Coming back to your arms

2539 Words
Therese POV Tatlong buwan. Ganun na katagal kami sa US. Nagsimula na ang klase sa school. Kuya Alex enrolled me at sa kasalukuyan na grant ako ng online classes. @nd month na nang klase but I made sure I was still on track. Binalitaan din ako ni Kuya na kasali pa din ako sa Top 5 each month na entire grading. I was so happy and he was amazed. Nasali na din si Kuya sa lista sa Top 10. He also keeps updating me about Andrew. Madalas dawe niya itong makita na mag isa lang. Hindi na kasa kasama ang dati niyang mga kaibigan. Some of the,m dropped out some also were expelled by the school because of the bet. Na aawa ako sa kanya minsan but Kuya told me na madalas, kahit masama pa din ang loob niya, sinasamahan niya ito for me. Nasa Senior na kasi ito, and he was also busy sa varsity. Minsan he send messages na di ko pa din sinasagot. Minsan nakokonsensya ako. Pero sabi pa, I need time. More time. Alam kong mapapatawad ko din siya soon. Nagkaroon lang naman ako ng special na online class kasi kaibigan nila Daddy yung may ari ng school. Malaki ang utang na loob nito samin. Madami ang nagsasabi na kami daw may ari and I was curious to know sino nagkalat non. Yes, Lolo built the school for their future generations but he handed the supervision of the school sa friend niya. Kaya ganun nalang magpasalamat ang kaibigan ni lolo. To think that he came froma middle class and now he owns a prestigious school, talagang magpapasalamat siya. Kaya dun na kami pinag pa aral ni lolo. He said quality naman dun and he was right. Limang buwan. Ika liman buwan na naming ng tumawag si Daddy that it was safe to come home. Sinigurado na muna niya na it was safe. Nang makompirma daw nila kung sina sino sila na kasali sa bet na yun, Tito Ned made sure na di na sila makabangon to get their revenge. He made sure na di na makakalabas sa kulungan ang mga taong yun. He even put protection on both my and Andrew’s family. I was happy and thankful kay Tito Ned. Matagal nap ala nilang gusto mahuli yung taong yun. When Mom finished talking to Dad, she hugged me and exhaled in satisfaction. “kampante ns sakong umuwi ngaun. I dearly feared for all of our lives. Mabuti nalang andun Tito Ned mo.” She said. “Yes, Mommy. Makakauwi na din tayo.” I said. Sakto lang na kakadating ni Kuya Matt with Tiffany, nagpasundo nanaman siguro kay Kuya. Ang clingy talaga nang batang to. “Matt, Tiff, my babies, come here.” Tawag sa kanila ni Mommy. Kasalukuyang nasa garden kami. Kuya Matt and Tiff went to us saka nila hinalikan si Mommy. I smiled looking at my soiblings. Lahat ata kami mga mama’s girl and boy. Mommy will always be loved and cared for. “Tumawag ang daddy niyo, its safe na daw bumalik.” She said matapos nilang hagkan at halikan si Mommy. Naupo so Kuya sa katabing sofa kay Mommy while umakyat naman sa kanyang kwarto si Tiff para daw magbihis. “So, when are you planning on leaving?” tinignan kami ni Kuya. “Baka after tomorrow. We still have to pack and all.” Sabi ni Mommy. Sakto namang kakalabas lang ni Tiff in her jammies na. “Mommy? Uuwi ka na?” tanong niya saka parang naluluha. “Pano kami ni Kuya?” naiiyak niyang tanong. “Tiff, you know you can always go home.” Sabi ni kuya. “No. Nag aaral pa ako eh. Mommy, wag ka munang umuwi.” Tiff wailed. “Hey, I thought big girl ka na?” Kuya asked. Tumakbo naman kay Mommy si Tiff saka umupo sa kanyang lap at yumakap sa kanya. “Mommy, stay please.” “Aww, ang iyakin kong baby. Come witrh me. Doon ka na ulit mag aaral.” Ngunit umiling lang ito saka lumayp ng konti. “Mag iisa lang si Kuya matt matt dito, ayoko siya iwan Mommy. Baka mag cry siya.” Singhot niya. Nzatawa naman kami ni Mommy while si Kuya ay masama ang tingin kay Tiffany. “Haha, sama ng tingin ni Kuya sayo Tiff.” Banta ko sa kanya. “Love ako ni Kuya, alam ko. Di ba Kuya?” liningon niya si Kuya saka ito ngumisi kay Tiff. “Humanda ka pag naka alis na sila mama. Papa ampon kita.” Banta niya na ikinatawa ko ng malakas. Ayaw na ayaw ni Tiff sinxe baby pa siya na ipa ampon siya. Yan palagi panakot ni Kuya sa kanya. “Mommy si kuya!!” sumbong niya. “Hay naku, paano nalang pah umuwi na ako. Ganyan nalang kayo lagi.” Sabi ni Mommy. “Naku Mommy, malamang, baka oras oras tawagan ka ni Tiff.” Ani ko. “Halika, help