A Playful Payback

Chapter 1

Past is Never can let go .

If you still remember the time

you always there to make her

love you.

•••••••••••••••••••••••

Harryd Lhacoste's PoV

I’m sitting at the corner while holding my guitar. When suddenly the door opens.

"Oh ano di pa ba tayo papasok?" bungad ni Lawrence.

Pumasok siya kasunod sina Kenji at Darren.

Sila ang ka-banda ko.

"Sabi ni Mrs. Monica ay ok lang na di tayo pumasok. In fact ay next week pa ang regular class natin." sagot ko at pinunasan ang guitar ko.

"Hay, pasukan na naman grabe."Darren

"Ano kakantahin natin dre?" Lawrence

"Mas maganda kung ‘yong nakaka-inlove." Kenji

"Bading ka talaga." sabi naman ni Darren.

Napailing naman ako ako.Mga sira ulo talaga ang mga ito kahit kailan.

"Oo nga pala sabi ni Mommy kailangan nating maghanda sa Foundation ng School next week. May Gaganaping Masquerade Ball Sa huling araw ng foundation at ngayong Friday may gaganapin ring Presentation all college students na may mga talent. Para iyon sa Chairman Chan dahil darating raw siya sa gabing iyon.'' Lawrence.

Nag angat ako ng tingin.

"Darating ang chairman?" sabay naming sabi.

Tumango siya.

"Yes darating si Lolo galing china, kasama si Lola we need to prepare." Lawrence.

I sighed.

Tulad ng dati darating sila at wini-welcome rin nila ang Freshman Students.

"Nga pala hinahanap ka ni Mailley." sabi ni Kenji sa akin.

Natigilan ako.

"Nakauwi na s’ya?" tanong ni Lawrence.

"Abnormal ka ba? Kapatid mo ‘yon hindi mo alam na nakauwi na?" Darren.

"Malamang si Harryd ang mas importante sa kanya kaysa sa akin." wika ni Lawrence.

Natawa nalang sila.Napailing ako.

"Babe!"

Malakas na kumalabog ang pinto.

"f**k dre akala ko si Mailley lang ang marunong maghanap, pati pala kapatid mo." bulong ni Darren sa akin.

"Darren! Babe!"

"Lherry." tawag ko

"Kuya? Where is Darren?" paghahanap nito.

"Yes babe?"

"Oh gosh, there you are."

Natampal ko ang aking noo ko. Tumayo ako at humiga sa sofa.Bigla kong naalala ang mukha nya. Ang magaganda nyang ngiti. Ang mga mata nya na puno ng saya.

Elle.

Mahal na mahal kita. Bakit ba kailangang mawala ka pa?

Chrystelle Yuri POv

“Excuse me po nandyan ba sii Ryd”

“Who are you ?”

“Ako po si Elle”'

Napatingin iyo sa akin.“Are you pregnant?”

Tumango ako sa nagging tanong nito.

“Si Ryd ang ama?”

“O-Opo.”Nagulat sya sa sinabi ko. ‘Im five months pregnant

“Umalis ka dito.”

“But I need to see him”

“No! I won’t let you see him! Ikakasal na sya kaya umalis ka dito at ‘wag nang magpapakita pa”

Saka nya ako tinalikuran.

“Kill her”

Rinig kong sabi nya doon sa mga bodyguard nya. Kinabahan ako.at napaatras ako ng may kinuha syang pamalo sa gilid.

Naglakad ang tatlong lalaki papalapit sa akin..

At pinalo nila ako ng akmang tatakbo ako nadapa ako.Malakas ang pagkakapalo nila.Nakaramdam ako ng sakit.Kaya napayuko ako at nanlaki ang mata ko ng marealize kung anong klaseng sakit ang naramdaman ko.

"NO!”

Napabalikwas ako ng bangon. Nanginginig ang buo kong katawan at pinagpapawisan ako. Napahawak ako sa tiyan ko. My baby is gone.Kahit anong gawin kong paglimot sa nakaraan. Binabangongot parin ako at diko alam kung kelan ko matatanggap na wala na siya.

Napatignin ako sa pinto ng may kumatok

"Elley, gising kana ba ?"

"Ah oo, gising na ako."

"Ok maghanda kana papasok na tayo, first day of class ngayon kaya kailangan hindi tayo ma-late."

"Okay, Xiah."

"Okay!"

After that tumayo na ako sa kama at hinubad ang damit ko para pumasok sa banyo. Nang mahubad ko na lahat. Napatingin nalang ako sa katawan ko na nasa salamin.

Hinawakan ko ang aking tiyan.

