ราคะนักเขียน

ฉันชื่อ อัณ อัณณา ปีนี้อายุ 25 ปี ทำฟรีแลนซ์ ด้านกราฟฟิก และก็เขียนนิยายออนไลน์ ถามว่าชอบอันไหนมากกว่ากัน แน่นอนว่า ฉันชอบการเขียนนิยายมากที่สุด สร้างโลกอย่างที่อยากจะเป็น ฉันเขียนมาสองสามแนวแล้วล่ะ แต่ก็ยังไม่โด่งดังเปรี้ยงปร้างเป็นพลุแตกอย่างใครเขาสักที มีทั้งนิยายรักโรแมนติกแบบที่ผู้หญิงใฝ่หา ฟิน ๆ เคลิ้ม ๆ ชวนฝันแบบที่พระเอกคลั่งรัก เปย์หมดหน้าตัก ทั้งนิยายรักดราม่าเข้ม ๆ อ่านไปตับไต้ไส้พุงแทบจะพังและนิยายรักวัยรุ่น ใสๆ ตามสไตล์ที่เด็กนักเรียนมัธยมคงจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยเชียวล่ะ แต่ว่า สิ่งที่ทำให้ฉันหนักใจอยู่ตอนนี้ ก็คือ นิยายที่ฉันเขียน คนอ่านน้อยมากเลยน่ะสิ ไม่รู้ว่าทำไม นักอ่านถึงไม่ค้นพบนิยายของฉันบ้าง ฉันอยากจะเป็นนักเขียนคนโปรดของใครสักคน เฮ้ออออ... “อัณ ยัยอัณ แกนั่งเหม่ออะไร” ดาว เพื่อนสนิทฉันเอง ร้านกาแฟของมัน ก็เป็นที่ฝังตัวฉัน ในการทำงานอยู่บ่อย ๆ บรรยากาศที่แบ่งเป็นโซนอย่างสงบ และมีส่วนที่ออกไปที่สวนด้านนอก ร้านนี้มีคนเยอะเป็ยบางช่วงและบางวัน ซึ่งฉันมักจะโทรมาถามเพื่อนสนิทของฉันก่อนเสมอ เฉกเช่นวันนี้ “แก นิยายเรื่องใหม่ ฉันมีคนอ่าน ตอนแรก แค่ 58 คน อ่ะ”ฉันคุยกับยัยดาว มันคงจะเห็นฉันมานั่งนี่บ่อย ๆ ทำหน้าน้อยอกน้อยใจในวาสนาของตัวเอง “เห้ย ไหนวะ” ดาว ยื่นมือรับไอแพดจากมือฉัน มันใช้นิ้วเลื่อนขึ้นเลื่อนลงฉันมองตามสายตาของมัน เห็นหน้ามันแหยนิด ๆ ไม่รู้ว่ามันสงสารหรือเข้าไม่ถึงงานของฉันกันแน่ “เอ่อ เอาไงอ่ะ” มันพูดแค่นั้น เพราะว่าลูกค้าเข้ามาในร้าน ทำให้เธอต้องไป ทำเครื่องดื่ม ลูกจ้างอีกสองคน ช่วยกันทำตามหน้าที่ ฉันมองตามเพื่อนสนิทอยู่แป๊บหนึ่ง บางทีฉันก็อยากจะมีอิสระ ทำธุรกิจส่วนตัวแบบเพื่อนของฉันบ้าง “ลองเปลี่ยนแนวมั้ยแก ตอนนี้ นิยายชายชาย มาแรงมาก เอาม่ะ ลองดู”ยัยดาวเดินกลับมาในอีกครู่ใหญ่ หลังจากที่มันทำเครื่องดื่มอยู่ประมาณสามแก้วแล้วให้เด็กเสิร์ฟในร้านเอาไปเสิร์ฟลูกค้าที่นั่งอยู่ในสวนด้านนอก “ฉันไม่ถนัดว่ะ” ตอบเพื่อนไปตามตรง ก็มันไม่รู้ว่าจะเขียนแนวไหนดีน่ะสิ ใจจริงฉันเองก็อยากจะลองเขียนหลายๆ แนวดูให้โอกาสตัวเองได้ทำอะไรหลาย ๆ อย่าง แต่ว่า ฉันไม่มีเวลาหาข้อมูลใหม่ ๆ แถมยังยุ่งกับงานส่วนอื่น ๆ ด้วย “งั้น อีโรติกมั้ย ฉันเคยอ่านข่าว เขาสร้าง รายได้เป็นหมื่นเป็นแสนต่อเดือนเลยนะแก” ดาวช่วยเสนอไอเดีย นึกเอ็นดูเพื่อนสนิทที่ขยันทำงานแต่โชคก็ยังไม่เข้าข้างสักที “แกก็รู้ ฉันยังโสด จะเอาอารมณ์ความรู้ อย่างว่า ยังไงดี นั่นแหละ ฉันอธิบายไม่ถูก”ฉันตอบยัยดาวไปแบบเขิน ๆ ก็นั่นน่ะสิ คนไม่เคยจะเขียนยังไงให้มันฟินกันนะ แค่คิดฉันก็เครียดแล้วเนี่ย โอ๊ย