Chapter 2

1362 Words
Goodmorning! Special thanks po sa gumawa ng cover na sobrang ganda darkqueenmidnight YIEE! thank youuu! *** "Ano na naman 'bang ginagawa natin sa Bar na 'to?" naiiritang tanong sakin ng matalik 'kong kaibigan na si Daisy. Kanina pa ito nagre-reklamo dahil sinama ko siya pagtungo sa bar—kung nasaan kami ngayon. "Pwede ba, makisama ka na lang please!" pakiusap ko naman habang inililibot ang paningin sa bar na kinaroroonan namin ngayon. May pilit na hinahanap ang mga mata ko, at alam 'kong narito siya ngayon. Ayon sa sources ko, gabi-gabi siyang nandito para pakalmahin ang sarili—and it means umiinom siya lagi dito. "'Yung mata mo, naglulumikot na naman! Wala pa 'yung lalaking binabantayan mo." muling pansin sa akin ni Daisy na ikinabalik ng tingin ko sa kanya. Inismidan ko muna ito, bago inirapan. "The way you said that, para namang stalker niya ako. Don't forget Daisy na ginagawa ko 'to dahil ito ang order ni Ms. Laxamana sakin." paliwanag ko naman. Totoo naman ang sinabi ko. Kung hindi lang ito inutos sakin ni Ms. Laxamana—which happen to be our Student Council Adviser ay hindi ako magtitiis na pumunta sa mga lugar na ganito para lang bantayan ang damuhong gangster na 'yon! This is an order that was gave to me, and i should obligue because it is my responsibility. "Nakita ko na siya! Nasa may entrance, naglalakad na siya patungong bar counter." imporma sakin ni Daisy habang gumagalaw ang mga mata pasunod sa direksyon patungong Bar Counter. Madali akong lumingon, at nakita ko din naman agad ang damuhong gangster. As usual, nakasuot na naman ito ng itim na leather jacket. Sa araw araw na ginawa ng diyos, lagi ata siyang nakasuot nang leather jacket pag nakikita ko siya. Is leather jacket his comfort cloth? Pinagmasdan ko lang ang damuho, hanggang sa naupo ito sa isang stool sa Bar Counter, at agad na tinawag ang Bartender na naka-duty at tiyak na um-order na ito ng alak. Di ko mapigilang isipin 'kung anong problema ng isang 'to para gawing araw araw na pamumuhay ang pag-inom ng alak. Hindi niya ba alam na masama sa atay ang pag-inom ng alak? "Tama na titig bes. Wala sa utos sayo na tunawin mo siya sa pagtitig." muling ani ni Daisy na ikinakunot ng noo ko. Nilipat ko ang tingin ko sa kanya, at hindi makapaniwalang napaawang ang bibig. "Excuse me! Hindi ko siya ti--" "Tama na deny bes, huling-huli na kita." anito, bago nagkibit balikat at muling uminom sa inumin nito—na tubig lang naman ang laman. Napairap na lang ako sa hangin dahil sa huling sinabi nito. Hindi ko naman talaga tinititigan ang lalaking 'yon e! I swear. I'm not staring at his handsome fac--geez! I'll forget that i said that. Uminom ako sa dala 'kong Softdrinks bottle, bago muling tinuon ang buong atensyon sa damuho. That Luke Andre Ignacio. Pahirap sa buhay! Minuto na din ang lumilipas pero wala pa 'ring pagbabago sa kilos ni Luke, tuloy pa rin ito sa pag-inom ng alak na para 'bang wala itong paki sa maaring maging masamang resulta nito sa katawan niya. "Di pa ba tayo uuwi? Naki-creepyhan na talaga ako sa lugar na 'to Leige!" muling sabi ni Daisy, habang sinisipat sipat ang paligid. "Atsaka, Mom texted me na umuwi na daw. It was way past my curfew Leige. I need to go home. Umuwi na tayo!." I sighed deeply. I can't leave. I can't leave him. Baka mamaya, may kasangkutan na namang gulo ang Luke na 'to at kailangan 'kong mapigilan 'yon. I need to prevent him from doing some stupid things that can be a reason for him to get drop and kick out from the School. I don't know why Ms. Laxamana requested that but i can feel that she has a valid reason why she's doing that. Kaya naman, responsibility ko na tulungan siya kahit na mukhang mahihirapan ako dahil maski siya ayaw tulungan ang sarili niya. "Go ahead. Umuwi ka na, pasensya na sa istorbo ko sayo. Tell Tita the truth na sinama kita dito. Don't lie to her, okay?" i said to Daisy. Her eyes widened when she understood what i have said. "Y-you're staying here even without me?" "Yes." walang pag-aalinlangan 'kong sagot. Daisy hissed. "No! This place is dangerous Leige! I can't leave you here alone!" maktol pa nito. "You need to leave Daisy. Hinihintay ka na ni Tita. Go home. Kaya ko na ang sarili ko." sabi ko naman para pakalmahin ito. Umiling naman si Daisy. "No. Sasama ka sakin pauwi." matigas ang tonong sabi nito. "Daisy! I have important matter here to do." "Kahit na. You're security is being the contingent here! Hindi naman siguro inutos sayo na dapat ikapahamak mo ang pagbabantay sa gangster na yan." Daisy said, i can hear anger in her voice. I look at her calmly, then held her hand. "I'll be fine here. Hindi ako mapapahamak. Remember, my father is a Black Belter. Lahat nang alam niya tinuro niya sakin, kaya naman kaya 'kung ipagtanggol ang sarili ko." "But Leige--" I sighed and smiled. "Go home. Kawawa naman duon si Tita." Bakas sa mukha ni Daisy ang hindi pagsang-ayon pero wala naman itong nagawa. Kinuha na lang nito ang sling bag na dala nito, bago nakipag-beso sa akin. "Take care while you're here okay. Pag wala namang gulong nanggyari, umuwi ka na agad." paalala naman nito, na tanging tango lang ang isinagot ko. Ilang segundo pa itong nakatitig sa akin, na para 'bang hindi talaga ito sang-ayon pero sa huli, wala itong ibang nagawa kundi ang maglakad papalabas ng Bar. Sinundan ko lang naman siya ng tingin, hanggang sa tuluyan na itong naglaho sa paningin ko. And now i'm alone. Muli 'kong inayos ang pagkakaupo, at ibinalik ang tingin sa kinaroroonan ni Luke—but he wasn't seating there anymore! Inilibot ko ang paningin ko para hanapin ang lalaking iyon. Nasaan na iyon? Nasaan na siya? "Looking for someone to date Miss Sexy?" a husky voice with a maniac tone said behind me. I eagerly turned to see a dark but tall guy—a drunk jerk! "No i'm not." i shortly said then turned my back at him again. Shemay! Kung kelan ako na lang mag-isa tyaka pa may lalapit na manyak? I felt someone touched my nape, since it was open because i tie my hair in a ponytail. I quickly stood up to run away from him, but he suddenly gripped my arm. "Don't touch me!" i warned him. The jerk smirked at me, then he put his arms at my open arms. He seductively rolls his palm at my arms while he has this maniac smile on his face. "Miss, don't be too picky! I know women's like you. You liked to be forced." then he smile strangely, while his eyes are lushy. Oh god! Bakit ngayon pa ako nakasagupa ng manyak?!! "No! Stop touching me!!" "Wag ka nang maarte. Tara sa taas!"pamimilit pa nito sakin, at hinila ako ng marahas. Pilit naman akong nagpu-pumiglas. "No!!" "Come on honey, you'll enjoy it i promise." then he laugh in a maniac tone again. "No!! Stop pulling me! Stop!!" sigaw ko, pero mukang walang makarinig samin. Bukod sa sobrang ingay na nang loob ng Bar dahil sa Sayawan sa loob. Patuloy lang ito sa paghila sakin, hanggang sa makarating kami ng hagdan. Agad kong ipinagtaka nang tumigil ang manyak na humihila sa akin. Sinilip ko kung ano ang dahilan ng pagtigil nito at agad nakita nang mga mata ko si Luke. Naroon na naman ang walang buhay niyang mga mata, pero nang bumaba ang tingin ko sa mga kamao nito. Nanindig ang balahibo ko dahil nakita ko ang uri ng pagkaka-kuyom nito. Mukhang may mukha itong gustong basagin. Pero—kaninong mukha naman? At waring nasagot ang tanong ko nang magsalita ito. "Let go of her or you'll die." he said, while his jaw tightened. My mouth hang... Did he... Did he just warned this maniac just to let go of me? I don't know why but my heart instantly beats faster.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD