Prologo
Prologo
Dear Spice,
So I’m officially incarcerated. Yep, buddy. Incarcerated. Iiin-caaar-ceee-reyyted! Imprisoned, locked up, jailed! Wasn’t I so stupid? Ilang beses ko na bang ginagawa ito? Ilang beses na ba akong pabalik-balik dito? Minsan tuloy pakiramdam ko, nagiging bahay-bakasyunan ko na itong kulungan, eh. ‘Yong totoo kasi, Cloud? Nasarapan ka sa amoy ng selda?
Hindi ko lang kasi maintindihan, eh. Bakit ba kasi punong-puno ang mundo ng mga makasalanang tao? Kanina nga lang, eh, sabi ng ale kanina na nagtitinda ng okoy sa kanto, ang sarap mo raw nakawin. Por dyos por santo, pati ba naman black book na ang tangin laman eh panay mga revenge plots, babalakin pa niyang nakawin? Taghirap na ba ang mundo? Anyway, balik sa mga makasalanang tao. Hindi ko kasi talaga ma-gets. Bakit kailangan kang ikulong kung ang pinapatay mo lang naman ay ang mga taong makasalanan at hindi na magkandatuto ang mga sungay sa ulo sa paghaba?
Why? Bakeeeet? Porqué? Wae? Bakit nila ako kailangang ikulong? May sign board bang nakadikit sa noo ko na nagsasabing ‘isa akong kriminal, y’all are free to lock me up’? Bakit kailangan kong magpabalik-balik sa pesteng seldang ito dahil lang pumatay ako ng matabang unggoy na mahilig mang-molestya ng bata? Hindi na lang kasi ikamot sa tubo, mas safe pa. Practice safe s*x, ika nga. There is no cure to general herpes. You can suppress it, but you can never stop it. Kaya mga manoy, gumamit na lang ng tubo!
Pero wala ring magagawa ang tubo para matulungan ako rito. Sana kasi, imbis na patayin ko ang gunggong na ‘yon eh binigyan ko na lang siya ng tubo. Wala sana ako rito ngayon. Mga ilang gabi ko pa yata kailangang pagtiisan ang selda ng ZAFT isolation. In fairness sa ZAFT, nag-improve naman ng kaunti. Kaya nga lang, halatang kinukurakot ng mga opisyal nila ang pondo. Ipinagtulakan kasi ang pula sa brown na pintura, magkasya lang ang tinipid na budget.
Siguro nga kung nakakapagsalita ka lang, Spice, kanina mo pa binulyawan ‘yang mga nakabantay na mga lalaking naka-suit sa labas ng selda ko. Ngayon lang yata sila nakakita ng kagandahan sa tanang buhay nila na natira sila sa New Zealand. Sabi ko nga mga echusero silang bongga. Tama ba raw ‘yon? Pero syempre wala pa rin silang narinig kahit gusto ko na silang ipatapon sa Japan at laslasin ng mga cannibal murderers doon na kumakain ng tao.
Anyway, kailangan ko nang tigilan ang pakikipag-usap sa ‘yo at nagiging madaldal na naman ang isipan ko. Ang abnormal ko talaga. Ayaw magsalita pero pagdating sa utak, hindi maubusan ng sasabihin. Siguro’y sadyang gano’n lang talaga ang bibig ko. Ayaw magsayang ng saliva. Sabagay. Every drop counts. Shet naman. Paano ba ako makakalabas kasi rito? Kapag ba tumambling-tambling ako, may bubukas na portal palabas ng ZAFT isolation?
Bloody hell. Kasalanan talaga ito ng bounty hunter na ‘yon, eh! Kung sana, sinabi niyang kailangan niya ng pera de sana binigyan ko na lang siya. Napag-uusapan naman ang mga ganitong bagay, eh! Bakit ba kailangan niya pa akong isurender sa ZAFT? Isa pa, kung hindi naman siya kumendeng-kendeng sa harapan ko na parang isang tangang takas sa mental hospital, hindi ako madi-distract at hindi niya ako malilinlang! It was an unfair fight! I demand a rematch!
But then, kailangan ko munang makalabas sa kulungang ito bago ako makapatay ulit. Lagot talaga sa akin ang bounty hunter na ‘yon. At since, gaganti na rin naman ako, de gaganti na ako sa lahat ng may utang sa akin.
Sabi nga sa mga dyipni sa ‘Pinas, ‘Hudas not pay’… ano ngang kasunod no’n? Basta may Hudas. At kagaya ni Hudas, kapag hindi sila nagbayad ng mga utang nila, ako na mismo ang magbibitin sa kanila sa puno ng patiwarik.
Mm. That seemed a good plan. Pero bago ang lahat ng iyan, kailangan ko munang makalabas sa kulungan. Paano ko nga ba ulit gagawin ‘yon?
Cloud
Former Mafia First Class, Poker-faced Former
10th Death Panel Member, Convicted For Multiple Murder
Presently Wondering How To Get Out Of Prison
