ภายใต้แสงไฟนวลอบอุ่น
และจูบที่นุ่มนวล เสียงของวันวา-แผ่วต่ำอบอุ่น
ฝ่ามือเรียวใหญ่ลูบไล้เธอ
ราวกับผ้าไหมบางลื่นไหลผ่านผิวกาย
ในขณะที่มืออีกข้าง
จัดการเสื้อตัวนอกของวันวาอย่างใจเย็น
จนกระทั่งส่วนบนของเรือนร่างงาม
ไร้อาภรณ์ปกปิด
-ความอวบอิ่มขาวละเอียด
ที่มีเกสรสีชมพูหวานแต่งแต้ม
ทำให้ ธัตทานนท์ถึงกับสูดลมหายใจแรง
วันวาหายใจติดขัด ริมฝีปากเม้มแน่นขึ้น
ก่อนที่ปลายนิ้วร้อนของทานน์
จะลากผ่านต้นแขนของอย่างเชื่องช้า
ลมหายใจของวันวาสะดุด ร่างกายของเธอ...
ตอบสนองต่อสัมผัสของเขาในทุกๆ จุด
>"พี่...ทานน์~" เธอกระซิบเสียงเบา
>"วานน...~"
ธัตทานนท์ไม่ให้เธอเอ่ยจนจบ
เขาหัวเราะเบาๆ ขณะที่ริมฝีปากเคลื่อนเข้าใกล้ เขาเริ่มต้นจูบริมฝีปากของวันวา
เเละเธอค่อยๆ เผยอรับสัมผัสของเขาอย่างว่าง่าย
รสสัมผัสของวันวา
หอมหวานจนเขาแทบลืมหายใจ
วันวาตัวสั่นเล็กน้อย รู้สึกถึงมือของเขาที่เล