ฉันจะรุ่งกับเส้นทางสายนี้ได้มั้ยนะ “มันจะไปยากอะไรล่ะ แกก็เปิดหนังดูสิ แล้วเขียนเอา แต่ถ้ากลัวไม่อิน ก็หาผู้ชายสักคน มาช่วย อิอิ” ดาวดวงตาเป็นประกาย จับจ้องสายตามาที่ฉัน มันเป็นผู้หญิงหน้าตาจัดว่าดี แถมหน้าอกยังใหญ่ ดึงดูดผู้ชายได้มากกว่าฉันแน่นอน แล้วคนไม่ค่อยมีเวลา หน้าตาก็แค่พอไปวัดไปว่าได้ จะไปเตะตาผู้ชายคนไหนได้ล่ะเนี่ย แต่งนิยายก็ยากพออยู่แล้ว ยังต้องมาหาคนมาสอนการเขียนฉากอีโรติกอีก โอ๊ย หัวจะปวด “ถ้าผู้ชายมันหาง่ายเหมือนลูกชิ้นปิ้งข้างทางก็ดีน่ะสิ ฉันคงไม่โสด มาถึงตอนนี้ เขียนนิยายให้ดีขึ้น มีคนอ่านเยอะ ขึ้น กับหาแฟนสักคน อันไหน ง่ายกว่า สงสัยจะเป็นอย่างแรก”ฉันบ่นกระปอดกระแปด ยัยดาวที่นั่งฟังขำจนไหล่สั่น “ฮ่า ๆ ๆ ฉันหา ให้ได้ แกต้องมาร้านฉัน วันศุกร์กับเสาร์ ช่วงนั้นแหละ คนเยอะเลย ผู้ชายหน้าตาดี ก็เยอะ”เพื่อนสนิทของฉันเสนอวิธีการช่วยเหลือ ซึ่งฉันฟังแล้วมันก็น่าตื่นเต้นอยู่หรอก การได้เปิดตัวกับพวกผู้ชายบ้าง คงจะทำให้จิตใจกระชุ่มกระชวย “จริงหรอ แต่ว่า ศุกร์ กับเสาร์ ฉันชอบมีงานที่รับไว้น่ะสิ ไว้ช่วงว่าง ๆ ก่อนนะแก” ฉันบอกเพื่อนไปแบบนั้น แต่ว่า ไอเดียที่ดาวเสนอมาก็น่าสนใจดี ฉันเองก็อยากลองเขียน เนื้อหาเรท ๆ เหมือนกัน หลายคนยอดวิวพุ่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แถมมียอดการซื้อสูง เพราะมีฉากอย่างว่า มนุษย์อย่างเราจะทำอะไรกันได้มากกว่าการกิน ขี้ ปี้แล้วก็นอน ฉันนั่งแต่งนิยายสักพัก ในหัวพยายามอย่างมากที่จะคิดพล็อตเรื่องใหม่ออกมา แต่ทว่า สมองของฉันยังไม่สามารถหาทางออกจากเรื่องที่เพื่อนสนิทเสนอได้เลยจริง อยากจะลองดูสักตั้ง แต่มือถือเจ้ากรรมดันสั่นขัดจังหวะเสียก่อน รุ่นพี่ที่รู้จักก็โทรมาเร่งงานจากฉัน ต้องออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ดาวฉันไปก่อนนะ ไว้มาหาใหม่ เงินวางที่โต๊ะนะแก ฉันรีบ พี่พัช โทรมาเร่งเอางานว่ะ” ดาวโบกมือให้ฉันหย่อย ๆ มันกลับไปทำเครื่องดื่มและขนมอีก “อุ๊ย ขอโทษค่ะ” ฉันทำแก้วโกโก้เย็นของผู้ชายโต๊ะใกล้ประตูตก เขาเพิ่งสั่งแน่ ๆ เพราะมันยังเต็มแก้วอยู่เลย เด็กในร้านรีบวิ่งมาดู ยัยดาวตามมา โอ๊ย นี่มันเป็นวันอะไรของฉันกันล่ะเนี่ย ทำไมมันแย่ไปหมด ฉันก้มหัวให้กับผู้ชายคนนั้นและกล่าวคำขอโทษ อยู่หลายรอบ “ขอโทษนะคะ ขอโทษแกด้วยนะ”ฉันหันไปมองเพื่อน ซึ่งมันหน้าตาตื่นพอสมควร นี่ฉันจะทำให้แกเสียลูกค้ามั้ยนะ ยัยดาวเอ้ย ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันหน้าเจื่อนได้แต่ยื่นนิ่ง ๆ ด้วยการทำอะไรไม่ถูก “ไม่เป็นไรแก พี่พัช จะเอางาน รีบไปก่อนก็ได้ ตรงนี้ฉันจัดการเอง” เพื่อนที่แสนดีของฉันบอกให้ฉันเอาตัวรอดไปก่อน ฉันเงอะงะอยู่เล็กน้อย