Kung dati napapangiti ako sa twing hinahawakan ko iyon pero ngayon nalulungkot ako at nasasaktan. Kung sana hindi ko sya pinuntahan hindi ka sana mawawala ngayon. Kasama na sana kitang matulog. Pinapakain na sana kita. Naglalakad ka na sana ngayon.

My baby.

Tumulo ang luha ko. Kinalimutan ko na ang ginawa nila sa akin. Pero parang bangungot na bumabalik sakin ang pagkawala ng baby ko. Ayoko ng magtanim ng galit pero alam kong kahit anong gawin kong paglimot ,tumatak parin iyon sa isip ko.

Pinahid ko ang luha ko at pumasok na sa banyo at naligo.

--

"Ang ganda mo talaga natutumboy ako sa iyo." Sabi ni Alexiah.

Binato ko naman siya ng ubas na nasa tray.

"Araw-Araw kana ngang natutumboy sa aki kinikilabutan na ako." nandidiri ko pang sabi.

Ngumiti lang siya.

"Gaya ng sabi ko noon, matutumboy ako ng tuluyan sa iyo kapag di pa ako nakakita ng gwapong kamukha mo,"nakapout pa nyang sabi.

"Nag iisa lang ako Xiah." nakangisi kong sabi.

Nagpout lang sya at nagpatuloy sa pagkain. Tiningnan ko ang itsura nya.Nakaheadband na red at naka yellow dress. Yellow flat shoes, yellow nails.pati lipstick ay yellow.

"Ang sakit mo sa mata.” Sabi ko.

Mas lalo siyang nagpout. Okay she's cute. Samantalang ako naka white blouse Jeans with white flat shoes. Oh ? Mapagkakamalan kaya syang tomboy sa itsura niya? Bata pwede pa. Childish kasi. Napangiti na lang ako. After namin kumain kinuha na namin ang bag namin at sumakay sa kulay pink niyang motorbike.

Kasya kami kaya s’ya na ang nagdrive.

Pagdating namin sa Chanvilla university ay may nakakasabay kaming mga studyante at halatang mayayaman.

"Ang ganda ng school na ito, buti na lang at napasa natin ang exam." Sabi ni Alexiah.

Napatingin ako sa kanya.

"Malamang Salutorian ka nong high school,"sabi ko.

"at Valedictorian ka." Napangiti ako.

Nandito kami sa maynila upang mag aral ng college. Nagustuhan ko dito dahil nandito ang course na gusto ko at may theater din sila na mas lalong gusto ko pareho kami ng course ni Alexiah.

Shes my bestfriend. By the way, Kanina pa ako nagkukwento pero di nyo pa ako kilala. Im Christhelle Yuri. 18yrs old. Architecture student. I dont have parents. Lumaki ako sa ampunan. At nagsisikap ako para sa sarili ko.

Si Alexiah jung. Ang bestfriend ko. 18 yrs old. Preaho kami na galing sa ampunan. May umapon sa kanya noon. Pero nagkita ulit kami 2 yrs agoat ngayon magkasama na kami.Wala siyang alam sa nakaraan ko. Pero ayokong malaman niya. Dahil siguradong masasaktan rin siya tulad ko. Pareho kaming namangha ni Alexiah pagkapasok namin dahil sa nakita namin.PAra kaming nakapasok sa isang festival. May mga rides na nandito.Ferriswheel, roller coaster at iba pa.

May mga nagtitinda ng souvenir items tulad ng keychains at may mga couple shirts din.

"Elley, school ba ‘tong pinasukan natin?"tanong ni Alexiah.

Hindi ako sa sumagot kasi maging ako ay naguguluhan. Anong meron dito?

"Ahm excuse me, what's going on here?" tanong ni Alexiah sa isang babae.

"Ah, foundation kasi sa friday kaya may ganyan, bago lang ba kayo?"tanong nya sa amin.Tumango kami.

"Ah I see, sige I have to go just go to your class your Professor will discuss the event. Bye" sabi nya at tinalikuran kami.Kaya pala.

"Kaya pala, mukhang maganda ditto ha?"Alexiah.

Napangiti ako.

"Lets go."

Naglakad na kami papunta sa classroom namin buti nalang at nakuha agad namin ang scheduled namin. Naglalakad na kami ng may isang babaeng tumatakbo at may hila-hilang lalaki.

"Let’s go! Gusto kong sumakay sa ferriswheel Darren!" sigaw nya na halos mapalingon ang lahat sa kanila.

"Lherry! dahan-dahan naman hindi naman tatakbo yong ferriswheel"Napahinto ako sa paglakad at napatingin doon sa babae.

Lherry?

"Elley, bakit?"alexiah.Napatingin ako kay Xiah.

"W-Wala, lets go."sabi ko na lang.

