“…คงโกรธมากจริง ๆ”
ริมฝีปากสีซีดเอ่ยขึ้นมาเสียงแผ่วขณะกอดตัวเองอยู่บนเตียงกว้างในห้องชุดขนาดใหญ่ หลังจากค่ำคืนอันเลวร้ายทั้งเรื่องที่ถูกแฉ รวมถึงโดนกล่าวหาว่าทำร้ายร่างกายคนอื่น เพลงขวัญก็ไม่ถูกเมฆาเรียกหาอีกเลยเป็นเวลาเกือบสามวันเต็ม ๆ แล้ว ทั้งที่เธอคิดว่าอาจจะโดนเขาบุกมาลากตัวไปลงทัณฑ์ให้สาสมกับสิ่งที่บังอาจทำให้คนรักของตนต้องเจ็บ ทั้งที่วันนั้นเธอเป็นฝ่ายถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจจากรสรินด้วยซ้ำ…แต่สิ่งเดียวที่เธอได้รับกลับมีเพียงความเงียบ เงียบเสียจนน่าใจหาย
ภาพเหตุการณ์ในคืนเกิดเรื่องยังคงตามหลอกหลอนเพลงขวัญไม่หยุดหย่อน
‘เป็นยังไงล่ะ ของขวัญที่ฉันจัดมาให้แก ดีใจหรือเปล่า...ทีนี้ก็จะได้เป็นข่าวดังสมใจแล้วนะ แกต้องกราบตีนขอบคุณฉันด้วยซ้ำที่ไม่ใส่อักษรย่อระบุตัวตนไปมากกว่านี้น่ะ’ รสริสหัวเราะร่วนอย่างถูกอกถูกใจเมื่อเห็นว่าใบหน้าของเพลงขวัญนั้นซีดเผือดลงมากขนาดไหน
‘คุณทำแบบนี้กับฉั
