BODY CAN'T LIE

CHAPTER 3

CHAPTER 3

Maaliwalas ang tanawin sa Palawan, iyon agad ang nasa isip ni Regan nang mapagmasdan ang buong lugar. Dito napili ang venue ng photoshoot ni Cenna, kaya naman kahapon aligaga ito sa pag-aayos ng mga gamit nito.

Cenna almost bring her own closet, na para bang walang wardrobe ang pupuntahan nila.

“I'm just being ready, you know me babe,” sabi nito at nag-eecho pa iyon sa pandinig n'ya hanggang ngayon. Cenna loves teasing her, and so as she.

Na-miss niya ang beach, lalo na ang klima rito sa bansa. El nido is one of the best places she like. Nakatayo lang s'ya sa dalampasigan habang hinihintay ang pagtama ng alon sa kanya'ng mga paa.

Pinagmamasdan ang ganda ng papalubog na araw.

"Hey, why did you come here alone?" nagulat s'ya nang bigla itong magsalita sa likod n'ya. Cenna was sleepy when they arrived, kaya naman hinayaan n'ya na lang itong matulog para makapagpahinga.

"You're sleeping babe, and I'm just appreciating the view." Lumapit ito sa kanya at yumakap. Napakalambing talaga nito at napakasarap kasama.

"Lets go inside, it's getting cold," yaya nito. Nagpatianod na lamang s'yang sumunod. In fact kanina pa nga s'yang nakatayo roon at pinapanood ang papalubog na araw.

Naglalakad si Clyde papunta sa kwarto n'ya sa hotel nang mapansin n'ya ang dalawang tao malapit sa room number n'ya. Agad naman niya itong nakilala, it was Cenna Kim. He already meet her at the conference in Manila bago sila tumulak papuntang Palawan. And no doubt, talagang maganda ito kaya ito ang napili ng Rogue. Lumapit s'ya rito para bumati.

"Hi Ms. Kim," bati n'ya rito nang makatapat n'ya ang mga ito. She is with someone, a cool looking guy with a headphone, a boyfriend maybe?

"Oh hi," nakangiting bati nito sa ka'nya. "Mr. Buenafe, right?" She's about to accept his hand for shaking pero hinagip ng kasama nito ang kamay ng dalaga. Tumuon ang paningin n'ya sa kasama nitong lalaki na natatakpan ng bangs ang buhok. He looks familiar, tumuon ang mga mata n'ya sa mga labi nito. Really familiar.

"A-ahm I'm sorry, Mr. Buenafe, we have to go," umilap ang mga mata nito sa kanya at bumaling sa kasama.

"It's ok, Ms. Kim. Nice to see you again," aniya at kibit balikat na sinundan ng tingin ang dalawang palayo.

The two looks like a couple features in relationship goals photos. A happy couple, no doubt na hindi hayaan ng nobyo nito na mahawakan ng kahit sino ang kamay ng dalaga. He was like that before. Ayaw na ayaw rin n'yang may ibang humahawak sa kamay ng mahal n'ya. He is so possessive in his property. Specially to the woman he love.

"Why did you do that babe?" tanong ni Cenna sa kanya nang makapasok sila sa sild, marahil at nagulat ito sa inasal n'ya. "You're so rude by doing that."

Kahit naman s'ya nagulat sa ginawa n'ya. Sino ba naman kasing hindi? Sa dinami-rami ng taong makikita n'ya 'yun pang taong pinakaayaw n'yang makita. Iyon pang taong matagal na n'yang pinatay at ibinaon sa limot.

"Shut up, Cenna, just stay away from that person!" Yes, Cenna should stay away from that person.

"But Babe, I can't!" napalingon s'ya sa sinabi nito.

"What do you mean you can't? Do you like him?" ewan n'ya ba kung bakit 'yon ang lumabas sa bibig n'ya. Naiinis s'yang isipin that Cenna might like that insolent man.

"Ahhh so sweet of you, are you jealous?” paglalambing nito.

That was shock her. Pero ano nga ba ang nararamdaman n'ya, selos nga ba? Selos dahil ayaw n'yang mahawakan ng iba si Cenna, o ayaw n'yang mapalapit si Cenna sa lalaking 'yon.