Imposibleng nandito si Lherry at saka baka kapangalan lang nya ang Lherry na naging bestfriend ko noon. Nagpatuloy kami sa paglakad hanggang makita namin ang Room namin.Kunti pa ang tao roon kaya nakapili kami ng upuan at dahil gustong maging center of the eye tong kasama ko sa gitna sya umupo pati ako.

"Ang ganda pala ng firstday natin dito, ito agad ang sumalubong sa atin." nakangiti nyang sabi.Napangiti rin ako.

"Oo nga eh maganda rin ang school na ito." I said.

Ngumiti lang siya at tumingin sa kaklase namin na kanina pa kami tinitingnan.

'New student na naman'

'At talagang jan sila umupo sa gitna ts.'

'For sure paalisin sila ni Lherry mamaya'

'Tama'

Ayan na naman ang name naiyan aissssh.Focus Christelle. "Hello, Students "

Napatingin kaming lahat sa dumating. Siguro siya ang magiging professor namin.

"Goodmorning Ms.Sally,"sabi nila.

Tumango lang siya.

"So,I heard you have new classmates introduce yourselves ladyies." Sabi ni Ms. Sally.

Tumayo kaming dalawa ni Xiah.

"Im Alexiah jung 18, Xiah for short." Pakilala niya.

"And im Christelle Yuri 18,"pakilala.ko.

Ngumiti ako saka umupo. Nagpakilala rin si Ms sally 25yrs old pa siya. Masyadong bata at maganda talaga sya.

"Where's the others?"ms sally.

Tumingin naman ako sa kaklase namin. May lima pang bakante.

"Oh?,I think di na naman sila papasok. Okay lets st---"

"Sorry im late!"

Nagulat ako ng May biglang pumasok, pero di ako napatingin doon dahil sa gulat ko nahulog ang phone ko.

Iphone pa naman.

"Yeah Ms.Lhacoste"Ms. Sally.

Inabot ko ang phone ko pero may nakita akong pares ng heels sa harap ko.

"That’s my chair."mataray nitong sabi.

"Ah Ms. Lhacoste, transferee lang kami kaya di namin alam." Rinig ko namang sabi ni Xiah.

Dahan-Dahan kong iniangat ang mukha ko at tiningnan ang babaeng nasa harapan ko. I blinked twice. Maging s’ya nagulat nang makita ako.

"E-Elle,"sambit niyaThis is,s**t.

Alexiah POv

Kanina pa tahimk si Elley mula ng magkaharap sila ni Lhacoste. Magkakilala kaya sila?

Nandito kami sa Deans Office. Ako lang iyong nakikinig sa pinagsasabi ni Mr.Joerge, ang dean.Wala kasi ata sa sarili si Elley kaya ako lang ang nakikipag usap kay sir. Tango lang siya ng tango iwan sa kanya kung bakit siya nagkaganyan. Siguro dahil doon sa babaeng iyon.

"Elley,are you okay?"tanong ko sa kanya ng makalabas kami.

Tumingin siya sa akin At tumango saka muling tumahimik.

Anyari?

"Hoy! ano bang nangyayari sa iyo? kanina ka pa ah, mula ng makita mo si Lhacoste. "Sabi ko sa kanya.”

"Ah, gutom na ako kain tayo." sabi nya at naunang naglakad.

Napataas ang kilay ko na tumingin sa kanya. Gutom lang ba talaga siya?Napailing nalang ako at sumunod sa kanya. Pagdating namin sa cafeteria. Oh-oh Fiesta ba dito? Ang dami atang kumakain, napansin kong napaatras si Elley kaya napatingin ako sa tiningnan niya. Ok mukhang alam ko na kung sino ang tiningnan niya. Nandoon si lhacoste at buzy sa kausap nitong mga lalaki.

"And speaking of her! Ayon siya!" Ms.Lhacoste.

Napatingin sa amin ‘yong kasama ni Lhacoste. Maging ako nagulat na lang din kanya-kanya silang reaction. Napabuga ng iniinom iyong isa. I think nabilaukan ang isa At nalaglag ang hawak na pagkain iyong isa pa.

Tatlo silang nagreak ng gano’n. Napatingin ako kay Elley.

Blank Stare.

Weird.

Harryd POV

Napatingin kami sa nagbukas ng pinto na halos ata sirain na nito.

"Lherry! Pwede mo namang buksan ang pinto kailangan pa talagang sipain." Sabi ni Kenji.

"Guys this is so unbelievable! Gosh I can’t believe this. It’s been two years! " nagsisigaw na sabi ni Lherry. Nababaliw na ba ‘tong kapatid ko?

"Babe anong nangyari sa ‘iyo?" sabi ni Darren.

"Babe! Kuya! Guys! I can’t believe this huhu!" kanina sumisigaw ngayon naman umiiyak.

