamis at kuntentong ngiti ang pinakawalan ko. "Hello, Sachiro. I'll be seeing you soon, my love." ... 10 years ago... "Who is he, Dad?" tanong ko sa aking ama na nasa tabi ko lang. Kahit na nakatutok pa rin ang aking mga mata sa batang aking tinitignan ay alam kong sumulyap muna sa akin si Dad bago sinundan ang direksiyon ng aking mga mata. "Oh, that boy? That's Kenshin Sachiro Kaide. He's the son of Mr. Francis Leiv Kaide, the boss of the Kaide Organization. Wanna say hello to him, son?" pagbibigay ng detalye ni Dad. "How could I if he has a lot of bodyguards?" dismayado kong tanong. "They won't do anything to a 15-year old boy, Judas. You're too well dressed for the occasion. They wouldn't think you're out to kidnap the boy just by merely saying hello to him," pag-uudyok ng aking ama ngunit hindi pa rin ako nakampante. "Why does he have so many bodyguards? He's not gonna get lost here," pagrereklamo ko habang pinapanuod ang cute na pagcha-chopsticks ng pagkain ni Sachiro Kaide. "I would do that, too if I am the biggest boss around here, Judas. I will protect my heir with 30 bodyguards if I have that power," natatawang saad ni Dad. Napailing ako sa kanya bago muling pinanuod ang batang kumuha sa atensiyon ko. Sa kanya lang nakatutok ang buong pansin ko kahit na nagkakasiyahan na ang mga tao sa paligid ko. Kaarawan ngayon ng isa sa mga may mataas na katungkulan sa organisasyon kinabibilangan ng pamilya namin kaya nagpunta kami ni Dad. Ayoko nga sanang sumama dahil alam kong mabo-bored lang ako dahil puro matatanda lang naman ang madaratnan namin dito sa party pero mabuti na lang at napilit ako ni Dad. Dito pala ako makakakita ng isang bata na kukuha ng atensiyon ko. Nang tumayo ang bata ay napatayo na rin ako. "I'll just go to the restroom," paalam ko kay Dad. Sinulyapan niya muna ang tinitignan ko at nang makitang si Sachiro Kaide pa rin iyon ay ngiti-ngiting umiling siya sa akin. "Don't molest the child, Judas. Isly Kaide is not a very forgiving person especially when it comes to his child," babala ni Dad sa akin. Inikutan ko siya ng mga mata. "I'm not a pervert!" Bago pa siya makasagot ay iniwan ko na siya. Sumunod ako sa direksiyong tinungo ni Sachiro habang nasa likuran niya ang kanyang mga bodyguards. Tila siya isang prinsipe sa kanyang paglalakad dahil lahat ay napapalingon sa kanya. Nakita kong lumapit muna siya sa kanyang mga magulang na tila nagpapaalam. Napasinghap ako dahil ngayon ko lang nakita nang malapitan si Isly Kaide. Katulad ni Sachiro ay tila galing din ito sa mga libro kung saan mga Hari at Reyna ang bida. May kakaiba silang aura na makapigil-hininga kung makukulong ka rito. Nang tumango si Isly sa anak ay muli itong naglakad kasama ang mga bodyguards nito papunta sa isang kuwarto kung nasaan ang banyo. Hindi nagpapahalatang sumunod ako sa kanila. "Are you going to follow me inside?" naabutan kong itinatanong niya iyon sa kanyang mga taga-bantay. Napangisi ako nang magkatinginan ang mga bodyguards nito at pagkatapos ay umiling sa kanya. Tumango naman ito at saka hinintay na pagbuksan siya ng pinto ng isa sa mga lalaki bago siya pumasok sa loob. Nang sumara na ang pinto ay ako naman ang pumasok pagkatapos ng mahigit isang minuto. Talagang nagbilang ako ng animnapung segundo dahil ayokong mahalata nila na sabik akong sundan siya sa loob. Hindi naman ako pinigilan ng mga bodyguards ni Sachiro dahil bisita rin naman ako sa party. Tama si Dad. Sino ba ang maghihinala sa akin kung disente akong tignan? Naabutan kong tapos na si Sachiro sa kanyang ginawa at nasa labas na ng banyo. Tila nahihirapan siyang itaas ang zipper ng kanyang pantalon. Kaagad akong lumapit sa kanya. "Would you like me to help you with that?" tanong ko na ikinagulat niya. Napatingala siya sa akin nang nakabukas ang bibig at hindi ko napigilan ang mapasinghap. I was mesmerized with his beauty to say the least. "You would?" inosente niyang tanong. "Of course, Sachiro." Nangislap ang kanyang mga mata nang marinig niyang alam ko ang kanyang pangalan. "You know my name!" Matamis ko siyang nginitian at pagkatapos ay lumuhod ako sa harapan niya. Bahagya pang nangatal ang mga kamay ko habang itinataas ko ang zipper ng pantalon niya. "I'm Judas Yamashiro," pagpapakilala ko sa kanya nang matapos na ako. Hindi na ako nag-abalang tumayo para hindi siya mahirapan sa pagtingala sa akin dahil may katangkaran ako. "Judas? Why don't you have a Japanese name?" curious niyang tanong. Marami na ang nagtanong sa akin ng katanungang iyon na lagi kong ikinakainis ngunit sa pagkakataong ito na si Sachiro na ang nagtanong ay isang matamis na ngiti ang gumuhit sa aking mga labi. "My mom named me and my brothers after the Catholic saints. She's an American," pagpapaliwanag ko. "Really?" amazed niyang tanong. Nakangiti pa ring tumango ako sa kanya. Ngumiti siya pabalik sa akin bago inosenteng sinabi, "I'd like to be your friend, Judas." ... Nang lumabas kami sa restroom ay inimbitahan niya akong umupo sa tabi niya nang magbalik siya sa mesa. Of course, dahil iyon naman ang gusto kong mangyari ay magkatabi na nga kami habang kumakain. I didn't find it awkward that I was sharing