BODY CAN'T LIE

CHAPTER 2

CHAPTER 2

Ang ganda ng view mula sa bintana habang pababa ang eroplanong sinasakyan niya. Ngayon lang ulit niya napagmasdan ang ganito kaberdeng tanawin.

Matagal-tagal din s'yang nawala. Nagmiss n'ya talaga ang Pilipinas. Ngiting-ngiti pa s'yang nakatingin sa maliit na bintana.

“Are you Korean Oppa? What is your name?” tanong ng batang lalaking katabi n'ya, siguro'y mga nasa limang taon sa tantya n'ya. Hila-hila pa nito ang laylayan ng jacket na sout n'ya. Kung hindi lang sana nangyari ang insedenteng 'yun five years ago, siguro katabi n'ya ito katulad ngayon.

“Kurei, stop pestering other people!” saway nang nasa kabilang side ng bata, na sa tingin nya'y ang ina nito. “Don't disturbed Oppa.” Sabay tingin nito sa kanya. “I'm so sorry for my kid,” hinging paumanhin nito sa kanya.

Ngumiti naman s'ya sa babae. “It’s fine. He is so cute,” she said. “I'm Rei, what's yours?” Baling niya sa bata na hanggang ngayon ay nakangiti sa kanya.

“Kenneth.” The kid was smiling at her na para bang close silang dalawa. Hindi niya naiwasan ang mapait na ngiting bumalatay sa mga labi niya dahil sa pangalan binanggit nito. Tumingin s'ya sa ina nito at ngumiti. Deep inside her, may kung anong sakit s'yang naramdaman. She envied the woman for having such a nice son.

Gusto pa sana n'yang makipagkulitan dito pero bigla naman nag-anunsyo ang crew na nakababa na ang ereplano. Inayos na n'ya ang sarili at naghanda sa kanya'ng pagbaba.

Nakatayo na s'ya sa labas ng airport habang hinihintay ang sundo n'ya. Si Cenna, isa itong model sa Korea at doon sila nagkakilala at naging magkaibigang matalik. Cenna is always been there, nung mga panahong wala na s'yang makapitan. At ngayon nga may photoshoot ito dito sa bansa kaya nandito rin s'ya ngayon, nauna lang ito sa kanya ng isang linggo.

“Babe,” bati nito pagbaba ng black porsche na kotse nito. Cenna always used that kind of endearment for her.

“HI babe,” bati rin n'ya sabay yakap dito.

“How's your flight, are you hungry?”

“I'm good, a little bit tired but it's ok, I will have some rest when we get to your place,” aniya na hinila at inilagay sa compartment ang mga bagaheng dala n'ya.

“Ok, then lets go and have some rest!” andito sa kanya.

“How's the shoot, did I miss a lot?” tanong n'ya dito nang lulan na sila na sasakyan. Cenna was very professional in her field, not knowing na sikat ito sa bansang pinanggalingan nito. Cenna was very kind to her, madalas napagkakamalan na silang dalawa dahil sa closeness nila at sa mga gestures nito sa ka'nya.

“It's fun, I like working with the people,” nakangiting sabi nito. “They're very approachable and kind, I like it here babe! I've been thinking if we could stay for long.”

Matiim n'yang sinalubong ang tingin nito. Nagbibiro ba ito? Staying here is not a good idea for her at all. Wala s'yang balak magtagal dito. She just came for Cenna, dahil ayaw n'yang mag-isa ito sa bansa kung saan s'ya orihinal na nagmula. “Not a good idea Cenna, you know that I---”

“Yah, yah, I know. It was just an idea, I like it here babe, just another month after the shoot maybe and we could go.”