"f**k Lherry! What the hell are you saying?" inis kong sigaw.

I saw her cry. Kaya nagtaka na ako. Ngayon ko lang s’ya nakita ulit umiyak ng ganyan.

"Kasi Kuya si-si E-Elle I-I saw her." Sabi ni Lherry.

Natigilan kami pwera kay Lawrence na kanina pa tahimik. Elle ba ‘yong narinig ko?

"Kuya Nakita ko siya and she's my class mate." muli n’yang sabi.

Wala sa sariling tumayo ako.

"Tara sa cafeteria nagutom ako bigla."sabi ko.

Nauna akong lumabas. Narinig ko pa ang huling sinabi ni Lherry.

"She's here and she didn't know me."Lherry.

Hindi ko na pinansin ang sinabi niya at tuluyan na akong umalis. May pagkasiraulo si Lherry kaya siguro nasabi ‘yon ay dahil tinupak na naman. Ayokong umasa dahil alam kong matagal na s’yang nawala.

Sa puso ko nanatili parin sya. Napansin ko naman sumunod sila Lawrence.Pagdating sa cafeteria. Pinaorder ko ‘yong isa sa mga utusan ko. Saka ako umupo sa table namin. Maya-maya ay dumating sila pati si Lherry na tahimik na. Walang nagsasalita sa amin. Hanggang dumating ang order namin. Tahimik parin kaming kumain. Nang muling magsalita si Lherry.

"K-Kuya seryoso ako sa sinabi ko nandito si Elle." Lherry.

Tiningnan ko sya ng masama.

"Sino ba ‘yang si Elle na sinasabi mo Lherry?" tanong ni Lawrence.

"Si Elle ang babaeng unang-"

"Shut the f**k up Lherry! She's gone already! Bakit mo ba pinipilit na nandito siya?" sigaw ko sa kanya na ikinatahimik ng lahat.

"Bakit ba ayaw mong maniwala? Nandito nga sya kakla-and Speaking of her ayon s’ya!"

May itinuro s’ya sa may pinto ng cafeteria at nacurious ako kung sino ang tinutukoy niya kaya tiningnan ko rin.At nabigla ako. Hindi ko namalayang nahulog ang pagkaing hawak ko sa sobrang gulat. Totoo ba ‘tong nakikita ko?Ang mukha nya.

Ang inosente niyang mukha. Siya nga Si Elle. Buhay siya?

Kumabog ang dibdib ko ng maglakad siya papalapit sa amin. Hinila niya ang kasama niya. Nakatitig s’ya sa akin at nang malapit na ay huminto s’ya.

"Ano ba Xiah, ang bagal mo. Gutom na ako. Halika na nagugutom na talaga ako." sabi niya sa kasama niya at hinila ulit. Nilagpasan niya ang table namin.

What was that? Hindi nga ba nya kami nakilala? "See? Maging kayo ‘di niya nakilala." Sabi ni Lherry.

"Imposible." sambit naming tatlo.

Christelle PoV

"Elley, kanina pa talaga ako naweweirduhan sa kinikilos mo. Lalo na noong makita mo si Lherry kasama iyong apat na lalaki. Tell me,kilala mo ba sila?" tanong ni Xiah.Napayuko ako.

Kanina ko pa ito nararamdaman at hindi ko aakalaing mararamdaman ko ulit ang sakit. Takot dahil sa nangyari saakin 2years ago. Nakatatak sa isipan ko ang mga alaalang iyon. I close my fist.

"Elley hey, your crying." I wiped my ears.

"Yeah i know them xiah."Sabi ko at yumuko.

"Sino sila." Tanong ni Xiah.

I hold her both hands.

"Hindi ko pa kayang sabihin sa iyo kung sino sila, please understand me. W-Wag ka munang magtanong. K-Kapag nagtanong sila saiyo. T-Tell them I lost my memory 2 yrs ago sa isang car accident ‘yon lang ang sabihin mo please, Xiah." umiiyak kong sabi.

Niyakap n’ya ako.

"Okay Elley, I understand dont worry." Sabi ni Xiah. Hinagod nya ang likod ko habang umiiyak.

"Matulog kana Elley." Ani Xiah. I nodded at humiga sa kama. Tumalikod ako sa kanya. Narinig kong lumabas na sya kaya pumikit ako.

Harryd, kung pwede ko lang sabihin saiyo ang lahat. Sa kung anong nangyari sa akin at kung bakit ako lumayo. Pero natatakot ako dahil sa tingin ko ngayong nagkita ulit tayo baka makita ko ulit sila. ‘Yong mga taong dahilan kung bakit nawala ang baby ko… ang baby natin.

Sana hindi niyo na ako lapitan pa harryd.