"No!" hindi niya alam kung para saan ang sagot n'yang iyon. Kung para ba sa tanong ni Cenna o para sa tumatakbo sa isip n'ya.

Ayaw n'ya itong makita, and yet nandito pa ito sa lugar na pinuntahan n'ya, of all places.

Akala n'ya ok na s'ya, akala n'ya wala ng epekto sa ka'nya ang lalaking iyon. Pero ito s'ya ngayon. Unti-unti na namang nabubuhay ang matagal na n'yang pinatay na pakiramdam sa kaloob-looban n'ya. Hindi s'ya handa na makita ito, hindi pa. It was still there, the pain is still there.

"Babe, are you ok? Don't think too much, you know how much I love you." Bumalik s'ya sa wesyo nang yakapin s'ya nito mula sa likod. "I have to work with him babe, he's the photographer. But that's it! If you want me to stay away, I will!" paliwanag nito.

"Ok, I understand."

Napabuntong-hininga na lang siya. Umalis na ito sa pagkakayakap sa ka'nya at nahiga. Cenna must be tired kaya hinayaan n'ya na ito na matulog ulit. Hindi n'ya alam kung bakit ganito ang nararamdaman n'ya. Naiinis s'ya.

Photographer?

Kailan pa naging photographer ang lalaking iyon?

Bakit parang gusto n'yang kaladkarin si Cenna pabalik ng Korea. Bakit parang tinatambol ang puso n'ya sa bilis ng t***k niyon. Gusto n'yang mainis kay Cenna for dragging her, pero alam n'yang hindi dapat. Cenna doesn't know anything about Clyde.

Bakit kailangang magkita pa sila ulit?

Teka bakit nga ba? Bakit ba ang dami n'yang tanong, ni hindi nga ito nagulat nang makita s'ya, ni hindi na nga yata s'ya nito naaalala.

Lumabas s'ya sa beranda at doon sinamyo ang malamig na hangin na tumama sa mukha n'ya. She missed this, ang tumayo sa mataas na lugar at salubungin ang hanging tumatama sa ka'nya. Panoorin ang mga ilaw na nagsisilbing palamuti sa gabi.

She loves it. Maaliwalas sa pakiramdam. But there is certain things she missed. God! She missed those days. Pero hindi na dapat n'ya maramdaman iyon. Look at her now, ni hindi na n'ya makilala ang sarili n'ya. Tinitigan n'ya ang sariling reflection sa salaming pinto ng beranda. And facing it gives her a fake smile on her face.

Paano nga naman s'ya nito makikila. Sa itsura ba naman n'ya. Who have been thought that she was a she, and not a he.

Ang mahaba n'yang buhok na matagal n'yang iningatan at inalagaan ang unang-una n'yang napagdiskitahan noon sa sobrang sama ng loob. Gunipit n'ya iyon nang walang kaabog-abog. And she never regret a thing. Ayaw na ayaw n'yang nakikita ang mahabang buhok n'ya noon dahil palagi itong may pinapaalala sa ka'nya. Masasayang alaala na ayaw na n'yang balikan dahil lahat naman iyon ay hindi totoo. Everything was just a lie. Lahat nang ipinakita nito sa ka'nya, kasinungalingang lahat. Pati ang pagmamahal nito na pinaramdam sa ka'nya nito noon.

She wiped the tears in her cheeks. Nag-uumpisa na naman kasi iyon. Damn! Bakit hanggang ngayon, sa t'wing maiisip n'ya iyon. Ganito pa rin kasakit sa ka'nya ang lahat. That was five years ago, pero ang sakit, it feels like it was just happened yesterday. She need to ease the pain. She need to drink her pain away. Again!

Lumabas s'ya ng unit suot ang leather jacket at bonnet n'ya, even her headphone na hindi n'ya nakakalimutang dalhin. Naglakad s'ya palabas na hindi alam kung saan talaga ang tungo. She just found herself sitting inside the bar and drinking her heart out. And f**k, it was working! She can't feel anything anymore. Ni ang katawan nga n'ya hindi na rin n'ya maramdaman sa sobrang kalasingan.

"Aww! I need to go back!" Susuray-suray s'yang naglakad pabalik, that was only five hundred meters walk from their hotel. She manage to get herself inside the elevator.

And froze to death!

Seeing that bastard inside, alone, shut her whole system.

Damn! What to do?