Nagpakawala s'ya ng malalim na buntong-hininga. Hindi n'ya napaghandaan na pwede nga palang mangyari ang ganito. What now? Hindi naman s'ya pwedeng umuwi mag isa at iwan dito ang kaibigan. Gusto n'yang magprotesta pero saka na lang, she need to rest dahil pagod na talaga s'ya. Ihinilig n'ya ang ulo sa bintana ng sasakyan at ipinikit ang singkit na mata. Sana lang hindi magkrus ang landas nila ng taong 'yun habang nandito sila ni Cenna. Hindi n'ya alam kung anong pwedeng mangyari. Hindi pa s'ya handa. Hindi n'ya pa kayang makita ito.

“Tadah! We're here.” Nagulat pa s'ya nang magsalita si Cenna.

Nasa parking na pala sila ng isang building. Nakatulog pala s'ya nang di niya namalayan.

“Hilton,” basa n'ya sa sign na nasa harap ng landscape ng building.

“Yah, its nice and comfortable place babe, you will like it here too. I love the view from the balcony!” Cenna wink at her, nakangiti pa ito sa kanya. “C'mon!” Sumunod lang s'ya rito na nauna nang lumakad.

Samantala, pababa na si Clyde para pumasok sa trabaho. Marami pa kasi s'yang kailangang asikasuhin sa studio. Kailangang n'ya pang i-confirm kung saan ang venue ng next shoot nila. Hindi sila dapat mapahiya sa client dahil ito mismo ang pumili ng model na gusto nito para sa new edition ng ila-launch sa Rogue, Top magazine in Asia, at ang next month issue nito ay isang Korean top model ang ipi-feature. f**k! Ni hindi nga n'ya alam kung sino ang model na 'yun, pangalan lang nito ang alam n'ya. A certain Cenna Kim, who' s sound sexy to him.

Nakatayo siya sa harap ng elevator at naghihintay sa pagbukas niyon. Eksaktong bukas nito ay bumukas din ang katabi nitong elevator galing sa baba. And f**k his sense of smell. Nanoot sa ilong niya ang pamilyar na amoy na matagal na n'yang pinananabikan.

“That perfume... it's Mhine's!”

~“Ang bango mo talaga Mhine ko, nakakagigil ka.” His girlfriend scent na palagi niyang gustong amoy-amoyin. Gigil na Gigil siya habang naka yakap sa beywang nito at hinahalik-halikan ang leeg nito.

“Ken, tigil-tigilan mo nga ‘yan,” saway nito sa kanya.

“Ang damot naman ng Mhine ko, pa-kiss nga!” He kissed Regan’s neck. And f**k the feeling of her butt rubbing his crotch. Naka-upo kasi ito sa kandungan niya.

“ Ken!” Pinandilatan siya nito ng mata. He knew, Regan feels the hardness growing in between his legs. He loves Regan Park deeply, at wala siyang ibang gustong makasama at iharap sa altar kung hindi ito lang.

TING…

Nagulat pa siya nang tumunog ang elevator. Napabuntong-hininga pa siya bago tuluyang lumabas doon.

“Time machine,” natatawang sambit n'ya.

Daig pa kasi niya ang sumakay ng time machine pagsakay niya sa elevator kanina. Nagta-time travel na naman ang utak n'ya. And he hates it dahil parang nananariwa sa kaniya ang lahat. Ang mga araw na masaya pa sila. God he missed her so damn much. Hanggang ngayon ito pa rin, ito pa rin ang gusto n'yang makasama. Marami na s'yang babaeng nakasama, nakadate, naikama, but they can't replace Regan Park, for goodness sake. Sa loob ng limang taon puro na lang kalukuhan ang pinaggagawa n'ya sa buhay n'ya. He has to be happy. Pero paano kung ang dalaga lang ang kaligayahan n'ya. Si Regan lang, but she left him. She left without any f*****g traces. God knows how much he wanted to see her, how much he wanted to kissed her edible looking lips, he wanted to hug her tight and wrapped around his arms again and keep her. Hanggang ngayon mahal na mahal n'ya pa rin ito. Pero nasaan na ba ito?

“Damn it!” nakapikit na mura niya because he knew, sira na naman ang buong araw niya.