Alexie's POV
Nagising ako ng may marinig akong mahinang umiiyak sa tabi ko. Naramdaman ko rin na basa ang kamay ko na nasa gilid ko lamang.
"I'm so sorry, baby. I'm so sorry, baby. I'm so sorry, baby. I'm so sorry, baby." Napatingin ako sa gilid na kama ko kung saan nakayuko si Raymart habang hawak ang kamay ng mahigpit.
Totoo ba 'tong nakikita ko? Umiiyak si Raymart? Oh Lord. Why you give me a man like this? A man that cry for a girl? My heart is melting...
"R-raymart," tawag ko sa kanya.
Agad naman siyang napa-angat ng ulo at tama nga ako na umiiyak siya dahil namumula ang mga mata at ilong niya. Napangiti siya at mabilis na pinunasan niya ang luha niyang nakakalat sa pisngi niya.
"Gising ka na!" Masayang sambit niya. "May masakit ba sayo? Nagugutom ka ba? Anong gusto mong kainin
