Clyde walks directly to the next cabin. Inihagis niya sa ibabw ng kama ang dalang traveling bag na naglalaman ng mga damit niya at ibang gamit. Pagkatapos ay saglit siyang naupo at naihilamos ang mga palad sa mukha. God knows how much it hurts. At hindi niya alam kung deserve pa ba niya iyon. Susuko na nga siya, hahayaan na niya ang dalaga kung saan ito magiging masaya. He will try to move on without her kapag natapos na ang dalawa pang araw. Pero bakit parang gusto na lang niyang pahintuin ang araw sa paglubog para hindi na dumating pa ang bukas dahil natatakot siyang pakawalan ito ng tuluyan. He can't! Hindi niya alam kung kaya ba niya.
Lulugo-lugo siyang lumabas ng silid at dumeretso sa mini kitchen na kanugnog lang ng dalawang cabin. Nagsimula siyang mag-prepare ng lulutuin na almus