ก่อนจะผงกหัวให้เพื่อนและผู้ชายคนนั้นอีกรอบหนึ่ง “งั้นฝากด้วยนะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ เดี๋ยวแก้วใหม่ ฉันจ่าย” ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ว่าอะไร มันไม่หกโดนเขา ฉันรอดตัวไป ไม่ได้ต้องมากังวลในเรื่องของการทำความสะอาดเสื้อผ้า แบบนั้นคงจะยิ่งช้ากันเข้าไปใหญ่ ฉันรีบวิ่งออกจากร้าน มุ่งตรงไปหาพี่พัชทันที “เพื่อนคุณดาวหรอครับ” ชายหนุ่มที่รับโกโก้แก้วใหม่ ถามขึ้น เขาเป็นคนรูปร่างดี ผิวพรรณแม้ไม่ได้ขาวมาก แต่ว่าดูสะอาดสอ้าน “ใช่ค่ะ ชื่อ อัณ”ดาวพยักหน้า และขอโทษแทนเพื่อนอีกรอบ ยัยอัณก็มักจะซุ่มซ่ามเวลาที่มันต้องรีบ “โทษนะครับ ทำงานบริษัทกราฟฟิกหรือเปล่าครับ ผมเคยเจอ”ชายหนุ่มคนนั้นถามขึ้น เขานั่งพิจารณาอยู่เพียงครู่ รู้สึกสาวคนนั้นใบหน้าคุ้น ๆ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน “อัณ ทำฟรีแลนด์ค่ะ รับงานหลายที่ ชีวิตเลยดูยุ่ง ๆ เป็นบางช่วง ทำกราฟฟิกบ้าง ออกแบบปกนิยาย วาดการ์ตูนบ้าง เขียนบทความ เยอะค่ะ” ดาวอยากเมาท์ พยายามในการสาธยายงานของเพื่อนสนิทที่วัน ๆ มันมีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมด ก็เป็นความสุขของมัน แต่ว่า มันไม่มีเวลาในการให้โอกาสหัวใจของตัวเองบ้างเลยน่ะสิ “แล้วเขียนนิยายด้วยมั้ยครับ”ชายหนุ่มคนนั้นถามด้วยความสนใจ ดาวที่นึกอยากจะชงเพื่อนให้ผู้ชายสักคนอยู่แล้วรีบตอบทันที “เขียนค่ะ นามปากกา อัณณ์อัณณา ค่ะ ขอช่วยเพื่อนขายของหน่อยนะคะ” ดาวหัวเราะนิด ๆ แล้วมองหน้าผู้ชายคนที่เธอคุยด้วยอย่างเป็นกันเองในเวลาอันรวดเร็ว “ได้เลยครับ ไว้ผมจะลองอ่านบ้าง”ชายหนุ่มอมยิ้มด้วยความมีไมตรี “ขอบคุณมากนะคะ” ดาวกลับไปทำงานต่อ ชายหนุ่มดึงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง เสิร์จในกูเกิล นิยาย อันนา กดค้นหา แต่สิ่งที่ได้ มีเยอะไปหมด นามปากกา คล้าย ๆ กัน ว่าแต่ เธอใช้อันไหน เลื่อนไปมา เจอคำว่า 25+ 35+ กระตุ้นความสนใจ นั่งอ่านสักพัก เอ่อ ใช้ได้เหมือนกัน อัณ อัน อัณณ์ ช่างมันก่อน ขออ่านสักนิด รู้สึกติดใจจน ต้อง โหลดแอปมาไว้เปิดอ่าน โลกของนิยาย น่าสนใจ เหมือนกันนะ ชายหนุ่มนั่งเลื่อนแอพพลิเคชั่นนิ่ง ๆ อยู่สักพักใหญ่ มันสนุกจนเขาวางไม่ลง หลังส่งงานให้พี่พัชเสร็จ มีปรับด้วยนิดหน่อย ฉันก็กลับมาที่ห้องพัก วันนี้มันค่อนข้างจะเหนื่อยและหนักสำหรับฉันพอสมควร เมื่อเอนหลังลงที่เตียงกว้างเพียงครู่ สมองก็พลันนึกถึงนิยายอีโรติกที่ยัยดาวเสนอ อยู่ในหัวมาตลอดทั้งวัน ลองเปิดของคนอื่นอ่านสักนิด รู้ตัวอีกทีก็เที่ยงคืนแล้ว อัณณาถามตัวเองตั้งแต่เริ่มอ่านมาจนถึงขณะนี้ จะลองเขียนดีมั้ยนะ --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------