Chapter 2
1124 Words
Tahamik na nakatanaw sa labas ng bintana ng sasakyan si Wenshie.
“I’m sorry.” Nilingon ni Wenshie ang nagmamanehong si Hermes.
“I just can’t help it,” dagdag pa ni Hermes.
Sumandal si Wenshie sa kaniyang upuan at ipinikit ang mga mata.
“Just take me home, Hermes,” aniya kay Hermes. Narinig niya ang paghugot nang malalim na hiningi ni Hermes.
“My head hurst like hell,” dagdag pa ni Wenshie.
At hindi niya inaasahan kanina na aakyat ng stage si Hermes at halikan siya sa maraming tao. After the kissed napatingin siya sa puwesto ni Khier at wala na ito roon.
“I’m jealous earlier,” turan ni Hermes ilang minuto ang nakalipas. She opens her eyes. “I’m yours, Hermes.”
Biglang bumagal ang takbo ng kotse.
“Until when?” seryosong tanong ni Hermes.
This is not good.
“I don’t know,” honest na sagot ni Wenshie kay Hermes.
Bumilis ulit ang pagpapatakbo nito ng sasakyan. Nasa bungad na sila Rancho Jalandoni.
“Salamat sa paghatid,” pasasalamat ni Wenshie kay Hermes, nang ipinarada nito ang kotse sa garahe ng mansyon.
Hindi na niya hinintay na makapagsalita pa ito at mabilis na bumababa siya ng sasakyan.
Alam ni Wenshie na hindi niya malulusutan ang mga tanong ni Hermes at alam din ni Wenshie na masasaktan lang ito sa isasagot niya sa lalaki.
Pagkapasok ni Wenshie sa loob, nadatnan niya si Florence sa malaking sala na humihigop ng umuusok na kape.
“Nasaan si Hermes?” usisa ni Florence at tiningnan pa ang likuran niya kung nakasunod ang lalaki.
Nagkibit-balikat si Wenshie at umupo sa katapat na upuan. “Uuwi yata hindi bumaba ng kotse.”
“Nasaan sina Kuya Mike?” tanong ni Wenshie kay Florence.
“Hinatid si Mensia sa kanila,” mabilis na sagot ni Florence sa kaniya.
Sumandal si Wenshie sa sofa at ipinikit ang mga mata.
“Wala ka bang balak na kausapin si Khier, Wens?” biglang tanong no Florence sa kaniya.
Ilang araw na rin siyang kinukulit ni Florence na pagbigyan si Khier na makausap siya nito, na palagi niyang tinatanggihan.
“We already talked 3 months ago, remember?” Idinilat ni Wenshie ang mga mata at tumayo.
“He already explained everything but nothing change, Florence, he lied.” Iniwan ni Wenshie si Florence sa sala at umakyat sa ikalawang palapag ng mansyon kung saan ang kaniyang kuwarto.
Naalala niya ang napag-usapan niya at ni Khier 3 months ago.
Flashback
Muntik nang napasigaw si Wenshie nang biglang may humablot sa kaniyang kaliwang braso.
“K-Khier,” nautal na sambit ni Wenshie.
“Can we talk?” seryosong tanong ni Khier sa kaniya. Nagpahinga-linga si Wenshie kung may ibang tao sa kanilang paligid, nang masiguradong walang ibang tao sa paligid, ay tumango siya kay Khier.
“What do you want?” she asked Khier.
He tried to hold her left hand. “Don’t touch me.” Tinabig ni Wenshie ang kamay ni Khier.
“Talk or I will leave?” pagbabanta ni Wenshie kay Khier. Huminga ito nang malalim at tiningnan siya nang maigi. After 3 years ngayon lang ulit silang nagkita.
“I’m sorry,” mahinang sabi ni Khier.
Wenshie can’t deny the fact that she’s still affected of Khier presence.
“For what?” Nakataas-kilay na sinalubong ni Wenshie ang titig ni Khier.
Nang hindi ito nagsalita ay nagsalita siya, “For deceiving me? For making me a mistress and lying on my face? I was just a bet... why are you now saying sorry? I heard you won.” Pumiyok ang boses ni Wenshie. Pilit niyang pinipigilan ang pag-alpas ng kaniyang mga luha sa kga mata.
Khier tried to hug her, mabilis na umatras siya. “Matatanggap ko pa kung nagsinungaling kang single ka kahit ang totoo ay ikakasal ka na, pero iyong lumapit ka sa akin at kinuha ang loob ko dahil sa lintik na pustahan...” Umiling-iling si Wenshie.
“W-Wenshie,” tawag ni Khier sa pangalan niya.
“I hate you! So, please... huwag kang magpapakita sa akin kahit kailan, at kung magtagpo man alng landas natin, don’t ever approach me.” Tinalikuran na ni Wenshie si Khier.
End of Flashback
Napatingin si Wenshie sa umiilaw na cell phone niya sa ibaba ng kaniyang kama, pasado ala-una na rin ng madaling-araw.
Hermes is calling...
Sinagot niya ang tawag mg lalaki nakatatlong missed call na pala ito.
“Hello,” sagot niya sa lalaki.
“Naestorbo ba kita?” malumanay na tanong ni Hermes.
“Hindi naman, kalalabas ko lang banyo,” sagot ni Wenshie sa lalaki.
“Kaya pala,” anito.
Tinanggal ni Wenshie ang naka balumbon na tuwalya sa kaniyang basang buhok at sumandal sa headboard ng kaniyang kama.
“Nasa bahay ka na ninyo?” tanong niya kay Hermes.
“Hmmm...” sagot ni Hermes sa kaniya.
“Did you talked to him before?” biglang tanong ni Hermes sa kaniya na ikinagulat ni Wenshie. Alam niya kung sino ang tinutukoy nito.
“3 months ago sa charity ball,” sagot ni Wenshie kay Hermes.
Hindi niya naman kailangan na itago iyon.
“He explained?” usisa ni Hermes.
Kahit sinabi niya kay Florence na nakapagpaliwanag si Khier na ang totoo ay hindi.
“I didn’t give him a chance to explain everything, for what? Nakonsensya ba siya?” naasar na saad ni Wenshie kay Hermes.
“He talked to me last week,” biglang pag-amin ni Hermes sa kaniya.
Napapikit si Wenshie sa narinig.
“H-Hermes,” sambit niya sa pangalan ng lalaki.
“A-ano ang pinag-usapan ninyo?” dagdag ni Wenshie.
“About us,” maiksing sagot ni Hermes.
“And?” Umayos siya ng pagkaupo at hinila ang makapal na kumot.
“Kung seryoso ako sa iyo,” sagot ni Hermes.
Napakalamig ng boses ni Hermes, kilala niya ito kapag galit o naiinis.
“I told him everything about us,” dagdag ni Hermes.
“He punched me,” natawa pa ito ng bahagya sa pagsabi.
“H-Hermes,” tawag niya sa pangalan ng lalaki.
“He’s an asshole for doing that bet...” turan ni Hermes.
“If I will make you choose between me and him, who will you choose, Wens?” seryosong ang boses ni Hermes na nagtatanong.
She can’t answer him. Galit siya kay Khier but... she still into him.
“You said you are mine but I guess you are still into him. You are still in love with my brother.”
Kinagat ni Wenshie nang mariin ang kaniyang labi.
“Damn!” she cursed in her mind.
- Writer