stories with a 10-year old boy. I was actually enjoying it. Maraming itinanong sa akin si Sachi lalo na ang tungkol sa Mommy ko. He doesn't have a mom because his dad married a man. They've got Sachiro because of surrogacy. Everybody in the organization knows that information. "Would you like to meet her?" pang-eengganyo ko sa kanya. Alam kong kapag pinayagan siyang mamasyal sa bahay namin ay mas makakasama ko siya nang matagal. Nangislap ang kanyang mga mata ngunit kaagad ding nabura iyon at pagkatapos ay nabahiran ng kalungkutan ang kanyang mukha. "What's wrong, Sachiro?" nag-aalala kong tanong. I don't want to see him lonely. Parang pinipiga ang puso ko. "I'd really like to meet your mom but I don't think my Dad would let me. He doesn't let me out of the house most of the time. Today is just a special occasion that's why he let me come," malungkot niyang pagbabahagi. Nagdikit naman ang mga kilay ko. "You don't go to school?" curious kong tanong. Umiling siya bilang sagot. "My teachers come to our house. I don't attend a regular school even if I want to." Napatingin ako sa kanyang ama na abalang nakikipag-usap sa ibang opisyal ng organisasyon. Nakadama ako ng galit para rito. Bakit nito ikinukulong ang anak? Hindi ba nito nakikitang hindi iyon gusto ni Sachiro? "Do you want me to help you?" pagtatanong ko sa kanya nang muli akong bumaling sa kanya. "Help? What kind of help?" Nagkaroon ng kislap ng pag-asa ang kanyang mga mata sa sinabi kong iyon. "Get you out of your house?" patanong kong sagot. "No, don't do that! My Dad will get mad at you!" nanghihilakbot niyang saad. Napatango ako sa sinabi niya. Tama nga naman siya. Ano ba ang magagawa ko para ialis siya sa bahay nila? Walang-wala ang pamilya ko kung ikukumpara sa kapangyarihang hawak ng kanyang ama. "Not now, baby. But when I get older and I have earned what your father has, I will." Hindi ko napigilan magbitaw ng pangako sa kanya dahil sa awa sa sitwasyon niya. "Does that mean we will remain friends for a long, long time? I don't have many friends," inosente niyang sabi ngunit muling nadurog ang puso ko para sa kanya sa mga oras na iyon. "I will be your friend for a very, very long time until we get old, Sachiro." Isang matamis na ngiti ang ibinigay niya sa akin at saka siya tumango. His eyes held my promise to him. ... Ngunit ang pangako kong iyon sa kanya ay hindi nagkaroon ng katuparan dahil iyon ang una at huli naming naging pag-uusap nang malapitan ni Sachiro Kaide. Hindi na siya isinasama pa ng kanyang ama sa tuwing may okasyon na kailangan nitong daluhan. Labis ang pagkadismaya ko sa tuwing makikita na wala siya. I started getting angry with his father. Para sa akin ay napaka-unfair ang ginagawa nitong pagkukulong kay Sachiro. As years passed by, I have never forgotten. Parati pa ring laman ng isipan ko ang munting bata na nakilala ko. I knew he grew up as a very attractive teen. Kahit na may news blackout sa pamilya nila at wala silang social media accounts, alam kong lalaki si Sachiro na mas higit pang nakakaakit kesa noong una ko siyang makita noong sampung taong gulang pa lamang siya. Until I got the news that his father finally let him attend college in Russia. Kaga-graduate ko lang noon sa US ngunit nagpumilit ako sa mga magulang ko na kumuha ng panibagong kurso sa university kung saan siya nag-aaral. Napapailing na lang noon sa akin si Dad but he let me do what I want. I have big brothers who will take care of our group kaya hindi siya nagde-demand sa akin pagdating sa organisasyon na hawak niya. The first time I saw him as a fifteen year old, I've finally admitted to myself that I've been in love with him since I was fifteen years old. Akala ko noong una ay paghanga lang ang nadarama ko para sa kanya. Akala ko pa na naaawa lang ako sa sitwasyon niya. Pero hindi pala. Napamahal na pala siya sa akin kahit na isang alaala lang ang pinanghahawakan ko sa kanya. My world literally stopped when we saw each other again. My chest literally tightened when he told me that he still remembers me. I was so happy but my happiness was short-lived. Kinausap ako ng mga Vladimier na nangangalaga sa kanya na huwag makikipaglapit sa kanya. Nakakagulat na hanggang sa Russia ay untouchable si Sachiro Kaide. Of course, hindi ako pumayag na basta-bastang sumunod sa ipinag-uutos nila. I continued seeing Sachiro. Until one day, I was not able to control myself and kissed him. I tasted heaven and hell at the same time. Sachi forgave me but not the Vladimiers. They beat me up until I was throwing up blood. I never had the chance to see him again dahil hindi na ako pinaapak ng mga Vladimier sa university. At dahil doon ay nangako ako sa aking sarili na hindi lang ang katawan ko ang palalakasin ko. Palalakasin ko rin pati na ang impluwensiya ko na hindi umaasa sa pamilya ko. I joined underground organizations. I befriended everyone including the evilest people just to get the influence that I want. Ang ginawa sa akin ng mga Vladimiers ang naging standards ko. At ang halik na natikman ko mula kay Sachi ang naging inspirasyon ko. I want more than just a kiss. I want to own him... Body. Heart. And soul.