Mommy pack. You know I am just a call away. Andyan Kuya mo to protect you. Basta you have to be open kay Kuya ha?” pinahid naman ni mommy ang mga luha niya. Walang nagawa si Tuff kundi tumango. “Opo, Mommy.” Saka ito dinala na ni Mommy sa kwarto niya to pack. Naiwan kami ni kuya sa garden. Matamasn niya akong tignan. “Are you ready to go home?” he asked and I couldn’t answqer him. “Kuya, di ko pa alam. Hindi ako sure.” I said. “You can tell Mom to postpone the plan kung di ka pa ready.” He said na nagpaluha sakin. Luapit ako sa kanya and hugged him. “Where have this side of you kuya have been?” I said through my tears. ‘Shut up.” He said coldly, ayan bumalik nanaman. I laughed a bit saka lumayo. “I know you can do it. Bring Mom back to Dad. I know they have been missing each other.” He said saka ako tumango. Pinahid niya mga luha ko. “I have a request though.” He said na ikinakunot ng noo ko. “What is it Kuya?” I asked. “Please keep an eye on her, Irish Arandia.”nakita ko itong mejo namula. “Teka, who is she?” I asked. Nakita kong mas namula naman ang tenga niya. “She’s… My girl.” He said na nagpa awing ng bibig ko. “What the? Sure? She is?” sinigurado ko sa kanya. :”Yeah, and help her sa family situation niya. Just tell them not to tell her about it.” He said habang nakayuko ang ulo niya. I smiled and cupped his face. “You are in love, kuya.” I said kaya tinulak niya ako ng konti. “Shut up and just do it.” I chuckled and nodded. “For my loving kuya, I will.” “And I know you can do it. I guess I don’t have to warn you but I know he learned his lesson. I don’t want to say this, but yeah, maybe you can give him another chance.” He said na nagpalaki ng mga mata ko. “Am I hearing it right? Coming from you?” I said. “Yeah, lalaki din ako and nagmamahal. I would feel the same if I did wrong and ask for a chance.” He said, kumunot naman noo ko. “He messaged me the other night. I guess, he is sincere.” Sinagot niya ang tanong sa mukha ko. “H-he messaged y-you?” nauutal kong tanong. “Yeah, he kept on apologizing. Not just to me but with dad, mom, kahit sa mga kapatid natin. I guess he is indeed sorry sanagawa niya.” Naluluha ako nang maisip ang mga ginawa niya. “Kuya…” tumulo na ang luha ko. “Shh, be happy but still protect your heart. Okay?” he said habang pinapahid niya ang mga luha ko. Naging emotional ako sa harap ni Kuya. Nagyon ko lang narealixe na kahit Kuya ko siya, para ko na din siya best friend. He was always there to protect snd love me. Kahit pa ang dami ko nang kasalanan. I hugged him. I am surely gonna miss him. “Bisita ka naman paminsan minsan samin Kuya.” I said and he nodded. “I will. I will try. Okay? Kaw lang muna panganay doon next to Kuya Akex.” I nodded and sniffed. “Mamimiss kita Kuya.” He chuckled. “I am a call away, Therese.” He said as a matter of fact. “I hate yopu. Minsan cold ka tapos sweet tapos babalik sa pagka cold.” Tapos hinaug ko nanamn siya. Nasa ganun kaming sitwaasyon ng maabutan kami nina Mommy and Tiff. “Hey, Sali ako! Gusto ko din ng hug!” sabi ni Tiff na pinagitnaan naming magkapatid. “Aww, wait. Kunan ko kayo picture.” Mom grabbed her phone and captured our moment. “Sali ka din samin Mom.” Sani ni Tiff kaya sumali na din ito. We were laughing all along. Hanggang sa sinabi ni mom na kumain nalang kami sa labas as last outing naming apat before we leave. Dun kami sa restaurant na napuntahan naming noon. We ordered our food saka nakinig doon sa kumakanta samin. It was a lovely night. I told myself that I should be strong. I should be strong for both me and Andrew. I still want him kahit na ganun ang nangyari, like what Kuya said, I am ready to give him another chance. On the day of our flight, Kuya and Tiff managed to take some time off to drop us sa airport and to also say goodbyes for the while. Hindi naman nawala ang iyakan. We did not tell them back at home na uuwi kami ngayon. We did say na uuwi kami but not today, so it is a surprise for them. We were boarding the plane already. Nang makaupo na ako sa sit ko, I glanced at the window and smiled. ‘I’m coming home, wait for me.’ I whispered. Di ko sainabi sa kanya na babalik na ako. I also want to surprise him. I inhaled and exhaled and smiled. Then tinulog ko nalang muna ang paghihintay. Andrew POV Nasa gym ako ngayon, I was practicing alone on my break. Mejo mahaba kasi ito, I have 3 hours in between. So instead na umuwi at magmukmok, I went here saka nagpractice. I was not alone naman after an hour. Nakita ako ni Alex. He was keeping me company for the past couple of months. Nagulat nalang ako nag sabayan niya ako sa table ko sa canteen. Wala kasi akong nakakasama. After hearing about what happened, iniwasan na nila ako. They say I bring doom. Pano naman kasi, yung mga nakasali ko sa bet, lahat sila wala na sa school. Either kulong o expelled. Nagtaka nga ako why I was left here na kasama naman nila ako. Tito Stephen asked for my pardon. Sinabi niyang I helped a lot nung nag iimbestiga sila sir Ned. So the school granted me to stay and finifh my final year. Pero nyung relationship ko kina Mom and Dad turned sour. Kasalanan ko naman. I brought this upon me so wala akong dapat ibang sisisihin kundi ako. Alex was watching lang sa may bleachers while I play. Napagod ako saka ako umupo sa tabi niya. Tinignan niya lang ako saka ngumisi. “It would break my sister’s heart seeing you like that asshole.” He said. Galit pa din ito sakin pero ginagawa niya lang daw ito para kay Therese. So I laughed and nodded. “I know I look like shit.” I said saka pinahid yung pawis ko at uminom ng tubig. “Did she contact you yet?” I asked saka tumingin sa kanya He just looked at me then diverted his eyes. “Ayusin mo yang sarili mo. She might pop out anytime at baka magsisi ka na ganyan itsura mo.” He said. “Is she coming home?” I asked excitedly. “Did I say she is?” he asked back, ang sungit talaga ng mga Montecillo. “H-Hindi. Akala ko uuwi na siya.” Nanghinayang ako. “Ang sabi ko ayusin mo yang sarili mo. Baka mamaya biglang magpakita kapatid ko magulat sa itsura mo. Gago.” He said saja ako nakatawa. “Opo. I still have classes, you?” tanong ko sa kanya. “None of your business, fucktard. Pasalamat ka sinasamahan kita.” He said na ikinangiti ko nalang. Tulad din to ni Therese, sarap pag iniirita. Di ko nalang pinansin ang pagmumura niya. Nasanay na ako sa ilang buwan na pakikisama niya. “Sandali lang, magbibihis na ako. See you later dude.” Paalam ko sa kanya. “Wag ka nang bumalik, utang na loob.” Sabi niya na kinatawa ko. “Lagot ka kay Therese kung ganoon.” I said saka nakapasok na, hindi ko na narinig ang mura niya. I went inside the washroom saka naligo at nagbihis balik sa uniform ko. Saka ako lumabas to find Alex goint out. Sumunod naman ako sa kanya. I went to my room sa last kong klase then after 3 hours, lumabas na din ako and went straight to the beach. Dito lang muna ako. I always spend my afternoons here. Hanggang sa dumilim. I badly want to see the sunset. Another day ended, I am still waiting for her and I will not get tired from waiting. Masyado akong napasarap sa kakahiga sa may dalampasigan na hindi ko namalayan it was 6 already. I sat up saka tumayo na. I went to my car, and I noticed may mga tawag si Mommy sakin 30 minutes ago. Nakapagtataka, ilang buwan nila akong di pinapansin. Tapos tumawag ito ngayon, naka emergency. So I drove fast to the house habang tinatawagan kong silang lahat, my mom, dad and even my sister. Nang nakauwi ako, I parked my car. Saka ako pumasok sa loob. Narinig kong nagtatawanan sila sa may dining. So I went there. Nakita kong madaming niluto si mommy. And even my sister was there. They were complete. “O iho, anjan ka nap ala. Kanina pa ako tawag ng tawag sayo. Sit down and eat.” Mom said. She was smiling. Which was weird. She was smiling at me. “Anong meron?”tanong ko habang papalapit palang ng hapag kainan. “Oh, we have a special visitor.” Sabi ni Ate. Nakalapit na ako sa hapag ng makita ko siya na nakaupo across Mommy. Napa awing ang aking bibig nang makita ko siya looking at me. She was smiling. Yung katabi niyang upuan was vacant, and I think that was reserved for me. “Tutunganga ka ba jan o uupo ka at kakain?” sabi niya na ikinatawa nina Mommy. I sat down still looking at her. I was amazed. Hindi ko alam na darating siya. Kaya pala ganun ang sinabi sakin ni Alex kanina. Buti nalang nakinig ako. I have to thank him later. “Th-therese?” I called her and she looked at me. Was I dreaming?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD