ชีวิตของแอนดริวและลูซินดำเนินไปอย่างราบรื่นและเปี่ยมสุข ความรักของพวกเขาก็ดูเหมือนจะแข็งแกร่งเกินกว่าสิ่งใดจะทำลายได้ แต่แล้ว
เมฆหมอกแห่งความหึงหวงก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของแอนดริวอย่างช้าๆ ความรู้สึกหวงแหนที่เคยเป็นเพียงแง่มุมเล็กๆ ของเขา เริ่มบิดเบี้ยวและรุนแรงขึ้นจนกลายเป็นความหวาดระแวงที่ไร้เหตุผล
"ดีแลนลูซินมันหายไปไหน"แอนดริวที่นั่งทำงานเช็คตารางแผนของบาร์อยู่ในห้องทำงานของลูซินก็เอ่ยปากถามบอดี้การ์ดคู่ใจ
"เห็นคุยเรื่องงานอยู่กับลูกน้องข้างนอกคุณกีต้าร์กับคุณเอ็มครับนาย"
"ทำไมมันต้องไปสนิทกันขนาดนั้นด้วยว่ะกูไม่เข้าใจเลย"แอนดริวช่วงนี้มีความเครียดสะสมทั้งเรื่องงานและหลายๆอย่างทำให้จิตใจของเขาไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวหงุดหงิดง่ายไปหมด
"ก็คุยกันเรื่องงานตามประสาผมก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกตินะครับ"นายดีแลนด์ก็พูดตามภาพที่เห็น
"มึงเข้าข้างพวกมันหรอสรุปมึงเป็นลูกน้องใครลูกน้องกูหรือลูกน้อ
